ประสิทธิภาพการบริหารกิจการคณะสงฆ์ธรรมยุต จังหวัดนครศรีธรรมราช

ผู้แต่ง

  • Tippamas Sawetworrachot 0866299115

คำสำคัญ:

ประสิทธิภาพ, บริหาร, กิจการคณะสงฆ์

บทคัดย่อ

วิทยานิพนธ์เรื่องนี้ มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาประสิทธิภาพการบริหารกิจการคณะสงฆ์ธรรมยุต จังหวัดนครศรีธรรมราช 2) เพื่อศึกษาข้อเสนอแนะเกี่ยวกับปัญหาและแนวทางแก้ไขประสิทธิภาพการบริหารงานกิจการคณะสงฆ์ธรรมยุต จังหวัดนครศรีธรรมราช เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพ โดการสัมภาษณ์เชิงลึก จากพระสังฆาธิการผู้มีส่วนในการบริหารคณะสงฆ์แบบเฉพาะเจาะจงจานวน 18 รูป ในเขตการปกครองคณะสงฆ์ธรรมยุต จังหวัดนครศรีธรรมราช และวิเคราะห์ข้อมูลโดย การวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการศึกษาพบว่า
1. ประสิทธิภาพการบริหารกิจการคณะสงฆ์ธรรมยุต จังหวัดนครศรีธรรมราชทั้ง 6 ด้าน ภาพรวมอยู่ในระดับดีมาก เมื่อจาแนกเป็นรายด้าน ดังนี้1) ด้านการปกครอง มีการวางแผนงานรวมถึงมีการกาหนดนโยบาย และมีการบริหาร 2) ด้านการศาสนศึกษา มีการจัดตั้งสถานที่เรียนและส่งเสริมการเรียนการสอนต่อพระภิกษุและสามเณร3) ด้านการเผยแผ่ มีการเอาใจใส่ เทศนาสั่งสอนประชาชนให้ตั้งมั่นอยู่ในหลักคาสอนทางพุทธศาสนา 4) ด้านการศึกษาสงเคราะห์ การจัดการศึกษาเพื่อช่วยเหลือเกื้อกูลให้ผู้ที่มีความสนใจได้เข้ามาศึกษาและสามารถใช้ในชีวิตประจาวันได้ 5) ด้านสาธารณสงเคราะห์มีการช่วยเหลือสังคมทั้งความคิด และกาลังทรัพย์ในด้านต่าง ๆ 6) ด้านการสาธารณูปการ มีการจัดกิจกรรมที่สร้างสรรค์ระหว่างวัดและชุมชน เช่น อบรม บรรยายธรรมให้แก่คนในชุมชน มีความสามัคคีกันช่วยกันสอดส่องดูแล อาคารเสนาสนะต่าง ๆ ให้อยู่ในสภาพที่เรียบร้อย
2. ด้านปัญหาและแนวทางแก้ไขประสิทธิภาพการบริหารกิจการคณะสงฆ์ธรรมยุต จังหวัดนครศรีธรรมราชมีดังนี้ 1) ปัญหาประสิทธิภาพการบริหารกิจการคณะสงฆ์ธรรมยุต จังหวัดนครศรีธรรมราช พบว่า คณะสงฆ์ธรรมยุตแม้จะมีการกาหนดนโยบายและการวางแผนงานในการทางานแล้วก็ตามแต่เป็นการกาหนดนโยบายแบบรูปธรรมมากว่าการปฏิบัติงาน และการใช้งานบุคคลากรก็ไม่ตรงตามกับงานที่ได้รับมอบหมาย ขาดบุคลากรในการปฏิบัติงานในด้านต่าง ๆ พระสังฆาธิการผู้ปกครองบางท่านไม่มีความรู้ในด้านการบริหารงานคณะสงฆ์อย่างชัดเจน 2) แนวทางแก้ไข ควรมีการวางแผนงานในการทางานอย่างชัดเจน มีการคัดสรรบุคลากรให้เหมาะสมเกี่ยวกับงาน ควรมีการแต่งตั้งกรรมการในการทางานด้านต่าง ๆ ของคณะสงฆ์

References

กรมการศาสนา. (2522). คู่มือครูจริยศึกษา. กรุงเทพฯ: กรมการศาสนากระทรวงศึกษาธิการ.

ธีรรัตน์ กิจจารักษ์. (2542). คุณธรรมสำหรับผู้บริหาร. เพชรบูรณ์: สถาบันราชภัฏเพชรบูรณ์

ประกิต บุญมี, สุวัตถิ์ ไกรสกุล, จุฑาภรณ์ คงรักษ์กวิน และ แก้วกัญญา เสวกสุริยวงศ์. (2560). การบริหารกิจการคณะสงฆ์ : ศึกษากรณีเขตการปกครองคณะสงฆ์ตำบลท่าไม้ จังหวัด สมุทรสาคร (รายงานการวิจัย). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์.

พนม พงษ์ไพบูลย์. (2538). จารึกไว้ในพระศาสนา จารึกไว้ในการศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์กรมการศาสนา

พระครูสิทธิวชิรโสภิต (ประสิทธิ์ สมฺมาปญโญ). (2562). ภาวะผู้นำในการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระธรรมภาณพิลาส (อดุลย์ อมโร). (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตร, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย).

พระปลัดวรรณไชย มะยงค์, ศุภณัฏฐ์ ทรัพย์นาวิน และวรวิทย์ จินดาพล. (2558). การบริหารกิจการคณะสงฆ์โดยหลักทศพิธราชธรรมในจังหวัดชุมพร. (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภฏัเพชรบุรี).

พระมหานพดล นวคุโณ และวิชัย แหวนเพชร. (2560). รูปแบบการบริหารกิจการคณะสงฆ์สู่ความเป็นเลิศของพระสังฆาธิการระดับเจ้าอาวาส. (ดุษฎีนิพนธ์คณะครุศาสตร์, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย).

พระเมธีธรรมาภรณ์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2539). การปกครองคณะสงฆ์ไทย. กรุงเทพฯ: สหธรรมิก.

พระวิสิษฐ์ ภทฺทจาโร (คาศักดิ์) (2560). การเสริมสร้างสมรรถนะการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการ ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดลำพูน. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย).

สายหยุด มีฤกษ์, สมศักดิ์ บุญปู่, พระครูโสภณพุทธิศาสตร์, พระครูโอภาสนนทกิตติ์ และพระมหาญาณวัฒน์ ฐิตวฑฺฒโน. (2558). การศึกษาบทบาทพระสังฆาธิการในการบริหารกิจการคณะสงฆ์ จังหวัดสมุทรปราการ. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สานักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. (2550). วัดพัฒนา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สานักงาน พระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
สุพิณเกชาคุปต์. (2544). รัฐศาสตร์-การบริหาร : รวมบทความวิชาการ. กรุงเทพฯ: คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2019-12-25