The Knowledge Management of Phuthaiphilosophers in Herbal Treatment in Nong Phue, Khoawong District, Kalasin
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research is, which aims to study and manage a Phuthai philosophers’ knowledge of herbal treatment. Participatory action research (PAR) is an approach of this research. This research is qualitative research. The sample group was the 17 Phuthai philosophers who lived in Nong Phue, Khoawong district, Kalasin and selected by using Non-probability
sampling with specific selection technique. Research tools used structured interview and group meeting. The data analysis by percentage and descriptive analysis.The results showed that the knowledge of herbal treatment was classified into 10 diseases. The treatment process used the community’s faith and rite. There are 3 categories of treatment: using only
herbs, using incantation and herbs, and using only incantation. There were 41 types of herbs used for the treatment. The knowledge of herbal treatment used in all households was 1) Hemorrhage and Internal bruise by roasting therapy: the head of Cassumunar, Thai croton leaf, Ngai Camphor leaf and dried dog’s excrement were burned. 2) Headache is
treated by using the head of Cassumunar boiled with in a flat pan and then leave it under the bed or drink.They believe that the herbs are must harvested on the schedule by incantation.Herbs are used in ways such as medicinal pot or decoction, infusion, vanishing cream, bolus and compress.
Article Details
References
Wasi, Prawet. (2004). Cultural Wisdom and Development. The Journal of the Royal Institute.
ปิยะนุช ยอดสมสวย. (2556). การศึกษาภูมิปัญญาของหมอพื้นบ้านในอำเภอองค์รักษ์ จังหวัดนครนายก.ธรรมศาสตร์เวชสาร,13(2).
Yoadsomsuay, Piyanuch. (2013). A study of wisdom of folk doctor in Ampur Ongkharak, Nakhonnayok province. Thammasat Medical Journal,13(2).
พรรณี สวนเพลง (2552).เทคโนโลยีสารสนเทศและนวัตกรรมสำหรับการจัดการความรู้. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
Suanpang, Pannee. (2009). Information Technology and Innovation for Knowledge Management. Bangkok : se-education.
พรทิพย์ แก้วชิณ และคณะ. (2558). การศึกษาภูมิปัญญาการแพทย์พื้นบ้านในเขต อำเภอวังน้ำขียว จังหวัดนครราชสีมา. การประชุมวิชาการและเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ ครั้งที่ 2: มิ.ย. 2558.
Keawchin, Phonthip et al. (2015).A study of Folk Medicine Wisdom in Wang Nam Khiao district, Nakhon Ratchasima. National Academic Conference and Research Presentation No.2: June 2015.
พันธุ์ทิพย์ รามสูต. (2540). การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม. กรุงเทพฯ: สถาบันการพัฒนาการสาธารณสุข อาเซียน มหาวิทยาลัยมหิดล.
Ramasoota, Pantyp. (1997). Participatory action research. Bangkok: Institute for Public Health Development ASEAN University, Mahidol University.
รุ่งรัศมี บุญดาว. (2559). ระบบสารสนเทศเพื่อการจัดการธุรกิจในยุคดิจิทัล. นนทบุรี: ลัคกี้ บุ๊คส์.
Boondao, Roongrasamee. (2016). Information System for Managing Business in the Digital Age.Nonthaburi : Lucky Books.
สิริพันธ์ รุ่งวิชานิวัฒน์. (2552). สารสนเทศที่เกี่ยวกับภูมิปัญญาพื้นบ้านทางการแพทย์แผนไทย : กรณีศึกษาอำเภอโคกโพธิ์ จังหวัดปัตตานี. วารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 5(1).
Rungwichaniwat, Siripan. (2009). Information of thai traditional medicine wisdom : A case study in khokpho district, Pattani province. Journal of the Faculty of Humanities and SocialSciences, 5(1).
สีลาภรณ์ นาครทรรพ (2538). การศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. เอกสารวิชาการประกอบหลักสูตรการฝึกอบรม เชิงปฏิบัติการนวัตกรรมประชมคนสุขภาพ. ขอนแก่น: ศูนย์ฝึกอบรมพัฒนาการสาธารณสุขมูลฐานภาค ตะวันออกเฉียงเหนือ.
Nakrathup, Silaporn. (1995). Education for Sustainable Development. Academic papers on innovative workshops on health. Khon Kaen : Northeast Regional Primary Health Care Training Center.
สุพัฒน์ ศรีสวัสดิ์ และคณะ. (2556). พืชสมุนไพรประจำถิ่นและภูมิปัญญาการประยุกต์ใช้สำหรับการแพทย์พื้นบ้าน ในจังหวัดชายแดนใต้. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ ฉบับพิเศษ. มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์.
Srisawat, Supath. (2013). Local Herbal and Wisdom of Application in Thai Traditional Medicine, Bordering Provinces of Southern Thailand. Princes of Naradhiwas University Journal. Naradhiwas University.
Davenport, T.H. & Prusak, L. (1998). Working Knowledge. Harvard Business School Press, Boston.
Nonaka, I. & Konno, N. (1998). The Concept of “Ba”: Building a foundation for knowledge Creation [Electronic version]. California Management Review, 40(3), 40-54.
Sveiby, K-E. (2001). A Knowledge-based theory of the firm to guide in strategy formulation. Journal of Intellectual Capital, 2(4), 344-358.