English Language Learning Management for Learners in the Period of Thailand 4.0
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The concept of teaching English to current. Thai learners Should focus on promoting the teaching of communication. The ultimate goal of teaching English is to develop learners. Modified traditional teaching methods that emphasize only knowledge and understanding of the principles of grammatical language but learners cannot speak. Communication language teaching methods There are learning activities that encourage learners to use communicative language. According to the interests of the learner, is an English course that is centered on learners, teaching English that focuses on workload. Learners develop English skills, thinking skills, problem solving. Create new knowledge, expand knowledge, promote creativity, innovation and Active Learning English Language Teaching, Various skills to be able to live in the 21st century and Thailand 4.0. The government sector used to develop Thailand into “Security, stability and sustainability” that rely on the key to driving is “Thai 4.0”. Creating innovation and new products and having international skills. A good relationship, understanding the differences of people, Different cultures have critical thinking skills, knowingly information.
Article Details
References
กรมวิชาการ. (2545). การวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร : กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ
โชติกา วรรณบุรี. (2560). รายงานสภาวะการศึกษาไทยปี 2558/2559 ความจำเป็นของการแข่งขันและการกระจายอำนาจในระบบการศึกษาไทย. วารสารการศึกษาไทย. 14(136). 7-10.
ธนกร สุวรรณพฤฒิ. (2558). การพัฒนารูปแบบการสอนกลยุทธ์การเรียนภาษาต่างประเทศ
เพื่อเสริมสร้างความสามารถในการฟังและการพูดภาษาอังกฤษส าหรับนักศึกษา
ระดับปริญญาตรี. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน.
บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ธีระเกียรติ เจริญเศรษฐศิลป์. (2559). ปาฐกถาเรื่อง “Education Reform & Entrance 4.0” ข่าวสำนักงานรัฐมนตรี 461/2559. สืบค้นเมื่อ 2 พฤษภาคม 2561. จาก http://www.moe.go.th/websm/2016/nov/461.html
ธูปทอง กว้างสวาสดิ์. (2549). คู่มือการสอนภาษาอังกฤษ. กรุงเทพมหานคร : เดือนตุลา.
ระพีพรรณ สุฐาปัญณกุล และวิสาข์ จัติวัตร์. (2559). การพัฒนารูปแบบการสอนภาษาอังกฤษเทคนิคโดยวิธีการสอนที่เน้นภาระงานและโครงงานเพื่อพัฒนาการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจและความคิดสร้างสรรค์ของนักศึกษาปริญญาตรี. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย มหาวิทยาลัยศิลปากร. 8(1). 167-182.
วิไลพร ขำวงษ์, กมลรัตน์ เทอร์เนอร์. (2550). ผลของการเรียนการสอนแบบผู้เรียนมีส่วนร่วมต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความพึงพอใจในการเรียนของนักศึกษาพยาบาล วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี จังหวัดนนทบุรี. วารสารวิจัยทางวิทยาศาสตร์สุขภาพ. 1(1). 28-37.
สมเกียรติ อ่อนวิมล. (2559). สำนักงานอิสรา. สืบค้นเมื่อ 1 มีนาคม 2560 จาก: http://www.news.thaipbs.or.th
สำลี รักสุทธี. (2544). เทคนิควิธีการจัดการเรียนการสอนและเขียนแผนการสอน โดยยึดผู้เรียนเป็นสำคัญ. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์พัฒนาศึกษา.
อาทิตย์ อินต๊ะแก้ว. (2560). การศึกษาและพัฒนารูปแบบการเรียนรู้ภาษาอังกฤษของผู้เรียนระดับอุดมศึกษาเพื่อส่งเสริมทักษะการฟังและการพูดภาษาอังกฤษ: การวิจัยแบบผสมผสานวิธีการ. ปริญญานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยและพัฒนาศักยภาพมนุษย์.คณะศึกษาศาสตร์ : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Hymes, D.H. (1972). “On Communicative Competence” In : J.B. Pride and J. Holmes (eds) Sociolinguistics. Selected Readings. Harmondsworth : Penguin. 269-293.
Richarods, j. & Rodgers, T. (2002). Approaches and Methods in Language Teaching. (2nd ed). Cambridge University Press, USA.
Savignon, S. J. (1991). Communicative language teaching: State of the art. TESOL Quarterly. 251. 261-277.
Widdowson, H. G. (1997). Communicative Language Teaching Some Implications for Teacher Education. Oxford : Oxford University Press.