การพัฒนาขีดความสามารถในการจัดการธุรกิจนำเที่ยวของผู้ประกอบการในประเทศไทย

Main Article Content

อัจฉราวรรณ เพ็ญวันศุกร์
นำชัย ทนุผล

Abstract

บทคัดย่อ

          การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาขีดความสามารถในการจัดการธุรกิจนำเที่ยวของผู้ประกอบการ 2) วิเคราะห์ความแตกต่างในคุณลักษณะส่วนบุคคล ลักษณะของธุรกิจนำเที่ยว และการรับรู้ในพฤติกรรมการสร้างผลงานของปัจเจกบุคคล กลุ่ม และองค์การ ที่ส่งผลต่อความแตกต่างในขีดความสามารถการจัดการธุรกิจนำเที่ยว 3) เปรียบเทียบขีดความสามารถในการจัดการธุรกิจนำเที่ยวของผู้ประกอบการที่มีรูปแบบธุรกิจที่แตกต่างกัน การดำเนินการวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ ใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูล    ที่ได้มาเป็นการสุ่มแบบมีระบบ จากตัวอย่างที่เป็นผู้ประกอบการธุรกิจนำเที่ยวที่ดำเนินธุรกิจในประเทศไทยจำแนกตามรูปแบบธุรกิจ ได้แก่ บริษัทจำกัด จำนวน 154 ราย ห้างหุ้นส่วน 26 ราย และเจ้าของคนเดียว จำนวน 191 ราย รวมทั้งสิ้น 371 ราย ผลการวิจัยพบว่า ผู้ประกอบการส่วนใหญ่มีขีดความสามารถในการจัดการธุรกิจนำเที่ยวในระดับต่ำ แต่เมื่อวิเคราะห์ในแต่ละรูปแบบธุรกิจแล้วพบว่า มีค่าเฉลี่ยที่แตกต่างกัน อันเนื่องมาจากผู้ประกอบการที่มีตำแหน่งหน้าที่ ประสบการณ์การทำงาน รายได้สุทธิ และสาขาที่จดทะเบียนธุรกิจมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ส่วนผู้ประกอบการที่มีการรับรู้ในพฤติกรรมการสร้างผลงานตั้งแต่ระดับปัจเจกบุคคล กลุ่ม และองค์การที่แตกต่างกัน มีขีดความสามารถในการจัดการธุรกิจนำเที่ยวที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเช่นเดียวกัน นอกจากนี้เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า บุคลิกภาพ การจูงใจ การรับรู้ความสามารถในตนเอง ประสิทธิผลการทำงานเป็นทีม การมุ่งเน้นการเรียนรู้ วัฒนธรรมองค์การ นวัตกรรมองค์การ เครือข่ายองค์การ และสภาพแวดล้อมองค์การมีความแตกต่างกัน ยกเว้นด้านความขัดแย้งในกลุ่มและระหว่างกลุ่ม พบว่า ไม่มีความแตกต่างกันแต่อย่างใด นอกจากนั้น ผู้ประกอบการธุรกิจนำเที่ยวทั้ง 3 รูปแบบ ธุรกิจ (บริษัทจำกัด ห้างหุ้นส่วน และเจ้าของคนเดียว) พบว่า มีขีดความสามารถในการจัดการธุรกิจนำเที่ยวที่ไม่มีความแตกต่าง ซึ่งเห็นได้ว่า รูปแบบธุรกิจดังกล่าวนั้นเป็นเพียงการจดทะเบียนธุรกิจตามกฎหมายเท่านั้น แต่ความแตกต่างขึ้นอยู่กับวิธีการบริหารจัดการในส่วนต่างๆ ภายในองค์การเท่านั้น

 

 

คำสำคัญ: ขีดความสามารถ การจัดการธุรกิจนำเที่ยว

 

Abstract

            There are three main objectives in this research.1) to study the tourism management competency of entrepreneurs. 2) to analyze the difference between personal attributes, tourism features, and behavior recognition for creating works of individual, group and organization which affects the difference of entrepreneurs’ tourism management competency. 3) to compare the tourism management competency of entrepreneurs who has different types of business models. This research conducted a survey using systematic random sampling of 371 entrepreneurs. This research found that the tourism entrepreneurs in this study had high levels of tourism management competency however the average was different for each business models. This was because there was a statistically significant difference in positions, experiences, net income and registered branches of entrepreneurs. The entrepreneurs who has behavior recognition for creating works of individual, group and organization also has statistically significant difference in tourism management competency. In addition, it was found that there was no statistical difference in tourism management competency between each type of tourism entrepreneurs’ business models Finally, it can be concluded that the difference of each business models is defined by management method not by law.

 

Keywords: Competency, Tourism Management

Article Details

Section
บทความ : มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ