นิทานข้าว: เรื่องเล่าสีเขียวและความทรงจำสีเขียวของกลุ่มชนในเขตลุ่มน้ำโขงตอนกลาง

Main Article Content

จารุวรรณ ธรรมวัตร

บทคัดย่อ

บทความนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษานิทานข้าวในฐานะที่เป็นเรื่องเล่าสีเขียวและความทรงจำสีเขียวของกลุ่มชนในเขตลุ่มน้ำโขงตอนกลาง  โดยใช้แนวคิดวรรณกรรมวิจารณ์เชิงนิเวศและแนวคิดความทรงจำทางสังคมเป็นเครื่องมือหลักในการวิเคราะห์  ผลการศึกษาพบว่า  กลุ่มชนในเขตลุ่มน้ำโขงตอนกลางถือเป็นกลุ่มชนที่มีความเป็นพหุลักษณ์ทางวัฒนธรรม  โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเป็นพื้นที่ที่เต็มไปด้วยเรื่องเล่าสีเขียวและนำไปสู่การสร้างความทรงจำสีเขียว  ซึ่งเรื่องเล่าชุดสำคัญคือนิทานข้าว  ที่นำเสนอให้เห็นว่าอาณาบริเวณดังกล่าวเต็มไปด้วยความหลากหลายของสายพันธุ์ข้าวและตัวนิทานเองได้กลายเป็นเครื่องมือสำคัญในการต่อสู้และต่อรองกับกลุ่มชนที่ผูกขาดอำนาจในทางสังคม       ทั้งยังมีการปรับเปลี่ยนรูปแบบการนำเสนอให้เหมาะสมกับบริบทของสังคมสมัยใหม่ด้วย  ขณะเดียวกันนิทานข้าวยังถูกทำให้เป็นเรื่องเล่าศักดิ์สิทธิ์ที่แสดงนัยของการสร้างความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ อันจะนำไปสู่การสร้างจิตสำนึกเชิงนิเวศได้อย่างน่าสนใจ


 

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

ปฐม หงษ์สุวรรณ. (2556). นานมาแล้ว: มีเรื่องเล่า นิทาน ตำนาน ชีวิต. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ปรีชา เปี่ยมพงษ์สานต์. (2542). เศรษฐศาสตร์สิ่งแวดล้อมและการจัดการทรัพยากรธรรมชาติ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

มงกุฎ แก่นเดียว. (2542). สารานุกรมวัฒนธรรมไทยภาคอีสาน. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสารานุกรมวัฒนธรรมไทยธนาคารไทยพานิชย์.

สรณัฐ ไตลังคะ. (2560). ศาสตร์และศิลป์แห่งการเล่าเรื่อง. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

อรรถจักร์ สัตยานุรักษ์. (2555). “ระหว่างประวัติศาสตร์กับความทรงจำ” ใน ประวัติศาสตร์นอกขนบ. กรุงเทพฯ: อินทนิล. หน้า 48-59.

Sever, Stephanie. (1994). What is Ecocriticism? Retrieved May 15, 2005, from: https://www.asle.unm. Edu/conf/other-conf/wla/sarver.html