THE CONSUMERISM ACCORDANCE WITH BUDDHIST CONCEPT

Main Article Content

พระครูธรรมธรไพบูลย์ พิศาลวชิโรภาส
จงกล บุญพิทักษ์

Abstract

A result of this study was that the state of consumerism in the globalization generally followed the fashion to fulfill the individual's unnecessary want. It was luxury and indulgent in the recent fashion until there was the imitation of such fashion with delusion because it was believed that if one fulfilled one's want, one felt smart and modern. This action affected directly the food consummation, The unnecessary consummation and the consummation with the enchantment caused losing money, health and wisdom. To drink unlimited alcohol caused many diseases, and gamble. gamble caused banditry, stealing, defalcation, plunder and robbery, etc. Tourism in the era of globalization Causing family problems Problems of sexually transmitted diseases.


          The Buddhist consummation was consisted of wisdom to consider things for real benefits in order to make the human being's life-quality complete, with 2 dharmic principles for example, Bhochanasappaya principle is eating that is appropriate incant a body, help build the health, and Bhochanemattanyuta principle is knowwing about in consuming, a until few too, and until too many, but eating that is appropriate incant a body and in those four elements should stare see, topmost goal of the life, to goal for extrication.

Article Details

How to Cite
พิศาลวชิโรภาส พ., & บุญพิทักษ์ จ. (2019). THE CONSUMERISM ACCORDANCE WITH BUDDHIST CONCEPT. Journal of MCU Nakhondhat, 6(9), 4261–4280. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/223730
Section
Academic Article

References

ฉัตรภา หัตถโกศล. (2555). การเสพติดอาหาร. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยมหิดล.

ชูเมกเกอร์ อี เอฟ. (2528). “จิ๋วแต่แจ๋ว” เศรษฐศาสตร์เชิงพุทธ แปลโดย สมบูรณ์ ศุภศิลป์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ณัฎฐนิตย์ ยศปัญญา. (2544). ค่านิยมที่สำคัญและเด่นชัดของวัยรุ่นยุคบริโภคนิยม. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ณิชาภา เสาร่ม. (2553). การศึกษาปัจจัยสิ่งแวดล้อมทางการตลาดที่มีผลต่อพฤติกรรมการเที่ยวสถานเริงรมย์ของนักศึกษาในเขตอำเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.

บัณฑิต ศรไพศาล. (2553). สถานการณ์สุราประจำปี พ.ศ. 2553. ใน รายงานการวจัย. ศูนย์วิจัยปัญหาสุรา.

ปรีชา บุญศรีตัน. (2545). พุทธจริยศาสตร์กับการกิน. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย.

พจนารถ หอมประสิทธิ์. (2550). การบริโภคนิยมของคนชนบท. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี.

พระเทพเวที (ประยุทธ์ ปยุตฺโต). (2532). ทางออกจากระบบเศรษฐกิจที่ครอบงำสังคมไทย. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์พริ้นติ้งกรุ๊ฟ.

พระไพศาล วิสาโล. (2555). พุทธศาสนากับบริโภคนิยม. กรุงเทพมหานคร: ธรรมสภา.

พุทธิตา รักพงษ์. (2536). การศึกษาเศรษฐศาสตร์แนวพุทธ: ศึกษาเฉพาะกรณีโภควิภาค 4. ใน สารนิพนธ์ศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาพุทธศาสน์ศึกษา. มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย.

ศรีลำยอง สังข์ศิริ. (2545). ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความรุนแรงต่อสตรีในครอบครัวในชุมชนแออัดเขตเทศบาลนครขอนแก่น : กรณีศึกษาชุมชนเทพารักษ์ 4. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2538). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพมหานคร: วิสิทย์พัฒนา.

ศูนย์วิจัยปัญหาสุรา. (2546). การควบคุมการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์แห่งชาติ. นนทบุรี: ศูนย์วิจัยปัญหาสุรา.

สมประวิณ มันประเสริฐ. (2554). การศึกษาสถานการณ์พฤติกรรมและผลกระทบการพนันในประเทศไทย : กรณีศึกษาเชิงปริมาณด้วยแบบจำลองเศรษฐศาสตร์. ใน รายงานการวิจัย. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ.

สุทธิลักษณ์ ตั้งกุลบริบูรณ์. (2553). องค์ความรู้เรื่องสาเหตุปัจจัยและกลไกของการบริโภคสุรา. ใน รายงานการวิจัย. ศูนย์วิจัยปัญหาสุรา.

อดิศว์ร หลายชูไทย และคณะ. (2545). การบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ครั้งแรกและการดื่มแบบเมาหัวราน้ำของเยาวชนอำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิตย์.ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตย์.

อนุกูล พลศิริ. (2551). ความรู้ทัศนคติ และพฤติกรรมการบริโภคอาหารของนักศึกษามหาวิทยาลัยรามคำแหง. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.