Synthesis of Indicators and Components of Academic Administration of Rajabhat Universities in Southern Thailand
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research is an exploratory factor analysis. The purpose to synthesize of indicators and components of academic administration of Southern Rajabhat Universities. The sample are professors of 5 in Southern Rajabhat Universities, include:1) Phuket Rajabhat University 2) Surat Thani Rajabhat University 3) Nakhon Si Thammarat Rajabhat University 4) Songkhla Rajabhat University and 5) Yala Rajabhat University. The sample of 510 people. Use multi-step sampling. The research instrument was questionnaire of teachers' opinions on the indicators and components of academic administration of Southern Rajabhat Universities. The validity check by using IOC value from 5 experts and Cronbach,s alpha reliability coefficient was .967. The data was analyzed by exploratory factor analysis. The method of rotating the axis of the orthonic axis by the Wimax method.
The result revealed that, The indicators and components of academic administration of Southern Rajabhat Universities divided into 10 components 75 indicators. This could be explained 70.841 % of variance with Eigen values 35.584, 4.591, 3.641, 2.729, 2.125, 1.849, 1.723, 1.391, 1.274 and 1.084 by respectively. The 10 components were 1) Development of teachers and promotion of learning resources and evaluation, evaluation and transfer 2) Promoting media sources, innovation and technology. 3) Quality assurance. 4) Management and professor development. 5) Learning to develop learners. 6) Development of human resources for curriculum improvement. 7) System and mechanism for curriculum improvement. 8) Teaching and learning to develop 21st century learners. 9) Evaluation, evaluation and transfer into practice. and 10) Creating a network for teaching and learning.
Article Details
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติพุทธศักราช 2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2)
พุทธศักราช 2545. กรุงเทพฯ: คุรุสภา.
. . (2550). คู่มือการบริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานที่เป็นนิติบุคคล. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
ชนกพร ไผทสิทธิกุล. (2560). การเตรียมความพร้อมของสถาบันอุดมศึกษาเอกชนต่อการพัฒนา
นักศึกษา เพื่อรองรับวิชาชีพทางด้านสถาปัตยกรรมในประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน.
วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 9(2): 132-145.
ชุมศักดิ อินทร์รักษ์. (2545). การบริหารงานวิชาการ. ปัตตานี: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี.
ณรงค์ฤทธิ์ ประสานตรี. (2559). รูปแบบการพัฒนาอาจารย์มหาวิทยาลัยราชภัฏกลุ่มรัตนโกสินทร์.
วารสารวิจัยราชภัฏพระนคร สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 11(1): 203-216.
ทิศนา แขมมณี. (2556). รูปแบบการเรียนการสอน ทางเลือกที่หลากหลาย. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ:
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นรภัทร อิ่มพานิช. (2559). รูปแบบการบริหารจัดการเพื่อการพัฒนาอาจารย์ในมหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์.
วารสารสุทธิปริทัศน์, 30(94): 83-97.
นวรัตน์ ไวชมภู. (2559).ความท้าทายของครูพยาบาล: Teach Less, Learn More แห่งศตวรรษที่ 21.
วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์, 3(2): 44-52.
นวรัตน์ ไวชมภู และสุจิตรา จรจิตร. (2560). การเปลี่ยนแปลงสู่ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพในศตวรรษที่ 21
ของอาจารย์พยาบาล. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 4(1): 256-279.
นริศ แก้วสีนวล. (2556). รูปแบบการบริหารงานวิชาการที่มีประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงาน
คณะกรรมการการอาชีวศึกษา. ดุษฎีนิพนธ์ สาขาวิชาภาวะผู้นำการจัดการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
นิคม ลนขุนทด. (2551). การพัฒนาการบริหารงานวิชาการของคณะเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฎสุรินทร์.
วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารอาชีวศึกษา บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
บุรพร กำบุญ และชลกนก โฆษิตคณิน. (2560). การมีส่วนร่วมในการประกันคุณภาพการศึกษาของ
บุคลากรทางการศึกษา มหาวิทยากรุงเทพธนบุรี. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร
สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 10(1): 1746-1755.
ปฏิภาณ์ มหรรธนาธิบดี. (2554). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการของวิทยาเขต 10 แห่ง
มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาผู้นำการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2553).การบริหารงานวิชาการ. กรุงเทพฯ: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพ.
พรเทพ สรนันท์. (2556). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล
สุวรรณภูมิ. วารสารครุศาสตร์, 41(3): 173-185.
พันธ์ศักดิ์ พลสารัมย์, ศรเนตร อารีโสภณพิเชฐ, สิริฉันท์ สถิรกุล เตชพาหพงษ์ และอรุณี หงส์ศิริวัฒน์.
(2554). การศึกษาความเป็นไปได้และแนวทางการจัดการศึกษาระดับปริญญาโท สาขาพยาบาลศาสตร์
ของสถาบันพระบรมราชชนก. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 21(2): 4-17.
ภารดี อนันต์นาวี. (2557). หลักการ แนวคิด ทฤษฎีทางการบริหารการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 5). ชลบุรี: มนตรี.
เมธี คชาไพร, ฤทธิชัย อ่อนมิ่ง, รัฐพล ประดับเวทย์ และสมสรรญก์ วงษ์อยู่น้อย. (2558). การพัฒนารูปแบบการ
เรียนการสอนแบบผสมผสานเพื่อเสริมสร้างความรู้และสมรรถนะ ด้านนวัตกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศทางการศึกษา สำหรับนิสิตหลักสูตรการศึกษา บัณฑิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์. 10(ฉบับพิเศษ): 71-86.
ลี้วัชร์ ตาวงศ์. (2555). การพัฒนาองค์ประกอบการบริหารงานวิชาการที่มีผลต่อการยกระดับผลสัมฤทธิ์เรียนของนักเรียน.
ดุษฎีนิพนธ์ สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น.
วรรณรี ปานศิริ, วารุณี ลัภนโชคดี และพิกุล เอกวรางกูร. (2559). การพัฒนารูปแบบการประเมินเพื่อ
การเรียนรู้ วิชาคณิตศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์.วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 10(5): 115-132.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ ในศตวรรษที่ 21. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: ตถาตาพับลิเคชั่น.
วิบูลย์ลักษณ์ ปรียาวงศากุล.(2551). การพัฒนารูปแบบการบริหารวิชาการวิทยาลัยพยาบาลในสังกัด
สถาบันพระบรมราชชนก. วารสารการพยาบาลและการศึกษา, 1(2):82-85.
วิชัย วงษ์ใหญ่. (2551). กระบวนการพัฒนาหลักสูตรและการเรียนการสอน ภาคปฏิบัติ.กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาสน์.
สมชาย รัตนคช, ผ่องศรี วาณิชย์ศุภวงศ์, เอกรินทร์ สังข์ทอง, และชวลิต เกิดทิพย์. (2558).
การพัฒนาองค์การแห่งการเรียนรู้ของมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.วารสารวิทยบริการ
มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 26(3): 61-77.
สุธน วงค์แดง, ภาณุมาส เศรษฐจันทร และวีระพงษ์ สิงห์ครุธ. (2561). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรม
เพื่อเสริมสร้างทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 สำหรับนักศึกษาครู มหาวิทยาลัยราชภัฏกลุ่มรัตนโกสินทร์. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 13(37): 75-90.
สุบิน ยุระรัช. (2555). การประเมินการจัดการเรียนการสอนวิชา ED 712 สถิติขั้นสูงสาหรับการวิจัยทางการบริหารการศึกษา.
Proceeding ในการประชุมวิชาการระดับชาติมหาวิทยาลัยศรีปทุม ประจําปี 2555 วันที่ 26 ตุลาคม 2555.
สถาพร ถาวรอธิวาสน์. (2556). การมีส่วนร่วมในการประกันคุณภาพการศึกษาของบุคลากร มหาวิทยาลัยราชภัฎ
จันทรเกษม. มหาวิทยาลัยราชภัฎจันทรเกษม.
สัมมา รธนิธย์. (2560). หลักทฤษฎีและปฏิบัติการบริหารการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ : พิมพ์ดี.
สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. (2547). พระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยราชภัฏ พ.ศ. 2547. กรุงเทพฯ :
สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2547). แนวทางการพัฒนาคุณภาพการเรียนการ
สอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2550). เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินงานที่เป็นเลิศ.
กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
. (2553). มาตรฐานการอุดมศึกษาและเกณฑ์มาตรฐานที่เกี่ยวข้อง (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ:ภาพพิมพ์.
. (2557). คู่มือการประกันคุณภาพการศึกษาภายใน ระดับอุดมศึกษา ฉบับปีการศึกษา 2557. กรุงเทพฯ:ภาพพิมพ์.
เสริมศักดิ์ วิศาลาภรณ์. (2542). การบริหารงานวิชาการ. ภาควิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย
มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.
โสภาพร กล่ำสกุล. (2554). การพัฒนาสมรรถนะของอาจารย์มหาวิทยาลัยราชภัฏ. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาบัณฑิต
มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
หรรษา เศรษฐบุปผา, สมบัติ สกุลพรรณ์, และสุวิท อินทอง. (2559). การพัฒนารูปแบบการจัดการ
เรียนการสอนโดยการบูรณาการสื่ออิเล็กทรอนิกส์ (INTEGRATED E-LEARNING COURSE)
สำหรับนักศึกษาพยาบาลในระดับปริญญาตรี. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 18(3) : 1-11.
อัมเรศ เนตาสิทธิ์. (2554). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการสำหรับมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ.
วารสารศึกษาศาสตร์, 22 (3): 186-201.
อริสสา สะอาดนัก. (2557). ทักษะจากการจัดการการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยศิลปากร กรณีศึกษา รายวิชาการใช้ประโยชน์จากเทคโนโลยีและนวัตกรรม.
การประชุมวิชาการระดับชาติ “ศึกษาศาสตร์วิจัย” ครั้งที่ 1 วันที่ 29-30 พฤษภาคม 2557
ณ โรงแรมหรรษา เจบี อําเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา.
Boyle, T., Bradley, C., Chalk, P., Jones, R., & Pickard, P. (2003). Using blended learning
to improve student successrates in learning to program. Journal of Educational Media, 28(2-3): 165-178.
Costello, A.B. & Osborne, J.w. (2005). Best Practices in Exploratory Factor Analysis:
Four Recommendations for Getting the Most From Your Analysis. A peer reviewed electronic journal, Retrieved March 14, 2018.
Cronbach, L. J. (1951). Essentials of Psychological Testing (3 rded). New York: Harper & Row.
Hair, J.F., Black, W. C., Babin, J., and Anderson, R. E. (2010). Multivariate Data Analysis: A Global
Perspective. (7 thed). New Jersey: Person Education.
Johson, K, McHugo, C, and Hall, T. (2006). “Analyzing the efficacy of blended learning
using Technology Enhanced Learning (TEL) and m-learning delivery “Technologies. Proceeding of the 23rd annual ascilite conference: 379-383.
Knoeles, A. (1970). Handbook of College and University Administration. New York:
McGraw-Hill Book.
Sergiovanni, T. (1994). Building community in schools.: Jossey Bass.