ผลการประเมินการพัฒนาบทเรียนอิเล็กทรอนิกส์รายวิชาวงจรรวมสำหรับนักศึกษา

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยเชิงวิจัยและพัฒนา มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1)  พัฒนาบทเรียนอิเล็กทรอนิกส์รายวิชาวงจรรวมสำหรับนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิตเพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และ (2) ประเมินความเหมาะสมและประสิทธิภาพของบทเรียนอิเล็กทรอนิกส์ที่พัฒนาขึ้น การดำเนินการวิจัยแบ่งออกเป็น 3 ระยะ คือ 1) ศึกษาและวิเคราะห์สภาพแวดล้อมในการจัดการเรียนการสอนปัจจุบัน 2) พัฒนาบทเรียนอิเล็กทรอนิกส์รายวิชาวงจรรวมสำหรับนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิตเพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และ 3) ประเมินความเหมาะสมและประสิทธิภาพของบทเรียนอิเล็กทรอนิกส์ที่พัฒนาขึ้น กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้เชี่ยวชาญในสาขาวิชาไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ สาขาวิชาคอมพิวเตอร์ และสาขาวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเพื่อการศึกษาที่มีประสบการณ์ในการใช้งานบทเรียนอิเล็กทรอนิกส์อย่างน้อย 3 ปี จำนวน 6 ท่าน ได้จากการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์สภาพแวดล้อมในการจัดการเรียนการสอนในปัจจุบัน บทเรียนอิเล็กทรอนิกส์รายวิชาวงจรรวม และแบบประเมินความเหมาะสมและประสิทธิภาพของบทเรียนที่พัฒนาขึ้น สถิติที่ใช้ในการวิจัย คือ ค่าเฉลี่ยเลขคณิต และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า (1) บทเรียนอิเล็กทรอนิกส์ที่พัฒนาขึ้นแบ่งออกเป็น 2 ส่วน คือ 1.1) ระบบผู้เรียน เป็นส่วนของการนำเสนอเนื้อหาบทเรียนและสื่อการเรียนการสอนในรูปแบบบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน และ 1.2) ระบบผู้สอน เป็นส่วนของระบบบริหารจัดการเรียนการสอน และ (3) ผลการประเมินความเหมาะสมของบทเรียนอิเล็กทรอนิกส์ด้านเนื้อหาและการออกแบบบทเรียนมีความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด และผลการประเมินประสิทธิภาพของบทเรียนอิเล็กทรอนิกส์ด้านระบบบริหารจัดการเรียนการสอนมีประสิทธิภาพอยู่ในระดับมากที่สุด