การใช้ประโยชน์ที่ดินป่าไม้ด้วยเทคโนโลยีภูมิสารสนเทศเขต รักษาพันธุ์สัตว์ป่าดงใหญ่ อำเภอโนนดินแดง จังหวัดบุรีรัมย์

Main Article Content

กุลธิดา ธรรมรัตน์
แสงดาว นพพิทักษ์
ธีรารัตน์ จีระมะกร

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบการใช้ประโยชน์ที่ดินป่าไม้ด้วยเทคโนโลยีภูมิสารสนเทศ
ในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าดงใหญ่ จังหวัดบุรีรัมย์ซึ่งมีพื้นที่ 195,486 ไร่ รวบรวมข้อมูลชั้นแนวเขตรักษา
พันธุ์สัตว์ป่าดงใหญ่ จากข้อมูลภาพถ่ายดาวเทียม Landsat 8 โดยการหาค่า Normalized Difference
Vegetation Index (NDVI) ด้วยโปรแกรม Quantum Geographic Information System (QGIS)
จากนั้นทำาการสำารวจภาคสนามโดยเลือกช่วงเวลาที่ใกล้เคียงกับภาพถ่ายดาวเทียม กำาหนดจุดตัวอย่าง
โดยการสุ่มแบบจำาแนกชั้น (Stratifed Random Sampling) ผลที่ได้จากการสำารวจนำามาเปรียบเทียบ
ค่าการสะท้อนของวัตถุ ณ ตำาแหน่งของภาพถ่ายดาวเทียม การทดสอบค่าการปะปนกันระหว่างข้อมูล
พบว่ามีความถูกต้องรวมทั้งหมดเท่ากับร้อยละ 85.7
ผลการวิจัยพบว่า
1) มีพื้นที่ป่าไม้ 143,561 ไร่ พื้นที่โล่ง 41,297 ไร่ พื้นที่ชุมชน/เกษตรกรรม 9,624 ไร่
และพื้นที่แหล่งนำ้า 1,004 ไร่
2) มีการบุกรุกพื้นที่ป่าไปเป็นพื้นที่เกษตรกรรมเพื่อปลูกยางพาราเป็นพืชหลักและปลูก
มันสำาปะหลังเป็นพืชรอง

Article Details

บท
บทความวิจัย (Research Paper)

References

กรมพัฒนาที่ดิน. (2546). ระบบจำาแนกการใช้ประโยชน์ที่ดิน. กรุงเทพ.
กฤษณะ อิ่มสวาสดิ์. (2557). สื่อการเรียนการสอนวิชา การสำารวจจากระยะไกล 1 (Remote Sensing 1).
ค่าดัชนีพืชพรรณ . PowerPoint. 29 ตุลาคม 2557.
มูลนิธิสืบนาคะเสถียร. (2556). สถานการณ์ป่าไม้ไทย พ.ศ. 2556. กรุงเทพ.
สำานักอนุรักษ์สัตว์ป่า กรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพันธุ์พืช. (2549). เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าดง
ใหญ่. ค้นเมื่อ 1 ต.ค. 2556. จาก https://web3.dnp.go.th/wildlifenew/animCon
serveDepView.aspx ?depId=7.