การจัดการเรียนการสอนภาษาจีนในรูปแบบการศึกษาด้วยตัวเอง กรณีศึกษานักศึกษารายวิชาภาษาจีน ชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น

Main Article Content

วิชญ์สุดา ภูษณะวิวัฒน์
Zhou Pinsheng
สหัทยา สิทธิวิเศษ

Abstract

                การศึกษาวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมายเพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนระหว่างก่อนและ
หลังการจัดการเรียนการสอนในรูปแบบการศึกษาด้วยตัวเอง และศึกษาความพึงพอใจของผู้เรียนหลังจากการจัดการเรียนการสอนในรูปแบบนี้ กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น ที่เรียนในรายวิชา CHN111 ภาษาจีน 1  ในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา  2558 จำนวน  15 คน ซึ่งได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แผนการจัดการเรียนรู้ในรูปแบบการศึกษาด้วยตัวเอง แบบทดสอบก่อน-หลังเรียน และแบบประเมินความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนการสอนในรูปแบบการศึกษาด้วยตัวเอง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล  ได้แก่  ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และตรวจสอบสมมุติฐานโดยการใช้ค่าทีแบบไม่เป็นอิสระต่อกัน ในการเปรียบเทียบผลการทดสอบก่อนและหลังการจัดการเรียนการสอนในรูปแบบการศึกษาด้วยตัวเอง ผลการวิจัยพบว่า ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังการจัดการเรียนการสอน สูงกว่าผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนการจัดการเรียนการสอน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และผู้เรียนมีความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนการสอน อยู่ในระดับมาก 

                The objective of this research aimed to compare the learning achievement before and after using instructional management by the Self-Study Method and to investigate the students’ satisfaction after using this teaching method. The samples of this research were 15 first year students of The Far Eastern University who studied the subject of CHN111 Chinese 1 in the first semester of academic year 2015.  This selected subject is suitable to the Self-Study Method.  The methods of data collection were the plan of instructional management by the Self-Study Method, pre and post- test and the assessment of satisfaction with the Self-Study Method. The data analysis would be gathered from Mean, Standard Deviation and the hypothesis checked by using Dependent T-test to compare the results of pre and post- test.

The results of this research showed that the learning achievement after using instructional management by the Self-Study Method was raised 0.05 than before used. Furthermore, the students were satisfied learning by using the Self-Study Method in the high level.

Article Details

Section
Research Articles

References

นารินทร์ เวกสูงเนิน. (2554). วิธีสอนแบบศึกษาด้วยตนเอง (Self Study Method). สืบค้นเมื่อ วันที่ 2 มีนาคม 2559, จาก http://learninggift.blogspot.com/

ผ่องศรี เอื้องไพโรจน์. (2558). การจัดการเรียนการสอนภาษาจีนในประเทศไทยจากการศึกษาและหลักฐานทางประวัติศาสตร์. สืบค้นเมื่อ วันที่ 2 มีนาคม 2559, จาก http://mcpswis.mcp.ac.th/html_edu/cgi-bin/mcp/main_php/print_informed.php?id_count_inform=13261.

สมคิด อิสระวัฒน์. (2532). การเรียนรู้ด้วยตนเอง. วารสารการศึกษานอกโรงเรียน. 2532(5), 73-79.

สุทธิรัตน์ รุจิเกียรติกำจร. (2541). การผสมผสานการเรียนรู้ด้วยตนเองในการจัดการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ. มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์. 15, 61-70

อดุลยาศักด์ หมัดหมัน. (2550). การศึกษาผลสัมฤทธิ์และเจตคติต่อการเรียนโดยวิธีการศึกษาค้นคว้าด้วยตนเอง วิชาสังคมศึกษาพื้นฐาน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 . ครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา.