Tourists’ Responses Towards Marketing Communications of Inflight Magazine
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this study aims to study tourist’s responding process towards marketing communications of inflight magazines. This research was the quantitative research, the samples were 400 tourists using a questionnaire as a survey tool. The results were as followed that the most significant responses towards marketing communications of inflight magazines was Appeal in highest level (= 3.92, S.D. = 0.695). Comparison of passengers’ responses towards marketing communications of inflight magazine by gender, airlines, age, and education interval, there were no significant. On the contrary, comparison by nationality and income interval were signifi cant difference.
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสานและคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
References
ไทยรัฐ. (2561). ปลื้ม! ผู้โดยสารโตวันโตคืน ทอท.โชว์ตัวเลขครึ่งปีทะลุ 71.5 ล้านคน. เข้าถึงเมื่อ (7 กันยายน 2561). เข้าถึงได้จาก (https://www.thairath.co.th/content/1343137)
บริษัท ท่าอากาศยานไทย จำกัด. (2562). สถิติข้อมูลการขนส่งทางอากาศภายในประเทศ ประจำปี 2018. เข้าถึงเมื่อ (20 กรกฎาคม 2562). เข้าถึงได้จาก (https://www.caat.or.th/th/archives/category/data-research-th/air-traffic-th/transport-statistics-th)
บริษัท ท่าอากาศยานไทย จำกัด. (2561). ปริมาณการจราจรทางอากาศรวม. เข้าถึงเมื่อ (18 กันยายน 2561). เข้าถึงได้จาก (https://aot-th.listedcompany.com/transport.html)
ปองพล จาตุรงคกุล. (2556). พฤติกรรมการอ่าน การใช้ประโยชน์ และความพึงพอใจในนิตยสารสวัสดี (Sawasdee) ของผู้โดยสารบนเครื่องบิน บริษัท การบินไทย จำกัด (มหาชน). สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ภาวิญญ์ อัศววิชัยโรจน์. (2548). Media Independent. สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต คณะวารสารศาสตร์ และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
รณพัชร์ เลิศเดชะ. (2558). การปรับตัวของนิตยสารในทศวรรษ 2010 - 2020. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2550). พฤติกรรมผู้บริโภค. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : ธีระฟิล์มและไชเท็กซ์
สุดาพร กุณฑลบุตร. (2557). หลักการตลาดสมัยใหม่. พิมพ์ครั้งที่ 5 (ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
สุวิทย์ เมษินทรีย์. (2559). ประเทศไทย 4.0. เข้าถึงเมื่อ (25 เมษายน 2560). เข้าถึงได้จาก (https://planning2.mju.ac.th/goverment/20111119104835_planning/Doc_25590823143652_358135.pdf)
Becker, S. L. (1978). Discovering Mass Communication. Illinois : Scott Foresman and Company
Caitlin, C. (2013). Come Away With Me: The Uses And Gratifcations of LeisureTravel Magazine Readership. Ph. D. Dissertation University of Missouri Columbia
Klapper, J. T. (1966). The Effects Mass Communication. New York : Free Press
Kotler, P. (1997). Marketing Management : Analysis, Planning, Implementation and Control. 9th ed. New Jersey : A Simon & Schuster Company
Mohd, F. H. (2011). Factors Affecting Hoteliers’ Decision to Advertise in Travel Magazine. Ph. D. Dissertation Universiti Sains Malaysia
Nunnally, J. C. and Bernstein, I. H. (1994). Psychometric Theory. 3rd ed.. New York : McGraw-Hill
Rovinelli, R. J. and Hambleton, R. K. (1977). On the Use of Content Specialists in the Assessment of Criterion-Referenced Test Item Validity. Dutch Journal of Educational Research. Vol. 2, pp. 49-60
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. 3rd Edition, Harper and Row, New York