A Study of Moral Virtues Appropriate to Secondary and Vocational Students by Factors Analysis

Abstract

การศึกษาคุณธรรมจริยธรรมที่เหมาะกับนักเรียนนักศึกษาอาชีวศึกษาด้วยการวิเคราะห์องค์ประกอบThe researchaimed at 1) studying appropriateness of moralvirtues indicators for secondary andvocational students, and 2) analyzing moralvirtues factors appropriate to secondary andvocational students. The research instruments were 1) questionnaire appropriateness measureof moral virtues indicators for secondary and vocational studentsand 2) questionnaire on the needs by private Enterprises, educationalinstitute concernedmoral virtues appropriate to secondary and vocational students. The statistics included percentage, mean, standarddeviation, and exploratory factor analysis. Two sample groups were: 1) 5 expert informants selected bypurposive sampling,              2) 5 informants from 5 institutes5 regions under the Office of Vocational Education Commission(OVEC) selected by 3 random sampling stages, and enterpriseswhich had cooperation with the educational institute under OVEC. The enterprises with had cooperation with theeducational institute under OVEC included 2 groups: 1) 150 administrators andlecturers of the institutes under OVEC, and 2) 150 administrators andenterprise chiefs. The results were 37appropriate indicators. The appropriateness value was between moderate and muchlevel (1.75 -3.00), 7 factors from moral virtuesindicators appropriate to secondary and vocationalstudents (total variances = 65.08 %) including learning base, humanbeing benefits, life sufficiency, mental support, self-esteem, careerintention, and self-existence. The learning base could explain the highestvariance (12.73 %) with 8 indicators:honesty, responsibility, diligence, discipline, harmony, sacrifice, vocationaladmiration, and interests.   Keywords: Moralvirtues, Secondary school students, Vocational students, Exploratory Factor  Analysis(EFA)บทคัดย่อการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาความเหมาะสมของตัวบ่งชี้คุณธรรมจริยธรรมที่เหมาะกับนักเรียนนักศึกษาอาชีวศึกษา 2) เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบคุณธรรมจริยธรรมที่เหมาะกับนักเรียนนักศึกษาอาชีวศึกษา เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1) แบบสอบถามวัดความเหมาะสมของตัวบ่งชี้คุณธรรมจริยธรรมที่เหมาะกับนักเรียนนักศึกษาอาชีวศึกษาและ 2) แบบสอบถามความต้องการของสถานประกอบการและสถานศึกษาเกี่ยวกับคุณธรรมจริยธรรมที่เหมาะกับนักเรียนนักศึกษาอาชีวศึกษา สถิติที่ใช้ ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานและการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ กลุ่มตัวอย่าง แบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือ 1) ผู้ให้ข้อมูลการพิจารณาความเหมาะสมของตัวบ่งชี้คุณธรรมจริยธรรม คือผู้เชี่ยวชาญด้านคุณธรรมจริยธรรมได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง จำนวน 5 คน2) ผู้ให้ข้อมูลการค้นหาองค์ประกอบคุณธรรมจริยธรรมได้มาโดยการสุ่มแบบสามขั้นตอน จากสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษาจำนวน 5 แห่ง 5 ภูมิภาค และสถานประกอบการที่ทำความร่วมมือกับสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษาแบ่งเป็น 2 กลุ่ม ดังนี้ 1) ผู้บริหารและครูผู้สอนในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา จำนวน 150 คน 2) ผู้บริหารและหัวหน้างานในสถานประกอบการ จำนวน 150คน ผลการวิจัยพบว่า มีตัวบ่งชี้ที่มีความเหมาะสม จำนวน 37 ตัวบ่งชี้ มีค่าความเหมาะสมระดับปานกลางถึงมาก (อยู่ระหว่าง 1.75-3.00)และผลจากการวิเคราะห์องค์ประกอบตัวบ่งชี้คุณธรรมจริยธรรมที่มีความเหมาะสมกับนักเรียนนักศึกษาอาชีวศึกษา ได้ 7 องค์ประกอบ (ความแปรปรวนรวม=65.08%) ประกอบด้วย พื้นฐานแห่งการเรียนรู้ อรรถประโยชน์ต่อเพื่อนมนุษย์ความพอเพียงแห่งการดำรงชีวิต การค้ำจุนทางจิต เกียรติภูมิแห่งตนการมุ่งประกอบอาชีพ และการดำรงแห่งตน ซึ่งองค์ประกอบแรก คือ พื้นฐานแห่งการเรียนรู้สามารถอธิบายคุณธรรมจริยธรรมได้สูงสุด (ความแปรปรวนองค์ประกอบแรก =12.73 %) มี 8 ตัวบ่งชี้ ประกอบด้วย ความซื่อสัตย์ ความรับผิดชอบความขยันหมั่นเพียร ความมีวินัย ความสามัคคี ความเสียสละ ความศรัทธาในวิชาชีพและความสนใจใฝ่รู้ คำสำคัญ: คุณธรรมจริยธรรม นักเรียน นักศึกษาอาชีวศึกษาการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ