ตัวแบบการจัดการความรู้ที่มีประสิทธิภาพของมหาวิทยาลัยราชภัฏในประเทศไทย

Abstract

          งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างตัวแบบการจัดการความรู้ที่มีประสิทธิภาพของมหาวิทยาลัยราชภัฏในประเทศไทย ซึ่งผู้วิจัยได้ออกแบบสอบถามเพื่อทำการเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างที่เป็นบุคลากรในมหาวิทยาลัยราชภัฏในประเทศไทยจำนวน 400 คน    การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติหาความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบไคสแควส์
          ผลการศึกษาพบว่า บุคลากรที่ปฏิบัติงานในมหาวิทยาลัยราชภัฏมีความเห็นว่า
          1. ประสิทธิภาพการจัดการความรู้ของมหาวิทยาลัยราชภัฏในประเทศไทยอยู่ในระดับมาก
          2. มหาวิทยาลัยราชภัฏในประเทศไทยมีการจัดการความรู้โดยรวมในแต่ละด้านอยู่ในระดับมาก โดยการจัดการความรู้ด้านการกำหนดความรู้, การแสวงหาความรู้, การสร้างความรู้และการแลกเปลี่ยนความรู้ อยู่ในระดับมาก ส่วนด้านการจัดเก็บความรู้และด้านการนำความรู้ไปใช้ อยู่ในระดับปานกลาง
          3. ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิภาพการจัดการความรู้ คือ ผู้นำ, วัฒนธรรมองค์การ, โครงสร้างองค์การ, ระบบการบริหาร, พฤติกรรมของคนในองค์การ, การจัดการสารสนเทศ, เทคโนโลยี, การวัดผล
          4. จากผลการวิจัยทั้งประสิทธิภาพการจัดการความรู้และปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิภาพการจัดการความรู้นำมาสังเคราะห์เป็นรูปแบบการจัดการความรู้ที่มีประสิทธิภาพของมหาวิทยาลัยราชภัฏในประเทศไทย เพื่อนำไปปรับใช้กับองค์กรเพื่อให้การจัดการความรู้มีประสิทธิภาพเพิ่มมากยิ่งขึ้น