อาการผิวหนัง และปัจจัยที่มีผลต่อการเกิดอาการผิวหนังในกลุ่มเกษตรกร ตำบลหนองปรือ อ.บางพลี จ.สมุทรปราการ

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ในการศึกษาครั้งนี้ 1)เพื่อศึกษาอาการทางผิวหนัง 2) เพื่อศึกษาพฤติกรรมการใช้สารกำจัดศัตรูพืชที่มีผลต่อ
อาการทางผิวหนัง 3) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการเกิดอาการผิวหนัง ของเกษตรกรที่ใช้สารเคมีในการเกษตร ในตำบลหนองปรือ
อำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ จำนวนทั้งสิ้น 185 คน ส่วนใหญ่ปลูกผักกะเฉด ใช้สารเคมี กำจัดศัตรูพืชกลุ่มสารกำจัดแมลงซึ่ง
ปัจจัยที่ทำการศึกษาประกอบด้วย ปัจจัยส่วนบุคคล ( เพศ อายุ ความเป็นเจ้าของกิจการเกษตรกรรม การสูบบุหรี่และการดื่มสุรา)
พฤติกรรมการใช้สารเคมี (ระยะเวลาการทำงาน ขนาดของพื้นที่เกษตรกรรม ชนิดของสารเคมีที่ใช้ และความถี่ในการใช้สารเคมี)
รวมถึงพฤติกรรมการใช้อุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคล เก็บตัวอย่างด้วยแบบสอบถามจาก กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 123 คน และทำการ
คำนวณทางสถิติด้วยค่าร้อยละและ ค่าสถิติ Chi-square
ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีอาการทางผิวหนัง ร้อยละ 71.5 และในจำนวนผู้ทีมีอาการผิวหนังเกิดจากการสัมผัส
สารเคมีร้อยละ 70.5 อาการที่พบมากที่สุด คืออาการคันผิวหนังบริเวณแขนและมือ ร้อยละ 71.6 ซึ่งการรักษาอาการดังกล่าวผู้ป่วย
ส่วนใหญ่ซื้อครีม ขี้ผึ้ง ขี้ผึ้งใส่แผล หรือยาน้ำทาเอง ร้อยละ 52.9 ปัจจัยด้านที่มีผลต่อการเกิดอาการผิวหนังอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
(p< 0.05) ชนิดและความถี่ในการใช้สารเคมี และพฤติกรรมการใช้อุปกรณ์ป้องกันอันตรายส่วนบุคคล
สรุปผลจากการศึกษาพบว่าการสัมผัสกับสารเคมีที่ใช้ในการเกษตรมีความสัมพันธ์กับการเกิดอาการผิวหนัง เช่น การเกิด
อาการผื่นคัน และผื่นแดง บริเวณแขนและมือ สิ่งที่แสดงให้เห็นว่าการสัมผัสสารเคมีอาจเป็นสาเหตุของการเกิดอาการผิวหนัง คือ
ปัจจัยที่พบว่าชนิดสารเคมี ความถี่ที่ใช้สารเคมี เป็นปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเกิดอาการผิวหนังร่วมด้วย การเกิดอาการผิวหนัง
ที่เกิดจากการสัมผัสสารเคมีทางการเกษตร เช่น สารปราบศัตรูพืช อาจเป็นสาเหตุทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของเซลล์และส่งผลให้
เกิดเป็นมะเร็งได้ในอนาคต ดังนั้นการป้องกันการสัมผัสสารเคมีทางการเกษตร ด้วยการลดปัจจัยต่างๆเหล่านี้จะทำให้ลดความเสี่ยง
ต่อสุขภาพของกลุ่มเกษตรกรลงได้