Effects of learning object assisted constructivist instruction On 2d graphic programming skills among grade 7 students

Main Article Content

ชฎาพร เชียรศรี
ไพฑูรย์ พิมดี
ฉันทนา วิริยเวชกุล

Abstract

The objectives of this study were 1) to develop a learning object assisted constructivist instruction on 2D Graphic Programming and 2) to study 2D Graphic Programming skills of the students after learning with the learning object assisted constructivist instruction. The sample of the study comprised 60 seventh grade students in Science-Program at Phanatpittayakarn School in the academic year 2014, selected by cluster random sampling method. The sample was divided into 2 sample groups for the examination of 2D Graphic Programming skills (30 students) and the examination of learning object efficiency (30 students). The research instruments included a learning object assisted constructivist instruction plan, a 2D Graphic Programming learning object, a learning object evaluation form and a 2D Graphic Programming achievement test. The data analyses included the examinations of Process Efficiency (E1)/ Product Efficiency (E2), arithmetic mean and standard deviation. The results showed that


1) The content quality (gif.latex?\bar{x} =4.78 and S.D. =0.30), media production quality (gif.latex?\bar{x} =4.82 and S.D. =0.30) and total quality (gif.latex?\bar{x} =4.80 and S.D. =0.29) of the learning object on 2D Graphic Programming were at the excellent level


2) Efficiency of the learning object on 2D Graphic Programming E1/E2 was at 88.22/81.25


3) The average learning achievement of the students who used the learning object assisted constructivist instruction on 2D Graphic Programming was at 78.42.

Article Details

How to Cite
เชียรศรี ช., พิมดี ไ., & วิริยเวชกุล ฉ. (2015). Effects of learning object assisted constructivist instruction On 2d graphic programming skills among grade 7 students. Journal of Industrial Education, 14(3), 599–606. Retrieved from https://ph01.tci-thaijo.org/index.php/JIE/article/view/122847
Section
Research Articles

References

[1] ทิศนา แขมมณี. 2555. ศาสตร์การสอน.กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

[2] จินตวีร์ คล้ายสังข์. 2556. อีเลิร์นนิงคอร์สแวร์แนวคิดสู่การปฏิบัติสำหรับการจัดการเรียนรู้อิเลิร์นนิงในทุกระดับ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

[3] อานนท์ สายคำฟู. 2552.การสร้างเลิร์นนิงอ็อบเจกต์เพื่อการพัฒนาการเรียนวิชาคอมพิวเตอร์พื้นฐาน เรื่องกระบวนการทำงานของอุปกรณ์พื้นฐานที่เป็นส่วนประกอบหลักของคอมพิวเตอร์สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาเทคโนโลยีทางการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

[4] นิพนธ์ ศุภศรี. 2551. สอนง่าย สนุกเรียนกับการโปรแกรมภาษาโลโก. กรุงเทพฯ:สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี.

[5] นิสานันท์ ชามะรัตน์. 2554.การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้วิชาคณิตศาสตร์ตามแนวคิดทฤษฎีคอนสตรัคติวิสต์ที่เน้นทักษะการคิดวิเคราะห์ เรื่อง ภาคตัดกรวย ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้โปรแกรม The Geometer’s Sketchpad เป็นเครื่องมือประกอบการเรียนรู้.วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา, 5(2), น.9-18.

[6] วารินทร์ รัศมีพรหม. 2541.ออกแบบและพัฒนาระบบการสอน. กรุงเทพฯ:คณะศึกษาศาสตร์.มหาวิทยาลัยศรีนทรวิโรฒประสานมิตร.

[7] ถนอมพร เลาหจรัสแสง. 2550.นิยามเลิร์นนิ่งออปเจ็กต์ (Learning Objects) เพื่อการออกแบบพัฒนาสื่ออิเล็กทรอนิกส์. วารสารเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษามหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, 4(4), น.50-59.

[8] เบญจวรรณ อินทศร. 2554.การสร้างเลิร์นนิงอ็อบเจกต์แบบจำลองสถานการณ์เรื่องกระบวนการทำงานของคอมพิวเตอร์สำหรับนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยนเรศวร.

[9] ชัยยงค์ พรหมวงศ์. 2520. ระบบสื่อการสอน.กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

[10] นันทนัช อ่อนพวน. 2554.การศึกษาสภาพการประเมินการปฏิบัติงานของผู้เรียน ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา, 6(1), น.197-209.

[11] พรรณี ลีกิจวัฒนะ. 2555. วิธีการวิจัยทางการศึกษา.กรุงเทพฯ: มีน เซอร์วิส ซัพพลาย.

[12] ผดุงชัย ภู่พัฒน์. 2556.การวัดและประเมินผลการเรียนรู้.เอกสารประกอบการบรรยายเรื่องการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ สาขาวิชาครุศาสตร์อุตสาหกรรม คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง กรุงเทพฯ. (เอกสารอัดสำเนา).

[13] ณภัสวรรก์ สุภาแสน. 2557. ผลการใช้สื่อเลิร์นนิ่งอ็อบเจ็ค เรื่ององค์ประกอบระบบของคอมพิวเตอร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนฤทธิไกรศึกษา. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

[14] ศราวุธ ใจจะดี. 2551.การสร้างเลิร์นนิงอ็อบเจกต์วิชาคณิตศาสตร์ เรื่องการแปลงเรขาคณิต สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

[15] สุทธิพร เกตุบรรจง. 2554.การพัฒนาเลิร์นิ่งอ็อปเจ็คแบบ 2 ภาษา เรื่องการบวก ลบ คูณ หาร สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3.วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิตสาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยนเรศวร.

[16] พรพรรณ ธารา พรรณี ลีกิจวัฒนะ และปริยาภรณ์ ตั้งคุณานันต์. 2556. ตัวแปรที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคอมพิวเตอร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนอัสสัมชัญธนบุรี. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 12(2), น.136-143.

[17] สุลาวัลย์ ถุงจันทร์ พรรณี ลีกิจวัฒนะและปริยาภรณ์ ตั้งคุณานันต์. 2556. ตัวแปรที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาการใช้คอมพิวเตอร์ในงานธุรกิจของนักศึกษาระดับปริญญาตรีปีที่ 1 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 12(2), น.120-127.

[18] สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. 2554. จุดเน้นสู่การพัฒนาคุณภาพผู้เรียนเพื่อการขับเคลื่อนหลักสูตรการจัดการเรียนรู้การวัดและประเมินผล.กรุงเทพฯ:โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

[19] กมลฉัตร กล่อมอิ่ม และคณะ. 2557.การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้ตามแนวทฤษฎีคอนสตรัคติวิสต์ด้วยการช่วยเสริมศักยภาพเพื่อส่งเสริมทักษะกระบวนการทางคณิตศาสตร์ด้านการแก้ปัญหา สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1.วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร,16(2), น.129-139.