การได้รับการสนับสนุนจากชุมชนในการจัดการตนเองของผู้ติดเชื้อเอชไอวี ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคอีสาน Community-Based Support on Self - Management among People Living with HIV in a University in Northeastern, Thailand

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงคุณภาพแบบพรรณนานี้ มุ่งศึกษา การจัดการตนเองและการได้รับการสนับสนุนจากชุมชนมหาวิทยาลัยในการจัดการตนเองของผู้ติดเชื้อเอชไอวี ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งของภาคอีสาน คัดเลือกผู้ให้ข้อมูลหลักแบบเฉพาะเจาะจง 2 กลุ่ม ได้แก่ 1) ผู้ติดเชื้อเอชไอวี จำนวน 10 คน 2) กลุ่มผู้สนับสนุนหรือผู้ที่คอยช่วยเหลือผู้ติดเชื้อ จำนวน 10 คนเก็บข้อมูลโดยวิธีการสัมภาษณ์เชิงลึก และการสังเกตแบบมีส่วนร่วมขณะที่มีการสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลหลัก วิเคราะห์ข้อมูลทั่วไปด้วยสถิติเชิงพรรณนา และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา

      ผลการศึกษาพบว่าผู้ติดเชื้อเอชไอวีเป็นเพศชายในกลุ่มชายรักชายทั้งหมด ระยะเวลาการติดเชื้ออย่างน้อย 1-1 ½  ปี ร้อยละ 50 ผู้สนับสนุนผู้ติดเชื้อเอชไอวีเป็นเพื่อนสนิทในชั้นปี ร้อยละ 90 ที่คอยให้การสนับสนุนในการจัดการตนเองแก่ผู้ติดเชื้อ ได้แก่  1) การได้รับการสนับสนุนจากเพื่อนในมหาวิทยาลัย สนับสนุนด้านจิตใจโดยให้การช่วยเหลือเมื่อผู้ติดเชื้อต้องขาดเรียนเพื่อมาตรวจตามนัด การเข้าเรียนแทน การทำงานส่งแทน และสนับสนุนในด้านข้อมูลต่างๆ เกี่ยวกับการดูแลสุขภาพผู้ติดเชื้อ รวมถึงการหาข้อมูลเพื่อช่วยดูแลกันในระหว่างอาศัยอยู่ในมหาวิทยาลัย 2) การสนับสนุนจากครอบครัว ให้การสนับสนุนด้านสิ่งของ เงินทอง และให้กำลังใจ ถึงแม้ว่าครอบครัวจะไม่ได้ถูกจัดเป็นกลุ่มคนในมหาวิทยาลัย แต่ผู้ติดเชื้อที่เรียนในมหาวิทยาลัยยังติดต่อสื่อสารกับครอบครัวไม่ได้ขาดหาย โดยครอบครัวเป็นส่วนเติมเต็มให้ผู้ติดเชื้อมีกำลังใจสู้และมีชีวิตอยู่ต่ออย่างมีเป้าหมาย 3) การได้รับการสนับสนุนจากเพื่อนผู้ติดเชื้อ โดยได้รับข้อมูลข่าวสารในสังคมออนไลน์ ได้เรียนรู้การใช้ชีวิตจากประสบการณ์ของผู้ติดเชื้อโดยตรง การสนับสนุนข้อมูลผ่านผู้ให้คำปรึกษาที่ไม่รู้จักกัน ผู้ติดเชื้อสนทนากันผ่านสื่อออนไลน์โดยไม่ทราบตัวตนของอีกฝ่าย  และ 4) การสนับสนุนจากเจ้าหน้าที่สาธารณสุข โดยได้รับข้อมูลข่าวสารเพื่อการจัดการตนเอง  ทั้งด้านร่างกาย จิตใจ และการจัดระบบเพื่อให้เอื้อต่อการรับบริการ

      สรุปผลการศึกษาพบการจัดการตนเองของผู้ติดเชื้อเอชไอวี ครอบคลุมใน 4 ด้าน ที่มีผลต่อการใช้ชีวิตของผู้ติดเชื้อในมหาวิทยาลัย ควรสนับสนุนงานวิจัยที่มีการสนับสนุนให้ชุมชนมีส่วนช่วยส่งเสริมการจัดการตนเองของผู้ติดเชื้อเอชไอวีต่อไป