Selection and Adaptation of Chinese Chronicles to the Scripts of Thai Classical Dance Drama by Luang Phatthanaphongphakdi

Main Article Content

Parichat Pimon

Abstract

This paper aims to study how Luang Phatthanaphongphakdi selected and adapted Thai translations of Chinese chronicles for creating Thai classical dramas. This is an important method which made this genre of drama suitable for actual performance. The study shows that the selection method, including both the selection of stories and chapters, created varied and enjoyable stories for the dance dramas. The adaptation method included the modifcation of form, content, characters, and even presentation. The dramas became more concise and had greater continuity, and earlier and newer methods of presentation were blended. The dance dramas, therefore, were a new genre of drama and are important examples of the plays in the reign of King Rama V.

Article Details

Section
Research Articles

References

สมุดไทย

หมู่ กลอนบทละคร ชื่อเรื่อง กวางเผง เลขที่ 44

หมู่ กลอนบทละคร ชื่อเรื่อง ซุยถัง เลขที่ 243

หมู่ กลอนบทละคร ชื่อเรื่อง ไต้ฮั่น เล่ม 1-2 เลขที่ 8-9

หมู่ กลอนบทละคร ชื่อเรื่อง บ้วนฮวยเหลา เล่ม 1-6 เลขที่ 1-6

หมู่ กลอนบทละคร ชื่อเรื่อง สามก๊ก เล่ม 1-16 เลขที่ 197-212

หมู่ กลอนบทละคร ชื่อเรื่อง ห้องสิน เล่ม 1-4 เลขที่ 2-5

หนังสือ

ซุยถัง เล่ม 3. (2509). กรุงเทพฯ: องค์การค้าของคุรุสภา.

ณรงค์ชัย ปิฎกรัชต์. (2535). สารานุกรมเพลงไทย. กรุงเทพฯ: เรือนแก้วการพิมพ์.

ดำรงราชานุภาพ, สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยา. (2508). ตำนานละครอิเหนา. (พิมพ์ครั้งที่ 4). พระนคร: คลังวิทยา.

ดำรงราชานุภาพ, สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยา. (2546). ละครฟ้อนรำ ประชุมเรื่องละครฟ้อนรำกับระบำรำเต้น ตำนานฟ้อนรำ ตำนานเรื่องละครอิเหนา ตำนานละครดึกดำบรรพ์. กรุงเทพฯ: มติชน.

ดำรงราชานุภาพ, สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยา. (2556). ตำนานหนังสือสามก๊ก. นนทบุรี: ดอกหญ้า 2000.

ดำรงราชานุภาพ, สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยา. (2559). ประวัติหลวงพัฒนพงศ์ภักดี. นิราศหนองคาย. กรุงเทพฯ: สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร.

ไต้ฮั่น. (2510). พระนคร: กรมศิลปากร. (พิมพ์เป็นอนุสรณ์ในงานทำบุญครบร้อยวันมรณะของนายเทียนเพ้ง กรรณสูตร 13 สิงหาคม 2510).

ถาวร สิกขโกศล, ผู้แปล. (2557). ต้นกำเนิดงิ้วจีน. กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ

นวรัตน์ ภักดีคำ. (2553). จีนใช้ไทยยืม. กรุงเทพฯ: อมรินทร์.

นวรัตน์ ภักดีคำ. (2557). บทละครเรื่องห้องสิน: จากพงศาวดารจีนสู่บทละครไทย. มนุษยศาสตร์ปริทรรศน์, 37(1), 67-78.

บ้วนฮวยเหลา และโหงวโฮ้วเพ่งไซ โหงวโฮ้วเพ่งหนา. ม.ป.ป. พระนคร: คลังวิทยา.

พุทธเลิศหล้านภาลัย, พระบาทสมเด็จพระ. (2559). บทละครนอก พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย. กรุงเทพฯ: ร้านนครสาส์น

มูลนิธิสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา. (2550). นามานุกรมวรรณคดีไทย ชุดที่ 1 ชื่อวรรณคดี. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.

วรศักดิ์ มหัทธโนบล. (2555). คำจีนสยาม : ภาพสะท้อนปฏิสัมพันธ์ไทย-จีน. กรุงเทพฯ: อมรินทร์. ศริญญา ผั้วผดุง. (2554). จากว่านฮวาโหลวและอู๋หู่ผิงซีสู่บ้วนฮวยเหลา: การศึกษาวิเคราะห์และเปรียบเทียบนิยายอิงพงศาวดารจีนกับบทละครพันทางไทย. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาภาษาจีน). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ

ศานติ ภักดีคำ และนวรัตน์ ภักดีคำ. (2549). พงศาวดารจีนฉบับภาษาไทยแปลมาจากไหน. เมืองโบราณ, 32(1), 60-69.

ศานติ-นวรัตน์ ภักดีคำ. (2553). ภาพสลักศิลาเล่าเรื่องวรรณกรรมจีนใน “สวนขวา” เมืองโบราณ. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ.

ศิราพร ณ ถลาง. (2552). ทฤษฎีคติชนวิทยา : วิธีวิทยาในการวิเคราะห์ตำนาน-นิทานพื้นบ้าน. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สมบัติ จำปาเงิน และสำเนียง มณีกาญจน์. (2539). ปกิณกะการดนตรีและเพลงไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ต้นอ้อ แกรมมี่.

สมภพ จันทรประภา. (2529). ละครมิใช่ของเล่น. ปกิณกะเกี่ยวกับนาฏศิลป์และการละเล่นของไทย. กรุงเทพฯ: เจริญวิทย์การพิมพ์. (ที่ระลึกในงานพระราชทานเพลิงศพนายชวลิสร์ กันตารัติ จ.ช.,จ.ม. ณ เมรุวัดทองนพคุณ กรุงเทพมหานคร 6 มกราคม 2529).

สามก๊ก เล่ม 1. (2556). นนทบุรี: ดอกหญ้า 2000.

สี่ว์จ้งหลิน. (2549). ห้องสิน สถาปนาเทวดาจีน. กรุงเทพฯ: สร้างสรรค์บุ๊คส์.

เสาวณิต วิงวอน. (2555). วรรณคดีการแสดง. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ภาควิชาวรรณคดีร่วมกับคณะกรรมการฝ่ายวิจัย คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

หงอโต้. (2511). พระนคร: องค์การค้าของคุรุสภา.

อารดา สุมิตร. (2516). ละครในของหลวงในสมัยรัชกาลที่ 2 (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาภาษาไทย). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.

ฮ.ศุภวุฒิ จันทสาโร. (2556). 18 ทำเนียบศัตราวุธ. สืบค้นเมื่อ 1 ธันวาคม 2560 จาก http://www.thairath.co.th/content/352837.