พัฒนาการของสถาบันอุดมศึกษาเอกชนในประเทศไทย

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

                งานวิจัยนี้มุ่งศึกษาพัฒนาการของสถาบันอุดมศึกษาเอกชนในประเทศไทย ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการวิจัยพัฒนาการและแนวโน้มของสถาบันอุดมศึกษาเอกชนโดยอาศัยวิธีการวิจัยเชิงประวัติศาสตร์ (Historical Research) ด้วยวิธีการวิจัยเอกสารและการสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิ เน้นการศึกษาพัฒนาการ 3 ด้าน คือ 1) ด้านปรัชญา วิสัยทัศน์ และพันธกิจ 2) ด้านการดำเนินงานตามภารกิจ และ 3) ด้านการบริหารและจัดการโดยจำแนกผลการศึกษาออกเป็น 4 ยุค ได้แก่  ยุคก่อกำเนิด  (พ.ศ. 2512 - พ.ศ. 2522) ยุคขยายตัว (พ.ศ. 2522 - พ.ศ. 2542) ยุคปฏิรูปการศึกษา (พ.ศ. 2542 – 2552) และยุคมาตรฐานการศึกษา (พ.ศ. 2552 – ปัจจุบัน)        ผลการศึกษาพบว่า ปรัชญาการก่อตั้งสถาบันอุดมศึกษาเอกชนในยุคเริ่มต้นมีความเกี่ยวข้องกับศาสนาและความต้องการของภาคธุรกิจ สถาบันอุดมศึกษาเอกชนในยุคแรกมุ่งเน้นการผลิตบัณฑิตเป็นหลัก ส่วนใหญ่เน้นการจัดการเรียนการสอนในหลักสูตรด้านมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ พัฒนาการของสถาบันอุดมศึกษาเอกชนมีความก้าวหน้าขึ้นในทุกด้านหลังยุคปฏิรูปการศึกษา ส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากการมีระบบประกันคุณภาพการศึกษา อย่างไรก็ตามตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาสถาบันอุดมศึกษาเอกชนส่วนใหญ่ยังคงประสบปัญหาด้านคุณภาพของอาจารย์ และยังไม่สามารถพัฒนาผลงานการวิจัยได้ตามเกณฑ์มาตรฐาน

คำสำคัญ :  พัฒนาการ สถาบันอุดมศึกษาเอกชน

Development of Private Higher Education Institutions in Thailand

ABSTRACT

                The present study, a historical research which is a part of the study entitled “Development and Trends of Private Higher Education Institutions,” aimed to investigate the development of Private Higher Education Institutions in Thailand.  A documentary analysis was employed as well as the interview with experts which 3 relevant inquiries were emphasized: 1) philosophy, vision and mission; 2) implementation as the missions set; and 3) administration and management.  The results of the study were categorized into 4 eras, including Emerging Age (B.E. 2512 – 2522), Escalating Age (B.E. 2522 – 2542), Reforming Age (B.E. 2542 – 2552) and Education Standard Age (B.E. 2552 – Present).  The findings revealed that an educational philosophy in the Emerging Age was related to the religion and need of business sectors.  Thus, the Private Higher Education Institutions of this era focused on producing graduates as their main mission.  The majority of study programs specialized in Humanities and Social Science.  After the Reforming Age, the Private Higher Education Institutions had developed themselves in all aspects as it was partially from an enforcement of quality assurance system.  Despite the educational reform, most of private higher education institutions still, for many decades in the past until present, encountered a quality of professional teachers and obstacles in developing research works as the requirement set in the quality assurance standard.

Keywords: Development, Private Higher Education Institution