Factors Relating to Physical Activities of the Elderly in a Village, Bangpla Subdistrict , Bangplee District, Samutprakarn Province

Authors

  • ตวงพร กตัญญุตานนท์ Division of Hospital Management, Faculty of Public and Environmental Health, Huachiew Chalermprakiet University
  • ฐานิดา แป้นสมบุญ
  • จันจิรา จินดามณี
  • พิลัมภา รุ่งเรือง
  • มณีรัตน์ เกลี้ยงเกลา
  • พรนภา หอมจันทร์
  • ฟิตตรี มอหะ
  • อิงอร อินทคีรี

Keywords:

Physical activity, elderly

Abstract

The objectives of this cross-sectional descriptive research were to study the level of  physical activities and to study the relationship of predisposing, reinforcing, and enabling factors with physical activities of the elderly people in a village, Bang Pla Sub-District, Bang Phli District, SamutPrakan Province. The sample was 200 independent elderly people with least 60 years of age  in  a village, Bang Pla Sub-District, Bang Phli District, SamutPrakan Province and was selected by using the stratified random sampling based on gender, then simple random sampling was used by a lottery. The questionnaire was used as a research tool for data collection. The obtained data were analyzed using frequency, percentage, mean, standard deviation, chi-square test and Spearman’s rank correlation analysis.

            The results showed that the elderly people were in a moderate level of physical activities. (=2.96, SD=0.78). The predisposing factor was occupation, which had a correlation with the physical activities of the elderly people at a significance level of 0.05 (p-value = 0.002). Alternatively, gender, age, marital status, educational level, and income level had no significant correlation with the physical activities of the elderly people. Knowledge and attitudes about physical activity were positively correlated with physical activity at low and moderate levels at a significance level of 0.01 (r = 0.379, 0.673 p-value = 0.000). The reinforcing factors consisted of family support, which had a low positive correlation with the physical activities at a significance level of 0.01 (r = 0.068, p-value = 0.000). Similarly, support from the village health volunteers and support from the community had a moderate positive correlation with the physical activities of the elderly people at a significance level of 0.01 (r = 0.643, 0.502, p-value = 0.000). The enabling factor of the elderly people was facility, which had a low positive correlation with the physical activities at a significance level of 0.01 (r = 0.378, p-value = 0.000).

References

1. กระทรวงสาธารณสุข กรมอนามัย กองกิจกรรมทางกายเพื่อสุขภาพ. ข้อแนะนำการส่งเสริมกิจกรรมทางกาย การลดพฤติกรรมเนือยนิ่งและการนอนหลับ. กรุงเทพมหานคร: เอ็นซีคอนเซ็ปต์; 2560.
2. นุชราภรณ์ เลี้ยงรื่นรมย์, ฐิติกร โตโพธิ์ไทย, ชมพูนุท โตโพธิ์ไทย, วิชชุกร สุริยะวงศ์ไพศาล, สุพล ลิมวัฒนานนท์, จุฬาภรณ์ ลิมวัฒนานนท์, และคณะ. คนไทยมีกิจกรรมทางกายเพียงพอตามเกณฑ์ หรือไม่: ข้อมูลจากการสำรวจอนามัยและสวัสดิการ พ.ศ. 2558. วารสารวิจัยระบบสาธารณสุข. 2560;11(2):205-20.
3. สำนักงานสถิติแห่งชาติ. การสำรวจกิจกรรมทางกายของประชากร พ.ศ. 2558. กรุงเทพมหานคร: สำนักสถิติพยากรณ์ สำนักงานสถิติแห่งชาติ; 2559.
4. กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของชีวิต กรมกิจการผู้สูงอายุ. ข้อมูลสถิติผู้สูงอายุประเทศไทย ปี 2559. [อินเทอร์เน็ต]. 2559 [เข้าถึงเมื่อ 31 มกราคม 2561]. เข้าถึงจาก: www.dop.go.th/th/know/1/51
5. มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย, มหาวิทยาลัยมหิดล สถาบันวิจัยประชากรและสังคม. สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2559. ปราโมทย์ ประสาทกุล, บรรณาธิการ. นครปฐม: พริ้นเทอรี่; 2560.
6. ชลธิชา จันทคีรี. การส่งเสริมพฤติกรรมออกกำลังกายในผู้สูงอายุที่เปราะบาง. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. 2559;24(2):1-13.
7. มินตรา สาระรักษ์. การส่งเสริมกิจกรรมทางกายในวัยสูงอายุ. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. 2558;17(1):23-36.
8. กระทรวงสาธารณสุข กรมอนามัย กองกิจกรรมทางกายเพื่อสุขภาพ. ข้อแนะนำการส่งเสริมกิจกรรมทางกาย การลดพฤติกรรมเนือยนิ่งและการนอนหลับสำหรับผู้สูงวัย (ตั้งแต่ 60 ปีขึ้นไป). กรุงเทพมหานคร: เอ็นซีคอนเซ็ปต์; 2560.
9. องค์การบริหารส่วนตำบลบางปลา. ข้อมูลสภาพทั่วไปของตำบลบางปลา. สมุทรปราการ: องค์การบริหารส่วนตำบลบางปลา; 2560.
10. Gielen AC, Mcdonald EM, Gray TL, Bone LR. Using the PRECEDE-PROCEED model to apply health behavior theories, In: Glanz K, Rimer BK, Viswanath K, editors. Health behavior and health education theory, research, and practice. San Francisco: Jossey-Bass; 2008. pp. 407-34.
11. Yamane T. Statistical an introductory analysis. New York: Harper&Row; 1973. ใน บุญธรรม กิจ ปรีดาบริสุทธ์. สถิติวิเคราะห์เพื่อการวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร: เรือนแก้วการพิมพ์; 2553.
12. Bloom BS, Hastings JT. Handbook on formative and summative evaluation of student learning. NewYork: McGraw Hill; 1971.
13. วิเชียร เกตุสิงห์. ค่าเฉลี่ยกับการแปลความหมาย: เรื่องง่ายๆบางครั้งก็พลาดได้. ข่าวสารการวิจัยศึกษา 2538;1(3): 8-11.
14. กุลวดี โรจน์ไพศาลกิจ. ความสัมพันธ์ของกิจกรรมทางกายกับสุขภาวะทางจิต สังคม และจิตวิญญาณของผู้สูงอายุสามกลุ่มวัย. วารสารศูนย์การศึกษาแพทยศาสตร์คลินิก โรงพยาบาลพระปกเกล้า. 2559;33(4):300-13.
15. วีระวัฒน์ แซ่จิว. กิจกรรมทางกายและสมรรถภาพทางกายของผู้สูงอายุที่ออกกำลังกายในจังหวัดชลบุรี. [วิทยานิพนธ์]. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา; 2559.
16. อภิญญา อิงอาจ. อิทธิพลของการสนับสนุนทางสังคม กิจกรรมทางกาย และพฤติกรรมการกำกับตนเองที่มีต่อความผาสุกในชีวิตของผู้สูงอายุ. วารสารไอซีทีศิลปากร. 2558;2(2):91-106.
17. ประไพวรรณ์ ศรีเมธาวรคุณ, ขนิษฐา นาคะ, ประนอม หนูเพชร. กิจกรรมทางกายของผู้สูงอายุในชนบทภาคใต้. วารสารสภาการพยาบาล. 2553; 25(1):112-20.
18. มณเฑียร ทองนพคุณ. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับกิจกรรมทางกายของคนวัยทำงาน ในเขตเทศบาลเมืองมาบตาพุด จังหวัดระยอง. [วิทยานิพนธ์]. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา; 2559.
19. จินตนา ทองสุขนอก, มณีรัตน์ ธีระวิวัฒน์, นิรัตน์ อิมามี. ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายของผู้สูงอายุ ชมรมผู้สูงอายุ โรงพยาบาลเจริญกรุงประชารักษ์. วารสารสุขศึกษา. 2551;31(110):107-23.
20. วี พูลสวัสดิ์. กิจกรรมทางกายของผู้สูงอายุในกรุงเทพมหานคร. [วิทยานิพนธ์]. นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล; 2550.
21. เชียง เภาชิต, พรรณราย เทียมทัน. การพัฒนารูปแบบกิจกรรมส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุ ในจังหวัดนครสวรรค์. สุทธิปริทัศน์. 2559;94:112-27.
22. ธาริน สุขอนันต์, จารุณี ทรัพย์ประเสริฐ, สุภาวัลย์ จาริยะศิลป์, อาภิสรา วงศ์สละ. ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการออกกําลังกายของผู้สูงอายุ ในเขตเทศบาลเมืองบ้านสวน จังหวัดชลบุรี. วารสารสาธารณสุขมหาวิทยาลัยบูรพา. 2557;9(2):66-75.
23. ปุญญพัฒน์ ไชยเมล์, ปัทมา รักเอื้อ. ปัจจัยที่มีผลต่อการกำลังกายของประชาชนตำบลแหลมโตนด อำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง. วารสารสาธารณสุขมหาวิทยาลัยบูรพา. 2556;8(1):37-47.
24. กุลวดี โรจน์ไพศาลกิจ. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุไทย: กรณีศึกษาผู้สูงอายุวัยกลางในจังหวัดสมุทรปราการ. วารสารพยาบาลศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 2559;28(3):68-83.
25. ชโลธร เสียงใส, สุจิตรา สุคนธทรัพย์. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการมีกิจกรรมทางกายของนิสิตนักศึกษา สถาบันอุดมศึกษาในกรุงเทพมหานคร. วารสารวิทยาศาสตร์การกีฬาและสุขภาพ. 2558;16(3):63-75.
26. ยุพา จิ๋วพัฒนกุล , อุบลวรรณา เรือนทองดี, ฐิติรัตน์ ทับแก้ว. ผลของโปรแกรมการออกกำลังกายโดยการแกว่งแขนร่วมกับครอบครัวต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายของผู้สูงอายุโรคความดันโลหิตสูงชนิดไม่ทราบสาเหตุ. วารสารพยาบาลศาสตร์. 2556;30(2):46-57.

Downloads

Published

2019-06-26

How to Cite

1.
กตัญญุตานนท์ ต, แป้นสมบุญ ฐ, จินดามณี จ, รุ่งเรือง พ, เกลี้ยงเกลา ม, หอมจันทร์ พ, มอหะ ฟ, อินทคีรี อ. Factors Relating to Physical Activities of the Elderly in a Village, Bangpla Subdistrict , Bangplee District, Samutprakarn Province. HCUJOURNAL [Internet]. 2019 Jun. 26 [cited 2024 Mar. 29];23(1):1-14. Available from: https://he01.tci-thaijo.org/index.php/HCUJOURNAL/article/view/146579

Issue

Section

Research article