The Chaiya buddha image school between the 12th-15th A.D. related to the historical evidence

Authors

  • Nantaluk Keereema Faculty of Archaeology, Silpakorn University

Keywords:

ศิลปกรรม, พระพุทธรูปสกุลช่างไชยา, ไชยา

Abstract

This article presents evidence of sculptures, especially works from the Chaiya Buddha image school during the period 12th –15th A.D. through classification and comparative study on the influence of the art in order to represent the relationship with the historical evidence of Chaiya. From the study, evidence suggests that the Chaiya style Buddha images are related to the Buddha Images in the Indian, Sri Lankan, Dvaravati, Khmer and Ayutthaya Art schools. Furthermore; the art itself was developed into the unique style of Chaiya; representing the “Abhaya Mudra” (gesture of no-fear) with the left hand, decorated with a bodhi leaf-shaped in front of the Ushanisha (a three dimensional decoration on top of the head of Buddha) and a flowing, draped robe. The results of the study of the Chaiyaschool also make the history of the Chaiyaclearer.

References

กรมศิลปากร. โบราณวัตถุในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สงขลา. กรุงเทพฯ: รุ่งศิลป์การพิมพ์, 2549.

กรมศิลปากร. ประวัติพระบรมธาตุไชยาราชวรวิหารจังหวัดสุราษฏร์ธานี และบทความเรื่อง อาณาจักรศรีวิชัย. กรุงเทพฯ: อมรินทร์การพิมพ์, 2525.

เชษฐ์ ติงสัญชลี. พระพุทธรูปอินเดีย. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ, 2554.

เชษฐ์ ติงสัญชลี.. ร่างรายงานการวิจัยฉบับสมบูรณ์ศิลปะปาละและอิทธิพลต่อศิลปะในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: ภาควิชาประวัติศาสตร์ศิลปะ คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2555.

นงคราญ สุขสม. ประวัติศาสตร์และโบราณคดีสุราษฎร์ธานี. นครศรีธรรมราช: สําานักงานโบราณคดีและพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ, 2545.

พิริยะ ไกรฤกษ์. ศิลปะทักษิณก่อนพุทธศตวรรษที่ 19. กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร, 2523.

ศักดิ์ชัย สายสิงห์.รายงานวิจัยพระพุทธรูปในประเทศไทย:รูปแบบ พัฒนาการ และความเชื่อของคนไทย. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2553.

ศักดิ์ชัย สายสิงห์. ศิลปะทวารวดี: วัฒนธรรมพุทธศาสนายุคแรกเริ่มในดินแดนไทย. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ, 2547.

สนอง รัตนวรางกูร. พระพุทธรูปและเทวรูปชิ้นเยี่ยมของเอกชนในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: เหรียญทองการพิมพ์, 2518.

สาวิกาน้อย. พระพุทธรูปศิลาขาว วัดพระปฐมเจดีย์ ราชวรมหาวิหาร จ.นครปฐม. เข้าถึงเมื่อ 9 เมษายน 2556. เข้าถึงได้จาก http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=24&t=39898&view=next

สุจิตต์ วงศ์เทศ. ศรีวิชัย. กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร, 2531.

องค์การค้าของคุรุสภา. กฎหมายตราสามดวง. เล่ม 1. พระนคร: องค์การค้าของคุรุสภา, 2537.

องค์การค้าของคุรุสภา. ประชุมพงศาวดาร. 49 เล่ม. กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว, 2513.

Luang Buribhand and Griswold, A.B. “Sculpture of Peninsular Siam in the Ayuthya Period,” The Journal of the Siam Society 38 (1955): 22, 28-29.

Listopad, John (John Andrew). Guardian of the flame art of Sri Lanka. Phoenix, AZ: Phoenix Art Museum, 2003.

Ramachandran, T.N. The Nagapattinam and Other Buddhist Bronzes in the Madras Museum. Madras: Government press, 1954.

Downloads