นาฏศิลป์สร้างสรรค์จากเทคนิคกีฬาลีลาศ

บทคัดย่อ

        การวิจัยเรื่อง “นาฏศิลป์สร้างสรรค์จากเทคนิคกีฬาลีลาศ” มีวัตถุประสงค์คือ 1.เพื่อศึกษารูปแบบและลักษณะการเคลื่อนไหวร่างกายในกีฬาลีลาศ 2. เพื่อออกแบบลีลาในงานาฏศิลป์โดยใช้รูปแบบการเคลื่อนไหวร่างกายในกีฬาลีลาศ เป็นการวิจัยเชิงสร้างสรรค์และการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยศึกษาเทคนิคกีฬาลีลาศจากการแข่งขันกีฬามหาวิทยาลัยประเภทละตินอเมริกัน (Latin America) ในการแข่งขันกีฬามหาวิทยาลัยครั้งที่ 43 และการแข่งขันกีฬามหาวิทยาลัยครั้งที่ 44 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ การวิเคราะห์จากเอกสารและตำรา สื่ออิเล็กทรอนิกส์ที่เกี่ยวข้องกับงานนาฏศิลป์ และการสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิ โดยนำข้อมูลที่ได้จากการศึกษามาวิเคราะห์ สร้างสรรค์การแสดง และสรุปผล ตามลำดับ

        ผลการวิจัยพบว่า 1. การศึกษารูปแบบและลักษณะการเคลื่อนไหวร่างกายในกีฬาลีลาศของแต่ละจังหวะประเภทละตินอเมริกัน อธิบายได้ดังนี้ 1.1 จังหวะประเภทละตินอเมริกันมีเอกลักษณ์ในการเคลื่อนไหวท่วงท่าและลีลาที่เฉพาะตัว 1.2 เทคนิคหรือรูปแบบการนำเสนอที่ทุกจังหวะใช้ร่วมกัน เช่น การหยุดนิ่งอยู่กับที่ในท่าทางต่าง ๆ ของชายและหญิงชั่วขณะหนึ่ง และการถ่ายเทน้ำหนักระหว่างชายกับหญิงซึ่งมีความคล้ายคลึงกับเทคนิคคอนแทค อิมโพรไวส์เซชั่น หรือแม้แต่การแสดงออกทางอารมณ์แต่ละจังหวะมีความชัดเจน เช่น จังหวะไจว์ฟ ที่สนุกสนาน สีหน้า ท่าทางสื่อถึงอารมณ์สนุกสนาน รื่นเริง ในขณะที่จังหวะพาโซ โดเบิล ให้ความรู้สึกดุดัน สีหน้า ท่าทางที่แสดงออกจะแข็งกร้าว และ2. การออกแบบลีลาในงานาฏศิลป์โดยใช้รูปแบบการเคลื่อนไหวร่างกายในกีฬาลีลาศ ผู้วิจัยวิเคราะห์ผ่านองค์ประกอบในการแสดง คือ 1. นักแสดง 2. การออกแบบลีลา 3. เพลงประกอบการแสดง และ 4. เครื่องแต่งกายที่ใช้ในการแสดง     ในงานนาฏศิลป์สร้างสรรค์จากเทคนิคกีฬาลีลาศ ได้เล็งเห็นถึงประโยชน์ในต่อยอดการออกแบบลีลาทางด้านนาฏศิลป์ที่นำทักษะกีฬามาสร้างสรรค์ผลงานเพราะเทคนิคด้านกีฬามีเอกลักษณ์ตามกฎกติกาข้อบังคับที่มีแบบแผนและทุกกีฬามีเสน่ห์ในการนำเทคนิคกีฬานั้นมาสร้างสรรค์เป็นงานนาฏศิลป์ต่อไป