การจัดการ: องค์ความรู้และการพัฒนาตัวแบบทางทฤษฎี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้ มุ่งสำรวจผลงานหลักของนักวิชาการชั้นนำในอดีต และนำปัจจัยสำคัญที่อธิบายความสำเร็จของการจัดการมาบูรณาการ เพิ่มเติมปัจจัยที่ขาดหรือถูกมองข้าม และพัฒนาเป็นตัวแบบทางทฤษฎีการจัดการร่วมสมัยของปัจจุบัน เพื่อประโยชน์ในการนำไปประยุกต์ในการบริหารของทั้งองค์การภาครัฐและภาคเอกชน
This article aims at reviewing management literature from leading academicians during the past century and systematically selects key variables that may affect management success. New overlooking variables are also proposed and integrated with those selected-key variables to form a contemporary theoretical model of management that may be applied for the benefit of public and private organizations.
Article Details
“ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ขอรับรองว่า บทความที่เสนอมานี้ยังไม่เคยได้รับการตีพิมพ์และไม่ได้อยู่ระหว่างกระบวนการพิจารณาลงตีพิมพ์ในวารสารหรือแหล่งเผยแพร่อื่นใด ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วมยอมรับหลักเกณฑ์การพิจารณาต้นฉบับ ทั้งยินยอมให้กองบรรณาธิการมีสิทธิ์พิจารณาและตรวจแก้ต้นฉบับได้ตามที่เห็นสมควร พร้อมนี้ขอมอบลิขสิทธิ์บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ให้แก่สถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์หากมีการฟ้องร้องเรื่องการละเมิดลิขสิทธิ์เกี่ยวกับภาพ กราฟ ข้อความส่วนใดส่วนหนึ่งและ/หรือข้อคิดเห็นที่ปรากฏในบทความข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วมยินยอมรับผิดชอบแต่เพียงฝ่ายเดียว”
References
ทิพวรรณ หล่อสุวรรณรัตน์. (2552). ทฤษฎีองค์การสมัยใหม่.กรุงเทพฯ: ดี. เค. ปริ้นติ้งเวิลด์.
ติน ปรัชญพฤทธิ์. (2527). ทฤษฎีองค์การ. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
พิทยา บวรวัฒนา. (2541). ทฤษฎีองค์การสาธารณะ. กรุงเทพฯ: พิมพลักษณ์.
Barnard, C. I. (1938). The Functions of the Executive.Cambridge: Harvard University.
Bauman, Z. (1993). Postmodern Ethics. Malden, MA: Blackwell.
Carlisle, Y. M. & Manning, D. J. (1994). The Concept of Ideology and Work Motivation. Organization Studies,15(5), 683-703.
Carnegie, D. (1937). How to Win Friends and Influence People.New York: Simon & Schuster.
Crainer, S. (1997). The Ultimate Business Library.Oxford: Capstone.
Drucker, P. F. (1954). The Practice of Management.New York: Harper & Row.
Durkin, D. (2010). The Loyalty Factor: Building Employee,Customer&Brand Loyalty.North Charleston: Create Space.
Fayol, H. (1949). General and Industrial Management. London: Pitman.
Follett, M. P. (1941).Dynamic Administration. New York: Harper & Row.
Hirschman, A. O. (1970). Exit,Voice and Loyalty: Responses to Decline in Firms,Organizations,and States. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Maister, D. H. (1997). True Professionalism. New York: The Free Press.
Martin, R. C. (2011). The Clean Coder: A Code of Conduct for Professional Programmers. New York: Prentice Hall.
Reina, D. S. & Reina, M. L. (2006). Trust and Betrayal in the Work place. Sanfrancisco, California: Berrett - Koehler.
Sandel, M. J. (2010). Justice:What’s the Right Thing to Do?. New York: Penguin Books.
Solomon, R. C. & Fernando, F. (2001). Building Trust: In Business,Politics,Relationships,and Life.New York: Oxford University Press.
Taylor, F. W. (1911). Scientific Management.New York: Harper and Brothers.
Translate Thai Reference
Bawornwattana, B. (1998). Public Organization Theory. Bangkok: Pimluck. [in Thai]
Lorauwannarat, T. (2009). Modern Organization Theory. Bangkok: D. K. Printing World. [in Thai]
Prachayaprut, T. (1984). Organization Theory. Bangkok: Thaiwattananich. [in Thai]