Potential Surface Analysis for Wiang Phrao Subdistrict Municipality, Chiang Mai

Main Article Content

ณรงค์ ผลขจรพิสุทธิ์

Abstract

The objectives of this research were to analyze the appropriate potential of an area to support the expansion of an urban community and to analyze the potential accessibility to the area of the circulation network of Wiang Phrao Subdistrict Municipality in Chiang Mai Province. It was undertaken using the theory and technique of space syntax, geographic information system, potential surface analysis, field surveying, and document analysis.


The results showed that the Wiang Phrao Subdistrict Municipality has the potential to support the expansion of an urban community for residential areas. It is an area extended from an original community along Rop Wiang Road to the surrounding areas. As for the commercial areas, they are appropriate for along the main highway 1105 (Ping Khong-Wiang Phrao) in the east-west and along highway no.1001 (Kheun Petch Road) in the South. The potential accessibility indexes to the areas of the circulation network along the aforementioned roads are 0.25084 and 0.31138, respectively. Factors making the areas appropriate are the density of transportation, the density of the circulation network, the convenience of the road network to the activities and infrastructure and the connection with urban development areas due to some important factors such as soil competence, Saluam River, and a public ditch flowing through the communities. The appropriate potential should be considered for urban planning in order to balance the area of Wiang Phrao Subdistrict Municipality in the future.

Article Details

Section
Articles

References

ไขศรี ภักดิ์สุขเจริญ. “วาทกรรมของเมืองผ่านโครงสร้างเชิงสัณฐาน.” วารสารวิชาการคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ (ฉบับภาควิชาการวางแผนภาคเมืองจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย) (2548): 63-76.

เทศบาลตำบลเวียงพร้าว. “ข้อมูลทั่วไปของเทศบาล.” สืบค้น 22 ตุลาคม 2560. http://www.wiangphrao.go.th/m001.php.

ปรัชมาศ ลัญชานนท์, อัจฉรี เทมสันต์และบรรจง สมบูรณ์ชัย. “การสำรวจแหล่งเกษตรกรรมและพื้นที่ธรรมชาติเพื่อการอนุรักษ์ให้ เป็นย่านสิ่งแวดล้อมสีเขียวของชุมชนในเมืองเชียงใหม่.” เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยแม่โจ้, 2555.

พรภัทร อธิวิทวัสและสุวดี ทองสุกปลั่ง. “การวิเคราะห์ปัจจัยทางกายภาพที่มีอิทธิพลต่อศักยภาพพื้นที่เพื่อรองรับการตั้งถิ่นฐานและการพัฒนาความเป็นเมืองในจังหวัดสมุทรสาคร นครปฐม สมุทรสงคราม เพชรบุรี และอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ โดยใช้วิธี Potential Surface Analysis (PSA).” วารสารวิจัยและสาระสถาปัตยกรรมศาสตร์/การผังเมืองมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 4, 1 (2549): 35-50.

จังหวัดเชียงใหม่. “ระบบฐานข้อมูลสารสนเทศจังหวัดเชียงใหม่ข้อมูลและแผนพัฒนา โครงการพัฒนาระบบฐานข้อมูลทรัพยากรป่าไม้อำเภอพร้าว.” สืบค้น 22 ตุลาคม 2560. http://gis.chiangmai.go.th/index.php?name=infobase&District_ID=11& themeID=7.
วรรณศิลป์ พีรพันธุ์. “การวิเคราะหศักยภาพในการพัฒนาของพื้นที่: Potential Surface Analysis” สืบค้น 22 ตุลาคม 2560. http://pioneer.chula.ac.th~pwan nasipsa.pdf.

ศิวพงศ์ ทองเจือ. “นักผังเมือง, สถาปนิกเมือง ตลอดจน อปท. เกี่ยวข้องกันอย่างไร บทบาทการทำงานเป็นอย่างไร.” สืบค้น 22 ตุลาคม 2560. https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=rattanakosin &month=07-012&date=01&group=2&gblog=43.

สำนักงานพัฒนาชุมชนอำเภอพร้าว. “ประวัติอำเภอพร้าว.” สืบค้น 22 ตุลาคม 2560. http://www.district.cdd.go.th/phrao
สำนักพัฒนามาตรฐาน กรมโยธาธิการและผังเมือง. “โครงการศึกษาตัวแบบมาตรฐานที่ใช้ในการวิเคราะห์เพื่อวาวผังเมืองรวม”. สืบค้น 22 ตุลาคม 2560. http://subsites.dpt.go.th/edocument/images/pdf/sd_urban/3_0006.pdf.

สมลักษณ์ บุญณรงค์. “การวิเคราะห์ศักยภาพเชิงพื้นที่เพื่อการวางผังเมืองและโครงสร้างพื้นฐานในเขตผังเมืองรวมเมืองปราจีนบุรี.” วารสารวิชาการเทคโนโลยีอุตสาหกรรม 10, 1(2557): 1-17.

Hillier, B. and Hanson, J. The Social Logic of Space. Cambridge: Cambridge University Press 1984.Hillier, B. “Centrality as a Process: Accounting for Attraction in Equalities in Deformed Grid.” Urban Design International 4, 3-4 (1999): 107-207.McHarg, I. L. Design with Nature. New York: Natural History Press, 1971.

MLW & Associates. “Overlay Analysis.” Accessed October 22, 2017. http://giscommons.org/,5November.