การฟ้อนมองเซิงของชาวกุลาในจังหวัดอุบลราชธานี

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาประวัติความเป็นมาของการฟ้อนมองเซิง 2) ศึกษาองค์ประกอบ  รูปแบบ และกระบวนท่าฟ้อนที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของการฟ้อนมองเซิงของชาวกุลา บ้านโนนใหญ่ ตำบลก่อเอ้ อำเภอเขื่องใน จังหวัดอุบลราชธานี โดยวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้แบบสัมภาษณ์และแบบสังเกตเป็นเครื่องมือวิจัย  เก็บรวบรวมข้อมูลจากเอกสารและภาคสนาม บุคลากรผู้ให้ข้อมูล คือ ผู้นำชุมชน ปราชญ์ชาวบ้าน ผู้ฟ้อน นักดนตรี และชาวบ้าน ผลการวิจัยพบว่า

1. ฟ้อนมองเซิง เป็นการฟ้อนที่พัฒนามาจากการฟ้อนเจิงหรือการรำดาบและรำมวยโบราณของชาวไทยใหญ่ เพื่อความรื่นเริงในหมู่ชาวบ้าน เน้นที่ความสวยงามอ่อนช้อย มีลีลาการเล่นร้องล้อกันระหว่างผู้ตีฉาบกับผู้ตีกลอง ชาวกุลาบ้านโนนใหญ่ ถือว่าเป็นศิลปะที่โดดเด่นที่ยังเหลืออยู่ และได้รับการอนุรักษ์ไว้จนถึงปัจจุบัน