Packaging, Logo, and Communication Strategy Planning for Bang-Bor’s Plaslid in Samutprakarn Province

Main Article Content

Sarunthita Chanachaiphuwapat

Abstract

This study covers objectives as 1) To study the problems, obstacles, and possibilities in creating the Bang-Bor’s Plaslid identity; 2) To develop packaging and logo that represent the Bang-Bor’s Plaslid identity; 3) To develop communication strategy planning and advertising media for the four brands of entrepreneurs, namely Aei-tee, Nongman, Pornthip, and Mae Nittaya. This study employs quality research in four methods which consists of 1) In-depth interviews with a total of 21 people including farmers, Plaslid’s entrepreneurs, food technologists, packaging designers, brand communication specialists, and government representatives; 2) Group interviews with 20 customer representatives; 3) Workshop with 4 brands of entrepreneurs; and 4) Lesson learned activities. The findings indicate that farmers and entrepreneurs lack of relevant knowledge on the Plaslid product identity and appear to ignore its importance. Moreover, they have not enough foundation for standardizing their product and packaging. This study also finds that the physical identity of Plaslid in the market is “the headless Plaslid”, which people recognize. The remarkable features of Bang-Bor’s Plaslid include the dark striped body; tight, sticky, white and clear flesh with fat layers, which add-on to its delicious taste. These features can be promoted as the product identity and imprinted as the logo of each brands. For the Plaslid Dad-Diew’s (sun-dried) packaging, it is recommended that clear plastic vacuum bags be used to show the Plaslid’s meat inside. Another option is a brown bag inner package to absorb oil with an outer zip-lock bag. Packaging for Plaslid Ob-Krob (crispy) should use active packaging or a zip-lock bag to extend its shelf life; otherwise it can be put in a foil bag sealed in nitrogen to reducing rancid smell. For the effective communication strategy, this study recommends the online media as the main channel because of its low cost and high efficiency. Media may include advertorial, infographic, advertising images, and Facebook pages. Importantly, the online media advertising should present each brand’s identity and benefits of the product.


 

Article Details

How to Cite
Chanachaiphuwapat, S. (2019). Packaging, Logo, and Communication Strategy Planning for Bang-Bor’s Plaslid in Samutprakarn Province. Area Based Development Research Journal, 11(3), 250–269. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/abcjournal/article/view/192553
Section
Research Articles

References

กฤษณะ ดาราเรือง. (2560). การพัฒนาผลิตภัณฑ์และกลยุทธ์ทางการตลาดวิสาหกิจชุมชนบ้านเขาแหลม จังหวัดนครสวรรค์. สุทธิปริทัศน์,31(100), 130-143.

กาญจนา แก้วเทพ. (2557). เอกสารประกอบการสอนวิชาทฤษฎีชุดวิชาการสื่อสารเพื่อการส่งเสริมและพัฒนาการเกษตร. กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

ชวลิต โรจนประภายนต์ และ ธีระศักดิ์ เปี่ยมสุภัคพงศ์. (2561). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดในการเลือกซื้ออาหารทะเลของผู้บริโภคในตลาดมหาชัย จังหวัดสมุทรสาคร. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 11(27), 134-144.

ธวัช พะยิ้ม. (2560). ผลการพัฒนาผลิตภัณฑ์และฉลากบนบรรจุภัณฑ์ข้าวแต๋น ของกลุ่มเกษตรอําเภอแม่วงก์ จังหวัดนครสวรรค์. วารสารวิชาการศิลปะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 2(8), 38-46.

นิรมล ขมหวาน. (2557). อัตลักษณ์ของชุมชนตลาดโบราณบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์, 4(2), 1-13.

วัฒนาภรณ์ โชครัตนชัย และ สุกัญญา กล่อมจอหอ. (2560). การพัฒนากระบวนการผลิตข้าวโป่งให้ได้คุณภาพมาตรฐานของการผลิตอาหารสู่เชิงพาณิชย์ที่ยั่งยืนโดยการมีส่วนร่วมของชุมชน. วารสารวิจัยเพื่อการพัฒนาเชิงพื้นที่, 9(1), 8-22.

วิทยา จารุพงศ์โสภณ. (2557). Strategic Brand Management: กลยุทธ์การบริหารแบรนด์. กรุงเทพฯ: แปลน พริ้นติ้งท์.

ศิริกุล เลากัยกุล. (2550). สร้างแบรนด์อย่างพอเพียง. กรุงเทพฯ: นําอักษรการพิมพ์.

สมพันธ์ อภิรักส์ และ วัฒนีย์ โรจน์สัมฤทธิ์. (2557). ภูมิปัญญาท้องถิ่นการเลี้ยงปลาสลิดด้วยชุดการสอน สําหรับผู้เรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย จังหวัดสมุทรปราการ. วารสารสถาบันวัฒนธรรมและศิลปะ, 16(1), 161-176.

สรียา ศศะรมย์ และ ณัฐดนัย ประพันธ์พจน์. (2561). ปัจจัยทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อปลาสลิดแปรรูปภายใต้บรรจุภัณฑ์ในตลาดวัดบางพลีใหญ่ใน อําเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 12(ฉบับพิเศษ), 184-192.

สํานักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2550). ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ 21 เซ็นจูรี่.

สํานักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม. สืบค้นเมื่อ 2 สิงหาคม 2560, จาก https://www.nesdb.go.th/main.php?filename=develop_issue.

สุกฤตา หิรัณยชวลิต. (2554). กว่าจะเป็นบรรจุภัณฑ์ Background of package. วารสารนักบริหาร, 36(2), 14-23.

สุมาลี ทองรุ่งโรจน์. (2555). Packaging design ออกแบบบรรจุภัณฑ์. กรุงเทพฯ: วาดศิลป์.

Downing, J. (2001). Radical media: Rebellious communication and social movements. USA: SAGE.

Huesca, R. (2003). International and development communication: A 21st century perspective. England: SAGE.

Lerner, D. (1958). The passing of traditional society: Modernizing The Middle East. USA: Free Press.

Rogers, E. M. & Kincaid, D. L. (1981). Communication networks: Toward a new paradigm for research. USA: Free Press.

Rostow, W. W. (1960). The stages of economic growth: A non-communist manifesto. England: Cambridge University Press.

Saviolo, S., & Marazza, A. (2013). Lifestyle brands a guide to aspirational marketing. England: Palgrave Macmillan.

Windahl, S., Signitaer, B., & Olson, J. T. (1992). Using communication theory: An introduction to planned communication. England: SAGE.