The Relationship between Brand Image, Brand Equity and Brand Loyalty of Imported Cosmetic in Muang District SuratThani Province

Main Article Content

กัญญ์วรา ไทยหาญ
พวงเพ็ญ ชูรินทร์
สิญาธร นาคพิน

Abstract

     This study aimed to investigate the brand image level, the brand equity level, the brand loyalty level of the customers, and the relationships between brand image, brand equity and brand loyalty of imported cosmetics in Maung district, SuratThani province. The samples were 385 customers. The questionnaire was used to ask about brand image of products with reliability coefficient at 0.96. The value of products had a reliability coefficient at 0.92, and customers’ loyalty had a reliability coefficient at 0.95. The statistics used were frequency, percentage, mean, standard deviation, and spearman rank correlation coefficient.
     The study found that the overall brand image level was at a high level. When considering each aspect it was found that they were at a high level including attributes, culture, benefits,personality, value of originalcountry andusers respectively. The overall brand equity level was at a high level. When considering each aspectthey were at a high level including brand awareness,brand associations,perceived quality, and customers’ loyalty. When considering each aspect it was found that they were at a high level includingsatisfaction, words of mouth communications, purchase intention, repeated purchase,and price sensitivity which related with brand image and customer loyalty with the overall relations at high levelwith a significance level of 0.01and the overall relationship between brand image and brand loyalty was at a high level with a significance level of 0.01.

Article Details

How to Cite
ไทยหาญ ก., ชูรินทร์ พ., & นาคพิน ส. (2019). The Relationship between Brand Image, Brand Equity and Brand Loyalty of Imported Cosmetic in Muang District SuratThani Province. Journal of Management Sciences Suratthani Rajabhat University, 6(1), 95–120. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/msj/article/view/204145
Section
Research Article

References

กระทรวงมหาดไทย, กรมการปกครอง. (2557). จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่างๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร. สืบค้นเมื่อมีนาคม 1, 2558. จาก http://stat.bora.dopa.go.th.
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2555). การใช้ SPSS for Windows ในการวิเคราะห์ข้อมูล (พิมพ์ครั้งที่ 20). กรุงเทพฯ.
จันทามาศ ธรรมพรพิพัฒน์. (2553). ความรู้ความภักดีและคุณค่าตราสินค้าของสมาชิกชุมชนออนไลน์ของตราสินค้าแอปเปิ้ล. (วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตร์มหาบัณฑิต,จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
จิตรา กาสาเอก. (2559). ความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพการให้บริการกับความจงรักภักดีของผู้ใช้บริการลิสซิ่งในอำเภอเมืองจังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี, 3(2), 143 - 166.
ณนันท์ สินธุศิริ. (2553). ภาพลักษณ์องค์กรและภาพลักษณ์ตราสินค้าที่ขยายจากตราสินค้าของบริษัทสิงห์ คอร์เปอเรชั่น จำกัด. (วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตร์มหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
ณัฐชานันท์ นพคุณนิรันดร์. (2560). ภาพลักษณ์ธนาคารอิสลามแห่งประเทศไทยในสังกัดสำนักงานภาคใต้ตอนบนตามการรับรู้ของผู้ใช้บริการ. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี,4(1), 179 - 202.
ธนภณ นิธิเชาวกุล. (2556). โมเดิลเชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อภาพลักษณ์ตราสินค้าผลิตภัณฑ์เวชสำอางสมุนไพรไทย. (ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจ, มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช).
นฐพร โอภาสวชิระกุล. (2553). ทัศนคติของผู้บริโภคต่อตราสินค้า ประเทศแหล่งกำเนิด และคุณค่าตราสินค้าของสินค้าแฟชั่น. (วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตร์มหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
บุปผา ลาภะวัฒนาพันธ์. (2555). บทบาทและความสำคัญของตราสินค้า. วารสารสาขาวิชาวิทยุกระจายเสียงและวิทยุโทรทัศน์ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย, 32(4), 98 - 99.
พนิดา สุขุมจริยพงศ์. (2556). การับรู้ภาพลักษณ์ตราสินค้าที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการซื้อและการตัดสินใจซื้อชุดว่ายน้ำของประชาชนในกรุงเทพมหานคร: เปรียบเทียบระหว่างตราของไทยกับตราสหรัฐอเมริกา. (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์).
พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2543). วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ: สำนักทดสอบทางการศึกษาและจิตวิทยา มหาวิทยาลัยศรีนคริณทรวิโรฒ.
มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย. (2558). จัดอันดับธุรกิจดาวรุ่ง. สืบค้นเมื่อมีนาคม 25, 2559. จาก http://cebf.utcc.ac.th.
เยาวภา ไชยวัฒน์. (2556). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับแนวโน้มพฤติกรรมการใช้บริการซ้ำของผู้ประกอบธุรกิจเงินฝากกับธนาคารกรุงเทพจำกัด (มหาชน) ในเขตอำเมืองจังหวัดสุราษฎร์ธานี. (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์).
รวิช เมฆสุนทรากุล. (2554). การรับรู้ภาพลักษณ์ของตราสินค้ามีความสัมพันธ์ต่อความภักดีในตราสินค้าสตาร์บัคส์ (Starbucks) ในเขตกรุงเทพมหานคร. (การศึกษาเฉพาะบุคคลบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต,มหาวิทยาลัยกรุงเทพ).
วรนุช กุณฑลสุรกานต์. (2551). ความสัมพันธ์ระหว่างสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการกับความภักดีในตราสินค้า “uni-ball” ของบริษัท อุดมพานิช คอร์เปอร์เรชั่น จำกัด. (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร).
ศศินภา เลาหสิณณรงค์. (2557). คุณค่าตราสินค้าที่ส่งผลต่อกระบวนการตัดสินใจซื้อ (ความตั้งใจซื้อความสนใจ ความต้องการและการตัดสินใจซื้อ) สินค้าแบรนด์เนมแท้. (การค้นคว้าอิสระ, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ).
สมนึก หอมนาม. (2556). ภาพลักษณ์ตราสินค้าของรถจักรยานยนต์ฮอนด้าและยามาฮ่าในมุมมองของผู้บริโภคในภาคตะวันออกของประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราช).
สำนักงานคลังจังหวัดสุราษฎร์ธานี. (2558). รายงานประมาณการเศรษฐกิจจังหวัดสุราษฎร์ธานี. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 1, 2558. จาก http://www.klangsurat.org.
สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ. (2558). คลังข้อมูลอุตสาหกรรมเครื่องสำอางและเวชสำอาง. สืบค้นเมื่อพฤษภาคม 22, 2558. จาก http://www.nstda.or.th.
สุพรรณี จันทร์รัสมี. (2550). ปัจจัยด้านผลิตภัณฑ์ที่มีผลต่อความจงรักภักดีในตราสินค้าของเครื่องสำอางระดับบนในห้างสรรพสินค้าเซ็นทรัลของคนในเขตกรุงเทพมหานคร. (สารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).
หมะหมูด หะยีหมัด. (2555). ความภักดีต่อตราสินค้าในมิติเชิงทัศนคติและมิติเชิงพฤติกรรม. วารสารบริหารธุรกิจเศรษฐศาสตร์และการสื่อสาร, 8(1).
อัคร์วิชญ์ เชื้ออารย์. (2556). ปัจจัยที่มีผลต่อความภักดีในแบรนด์ “Greyhound” ของผู้บริโภคในกรุงเทพมหานคร.วารสารบริหารธุรกิจศรีนครินทรวิโรฒ, 4(2).
อัจฉรา มีทองแสน. (2554). การเปรียบเทียบปัจจัยด้านผลิตภัณฑ์คุณค่าตราสินค้าที่มีผลต่อความภักดีและพฤติกรรมการตัดสินใจซื้อกล้องถ่ายภาพระบบดิจิตอลระหว่างตราสินค้า SONY กับ CANON ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. (สารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).
Aaker, D. A. (1991). Managing brand equity. New York: The Free Press.
Biel, A. L. (1997). Discover brand image: The hardness of the softer side of branding. International Journal of Advertising, 16(3).
Kotler, P. (2003). Marketing Management. (11thed.). New Jersey: Prentice-Hall.
Likert, Rensis. (1967). “The Method of Constructing and Attitude Scale”. In Reading in Fishbeic,
M(Ed.), Attiude. Troy and Measurement. New York : Wiley & Son.
Maketeer. (2558). ตลาดเครื่องสำอางนำเข้าจากต่างประเทศ. Maketeer online, สืบค้นเมื่อ มกราคม 10,2559. จาก http://marketeer.co.th.
Nelson, M.R. (2002). Recall of brand placements in computer/videogames. Journal of advertisng Research, 42(2).