ประสิทธิภาพของบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่อง ศัพท์แพทย์สำหรับงานเวชระเบียน สำหรับนักศึกษาหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง สาขาวิชาเวชระเบียน วิทยาลัยเทคโนโลยีทางการแพทย์และสาธารณสุข กาญจนาภิเษก

Abstract

วัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบความรู้เรื่อง ศัพท์แพทย์สำหรับงานเวชระเบียน ระหว่างก่อนใช้กับหลังใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน และเพื่อประเมินความพึงพอใจต่อการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่อง ศัพท์แพทย์สำหรับงานเวชระเบียน

วิธีดำเนินการวิจัย:เก็บกลุ่มตัวอย่างจากนักศึกษาหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง สาขาวิชาเวชระเบียน ชั้นปีที่ 1 ปีการศึกษา 2559  วิทยาลัยเทคโนโลยีทางการแพทย์และสาธารณสุข กาญจนาภิเษก จำนวน 60 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ประกอบด้วยบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่อง ศัพท์แพทย์สำหรับงานเวชระเบียน แบบฝึกหัดเสริมทักษะ แบบทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียน และแบบประเมินคุณภาพของสื่อ โดยวิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน  และการทดสอบค่าที่ (pair T-test)

ผลการวิจัย:ผลการวิจัยพบว่าผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาที่สอนด้วยบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน ของนักศึกษากลุ่มทดลองสูงกว่านักศึกษาที่สอนโดยวิธีการสอนตามปกติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 นอกจากนี้นักศึกษามีความรู้เรื่องศัพท์แพทย์สำหรับงานเวชระเบียน หลังใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน มากกว่าก่อนใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01ผลการวิเคราะห์ความพึงพอใจต่อการเรียนรู้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน พบว่าโดยรวมในระดับมากที่สุด (= 4.57)  เมื่อพิจารณาระดับค่าเฉลี่ยในแต่ละด้าน พบว่าด้านประโยชน์ของสื่อมีค่าเฉลี่ยสูงเป็นอันดับแรก  (= 4.60) รองลงมาคือด้านรูปแบบของสื่อ ( = 4.56) และด้านเนื้อหาของบทเรียน (= 4.53)

สรุปผลการวิจัย: จากการศึกษาครั้งนี้ได้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่อง ศัพท์แพทย์สำหรับงานเวชระเบียน ที่สามารถเป็นต้นแบบและนำไปประกอบการเรียนในรายวิชาศัพท์แพทย์สำหรับงานเวชระเบียน ที่มีบริบทคล้ายกันได้ สามารถนำไปทบทวนบทเรียนและฝึกฝนในการเรียนในรายวิชาศัพท์แพทย์และสามารถนำบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนที่ได้สร้างขึ้นนำไปถ่ายทอดเป็นบทเรียน E-Learning สำหรับผู้ที่สนใจศึกษาใน เรื่อง ศัพท์แพทย์สำหรับงานเวชระเบียน