แนวทางการพัฒนาสมรรถนะครูอาชีวศึกษาในจังหวัดเชียงราย

บทคัดย่อ

      วัตถุประสงค์การวิจัยเพื่อ 1) ศึกษาความต้องการในการพัฒนาสมรรถนะครูอาชีวศึกษาในจังหวัดเชียงราย 2) หาแนวทางการพัฒนาสมรรถนะครูอาชีวศึกษาในจังหวัดเชียงราย ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือครูในสถานศึกษาในสังกัดอาชีวศึกษาจังหวัดเชียงรายทั้ง 8 แห่ง  จำนวนทั้งหมด 504 คน  กลุ่มตัวอย่าง ผู้วิจัย ได้ทำการกำหนดกลุ่มตัวอย่าง โดยใช้ตารางการกำหนดกลุ่มตัวอย่างของ เครจซี่ และมอร์แกน  (Krejcie and Morgan, 1970 : 102 ) ที่ค่าความเชื่อมั่นร้อยละ 95  ได้กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 219  คน  โดยทำการสุ่มแบบแบ่งชั้นตามสัดส่วนของประชากร ผู้วิจัยใช้วิธีการแบบแบ่งชั้น (Stratified Random Sampling)  เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยและเก็บข้อมูลคือเป็นแบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์   สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือคะแนนค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

      ผล การวิจัยพบว่า ความต้องการพัฒนาสมรรถนะครูอาชีวศึกษาในจังหวัดเชียงรายโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ด้านที่มีระดับความต้องการสูงสุด มี 2 ด้าน คือ ด้านการพัฒนาตนเองและด้านการบริหารหลักสูตรและการจัดการเรียนรู้ รองลงมา คือ ด้านภาวะผู้นำ ส่วนด้านที่มีความต้องการต่ำสุด คือ ด้านการวิเคราะห์ สังเคราะห์และการวิจัยเพื่อพัฒนาผู้เรียน  แนวทางการพัฒนาสมรรถนะครูอาชีวศึกษาในจังหวัดเชียงราย ทั้ง 5 ด้าน มีดังนี้  ด้านการพัฒนาตนเอง ควรส่งเสริมให้ผู้บริหารมีการพัฒนาตนเองโดยการเข้ารับการอบรม สัมมนาต่าง ๆ ด้านทักษะภาษาต่างประเทศ  ด้านการบริหารหลักสูตรและการจัดการเรียนรู้ ควรจัดให้มีการเรียนการสอนที่ สอดคล้องกับการพัฒนาประเทศและความต้องการของแรงงานในสถานประกอบการ  ด้านการวิเคราะห์ สังเคราะห์และการวิจัยเพื่อพัฒนาผู้เรียน ควรเน้นการพัฒนาด้านการวิจัยเชิงปฏิบัติการสามารถนำผลการวิจัยมาให้เกิดประโยชน์และต่อยอดเป็นผลิตภัณฑ์ที่ใช้ประโยชน์ได้จริง  ด้านภาวะผู้นำ ควรให้ครูเข้าร่วมอบรมกิจกรรมส่งเสริมภาวะผู้นำให้กับครู สร้างแรงจูงใจให้ครูกล้าแสดงออกและการนำเสนออย่างมีเหตุผล และ ด้านการสร้างความสัมพันธ์และความร่วมมือกับชุมชนเพื่อการจัดการเรียนรู้สถานศึกษา ให้ครูเข้ารับการฝึกประสบการณ์กับสถานประกอบการในชุมชน