การบริหารกิจการคณะสงฆ์ของวัดไทยในประเทศอินเดีย

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ 1) เพื่อศึกษาบริบท สภาพปัจจุบันของการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของวัดไทยในประเทศอินเดีย 2) เพื่อศึกษาหลักการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของวัดไทยในประเทศอินเดียและ 3) เพื่อกำหนดแผนยุทธศาสตร์การบริหารกิจการคณะสงฆ์ของวัดไทยในประเทศอินเดีย ใช้รูปแบบการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยศึกษาเอกสาร สัมภาษณ์เชิงลึกกับเจ้าอาวาส พระภิกษุ และผู้อาศัยอยู่ในวัด จำนวน 22 รูป/คน  และสนทนากลุ่มย่อยกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 11 รูป ผลการวิจัยพบว่า

บริบทของประเทศอินเดียประชาชนยอมรับวิปัสสนากรรมฐาน เพราะถือว่าเป็นสิ่งที่ดีที่สุดของการพัฒนาจิต รัฐบาลให้เสรีภาพกับการนับถือศาสนาซึ่งขึ้นอยู่กับศรัทธาของแต่ละบุคคล สภาพปัจจุบันพระภิกษุที่เผยแผ่ศาสนามีจำนวนไม่เพียงพอ พระภิกษุบางรูปยังมีปัญหาในการใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสาร

หลักการบริหารกิจการคณะสงฆ์ใช้รูปแบบการบริหารตามพระราชบัญญัติการปกครองคณะสงฆ์ไทย 6 ด้าน ประกอบด้วย ด้านการปกครอง มีเจ้าอาวาสเป็นผู้ปกครอง ด้านการเผยแผ่ มีพระธรรมทูตทำหน้าที่ในการเผยแผ่ธรรมแก่ชาวอินเดีย ชาวต่างประเทศ และชาวไทยพุทธที่ไปแสวงบุญสี่สังเวชนียสถาน ด้านการศาสนศึกษา   มีการจัดตั้งโรงเรียนพุทธศาสนาวันอาทิตย์ ด้านการศึกษาสงเคราะห์ มีการสอนภาษาไทยให้กับชาวอินเดีย    ด้านสาธารณสงเคราะห์ มีการช่วยเหลือบริจาคสิ่งของให้แก่ผู้ยากไร้ ด้านสาธารณูปการ มีการบูรณวัด ซ่อมแซมวัดและถนนสาธารณะ

การกำหนดแผนยุทธศาสตร์การบริหารจัดการ ควรประกอบด้วย 1. การสนับสนุนงานด้านพระธรรมทูต  2. การสนับสนุนงานด้านการศึกษาและเผยแผ่ 3. การสนับสนุนด้านการสงเคราะห์ 4. การสนับสนุนด้านการประชาสัมพันธ์ 5. การสนับสนุนด้านการก่อสร้างและบูรณะ 6 .การสนับสนุนด้านการวางแผนจัดการและการบริหาร