โมเดลปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความสามารถทางวิชาการของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ในการศึกษาเพ่ือตรวจสอบความสอดคล้องของโมเดลปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความ สามารถทางวิชาการของนักเรียนช้ันมัธยมศึกษาปีที่ 6 และศึกษาอิทธิพลทางตรง อิทธิพลทางอ้อม และอิทธิพล รวมปัจจัยที่ส่งผลต่อความสามารถทางวิชาการของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 กลุ่มตัวอย่างจำนวน 706 คน ได้จากการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบวัดโครงสร้างด้านทัศนคติของผู้เรียนระดับชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 6 แบบวัดความสามารถทางวิชาการ (Academic Ability) ตรวจสอบคุณภาพ โดยตรวจสอบความ ตรงของแบบสอบถามโดยผู้เชี่ยวชาญ (Face Validity) ตรวจสอบความเชื่อมั่น(Reliability) ด้วยการวิเคราะห์หา สัมประสิทธิ์แอลฟาของคอนบราค มีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับ .789 วิเคราะห์ข้อมูลด้วย Mplus version 7.4 ผลการวิจัยพบว่า 1) รูปแบบโมเดลปัจจัยเชิงสาเหตุมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ พิจารณาจาก χ2 = 14.696 Df = 12 χ2/df = 1.225 P-Value = 0.2585 RMSEA = 0.021 SRMR = 0.020 CFI = 0.997 TLI = 0.987 2) ตัวแปรปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความสามารถทางวิชาการพบว่าการปรับตัวทางอารมณ์ (AJ) มีขนาดอิทธิพลรวมเท่ากับ -0.774 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ส่วนนิสัยในการเรียน (HB) และความ สัมพันธ์ระหว่างบุคคล (RE) ส่งผลต่อความสามารถทางวิชาการอย่างไม่มีนัยสำคัญ โดยมีขนาดอิทธิพลเท่ากับ 0.022 และ -0.151 ตามลำดับ