Factor analysis of knowledge management process for the crown property bureau

Main Article Content

จงจิต วงษ์สุวรรณ
ธนินทร์ รัตนโอฬาร
ปริยาภรณ์ ตั้งคุณานันต์

Abstract

The purpose of this research was to analyze the factors of knowledge management process of The Crown Property Bureau. The sample stratified random sampling was used to select 350 personnel working for The Crown Property Bureau head office (Bangkok) in the year 2013. The research instrument comprised 53 items of 5 rating scale questionnaire. The index of item – objective congruen between 0.60-1.00 and the alpha reliability of the items-checked showed at 0.98. The obtained data were analyzed using an Exploratory Factor Analysis (EFA) with the principal component analysis and the orthogonal of rotation by varimax.


In general, the results of the study revealed that there were 10 factors of the knowledge management process of The Crown Property Bureau, sorted by descending order of priority, including 1) Knowledge utilization and development 2) Recognition and rewards 3) Knowledge organization and storage 4) Knowledge codification and refinement 5) Knowledge sharing 6) Knowledge evaluation 7) Knowledge expansion 8) knowledge selection 9) knowledge goals 10) Knowledge creation and acquisition. In particular, the obtained factors accounted for 67.131 percents of knowledge management process for The Crown Property Bureau.

Article Details

How to Cite
วงษ์สุวรรณ จ., รัตนโอฬาร ธ., & ตั้งคุณานันต์ ป. (2015). Factor analysis of knowledge management process for the crown property bureau. Journal of Industrial Education, 14(1), 91–98. Retrieved from https://ph01.tci-thaijo.org/index.php/JIE/article/view/123827
Section
Research Articles

References

[1] พรธิดา วิเชียรปัญญา. 2547. การจัดการความรู้ : พื้นฐานและการประยุกต์ใช้. กรุงเทพฯ : เอ็กซเปอร์เน็ท

[2] ชัชวาลย์ วงษ์ประเสริฐ. 2548. การจัดการความรู้ในองค์กรธุรกิจ. กรุงเทพฯ : ธรรมกมลการพิมพ์.

[3] สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. 2544. แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 1-9 : สรุปและรวบรวมแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ตั้งแต่ฉบับที่ 1-9. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการ

[4] จิระเสกข์ ตรีเมธสุนทรและณัฐวุฒิ โรจน์นิรุตติกุล. 2552. การศึกษาเปรียบเทียบการพัฒนาองค์ความรู้ในสถาบันอุดมศึกษาภาครัฐและเอกชนในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 8(2), น.53-67.

[5] สำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์. 2554. รายงานประจำปี 2553 องค์กรแห่งการเรียนรู้มุ่งสู่คุณภาพระดับโลก. กรุงเทพฯ : ดาวฤกษ์คอมมูนิเคชั่นส์ จำกัด.

[6] บดินทร์ วิจารณ์. 2547. การจัดการความรู้สู่ปัญญาปฏิบัติ. กรุงเทพฯ : เอ็กซเปอร์เน็ท.

[7] น้ำทิพย์ วิภาวิน. 2547. การจัดการความรู้กับคลังความรู้. กรุงเทพฯ : เอสอาร์ พริ้นติ้ง แมสโปรดักส์.

[8] ภราดร จินดาวงศ์. 2549. การจัดการความรู้. กรุงเทพฯ : ซีดับบลิว พริ้นติ้ง.

[9] ไพโรจน์ ชลารักษ์. 2551. การจัดการความรู้ : สังกัปทางทฤษฎี. นครปฐม : เพรชเกษม พริ้นติ้ง กรุ๊ป.

[10] ชำนาญ เหล่ารักผล. 2553. การพัฒนายุทธศาสตร์การจัดการความรู้สำหรับโรงเรียนในเครือมูลนิธิคณะเซนต์คาเบรียลแห่งประเทศไทย. ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

[11] สุภาวดี เจริญเศรษฐมห. 2553. การพัฒนารูปแบบการจัดการความรู้ขององค์กรอาชีพท้องถิ่น. ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

[12] ชนิดา สุทธิคณะ. 2553. ความสัมพันธ์ระหว่างกระบวนการจัดการความรู้กับผลสัมฤทธิ์การดำเนินงานขององค์การ : กรณีศึกษากรมคุมประพฤติ. ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดล.

[13] Joseph F.Hair, Jr.; et al. 1995. Multivariate data analysis with readings. 4th ed. Englewood Cliffs, N.J. : Prentice Hall.

[14] พรรณี ลีกิจวัฒนะ. 2553. วิธีวิจัยทางการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.

[15] กัลยา วานิชย์บัญชา. 2552. การวิเคราะห์ข้อมูลหลายตัวแปร. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.