The Military and Democratization in Thailand since 14 October 1973

Main Article Content

Panuwat Panduprasert

Abstract

It is commonly accepted in the field of civil-military relations that the military cannot contribute positively to democratization processes. This article argues, however, that under certain circumstances it is possible for the military to play a democratizing role. During transitions to democracy in developing countries in particular, a strong institution such as the military may be required to oversee the situation. Therefore, we should not completely disregard the possibility that the military can make positive contributions to democratization but it is better to be aware of situations in which the military may be able to play that role. This article analyzes the democratizing role of Thailand's military since the event of 14 October 1973 to the present, drawing on Aurel Croissant et al's classification of the areas of the military's political influence. Three of these areas of influence are discussed in this article, namely, elite recruitment, public policy, and internal security. The article argues that the Thai military have made both positive and negative contributions to the country's democratization processes in all three areas.

Article Details

How to Cite
Panduprasert, P. (2017). The Military and Democratization in Thailand since 14 October 1973. Political Science and Public Administration Journal, 4(1), 89–123. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/polscicmujournal/article/view/76981
Section
Special Articles

References

ชัยอนันต์ สมุทวณิช (2525). ยังเติร์ก กับทหารประชาธิปไตย: การวิเคราะห์บทบาททหารในการเมืองไทย. กรุงเทพฯ: บรรณกิจ.

ณัชชาภัทร อุ่นตรงจิตร (2553). 'ข้อเสนอใหม่ของการศึกษาบทบาทของทหารกับความขัดแย้งทางการเมือง', วารสารสถาบันพระปกเกล้า. 8 (1): หน้า 69-86.

นรนิติ เศรษฐบุตร (2521). เสนาธิปไตย: ทหารกับการพัฒนาทางการเมืองไทย. กรุงเทพฯ: หนังสือสยาม.

ปวิน ชัชวาลพงศ์พันธ์ (2554). 'กองทัพ: สัตว์สี่ขาของราชาหรือประชาชน?', ฟ้าเดียวกัน. 9 (3): หน้า 45-69.

พิชญ์ พงษ์สวัสดิ์ (2550), 'การรัฐประหาร 19 กันยายน 2549 คือการทำให้พลเมืองกลายเป็นไพร่', ใน ธนาพล อิ๋วสกุล (บรรณาธิการ). รัฐประหาร 19 กันยา: รัฐประหารเพื่อระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข. กรุงเทพฯ: ฟ้าเดียวกัน.

สุธาชัย ยิ้มประเสริฐ (2551). สายธารประวัติศาสตร์ประชาธิปไตยไทย. กรุงเทพฯ: พี.เพรส.

สุรชัย ศิริไกร (2550). 'ทฤษฎีการพัฒนาระบบประชาธิปไตย', รัฐศาสตร์สาร (ฉบับพิเศษ). 28: หน้า 60-109.

สุรชาติ บำรุงสุข (2541). ทหารกับประชาธิปไตยไทย: จาก 14 ตุลาสู่ปัจจุบันและอนาคต. กรุงเทพฯ: ศูนย์วิจัยและผลิตตำรา มหาวิทยาลัยเกริก.

สุรชาติ บำรุงสุข (2551). ไตรสรณคมน์ทหาร รัฐประหาร และการเมืองไทย. กรุงเทพฯ: สถาบันปรีดี พนมยงค์.

สุรพงษ์ ชัยนาม (2550). 'กองทัพกับประชาธิปไตย (1)' และ 'กองทัพกับประชาธิปไตย (2)', ใน การทูต-การเมือง ไม่ใช่เรื่องส่วนตัว. กรุงเทพฯ: ศยาม.

สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์ความมั่นคง กองอำนวยการรักษาความมั่นคงภายในราชอาณาจักร, ประวัติความเป็นมาของ กอ.รมน. (เข้าถึงเมื่อ 12 กันยายน 2556)

Alagappa, M. (2001). 'Military professionalism: a conceptual perspective', in Alagappa, M. (ed.) Military Professionalism in Asia: Conceptual and Empirical Perspectives. Honolulu: East-West Center.

Alagappa, M. (2001). 'Investigating and explaining change: an analytical framework', in Alagappa, M. (ed.) Coercion and Governance: Declining Political Role of the Military in Asia. Stanford: Stanford University Press.

Beeson, M. (2008). 'Civil-military relations in Indonesia and the Philippines: will the Thai coup prove contagious?', Armed Forces & Society. 34 (3): pp. 474-490.

Bilveer, S. (2000). 'Civil-military relations in democratizing Indonesia: change amidst continuity', Armed Forces & Society. 34 (4): pp. 607-633.

Chairat Charoensin-o-larn (2009). 'Military coup and democracy in Thailand', in Funston, J. (ed.) Divided over Thaksin: Thailand's Coup and Problematic Transition. Singapore: Institute of Southeast Asian Studies.

Chambers, P. (2010). 'U-turn to the past? The resurgence of the military in contemporary Thai politics,' in Chambers, P. & Croissant, A. (eds.) Democracy under Stress: Civil- Military Relations in South and Southeast Asia. Bangkok: ISIS.

Croissant, A. & Kuehn, D. (2010). 'Civilian control of the military and democracy: conceptual and empirical perspectives', in Chambers, P. & Croissant, A. (eds.) Democracy under Stress: Civil- Military Relations in South and Southeast Asia. Bangkok: ISIS.

Croissant, A., Kuehn, D., Chambers, P. & Wolf, S. O. (2010). 'Beyond the fallacy of coup-ism: conceptualizing civilian control of the military in emerging democracies', Democratization. 17 (5): pp. 950-975.

Croissant, A., Chambers, P. W. & Volkel, P. (2011). 'Democracy, the military and security sector governance in Indonesia, The Philippines and Thailand', in Croissant, A. & Bunte, M. (eds.) The Crisis of Democratic Governance in Southeast Asia. Basingstoke: Palgrave Macmillan.

Feaver, P. D. (1996). 'The civil-military problematique: Huntington, Janowitz, and the question of civilian control', Armed Forces & Society. 23 (2): pp. 149-178.

Feaver, P. D. (1999). 'Civil-military relations', Annual Review of Political Science. 2: pp. 211-241.

Finer, S. (1976). The Man on Horseback: The Role of the Military in Politics. 2nd edition. London: Penguin.

Huntington, S. P. (1957). The Soldier and the State: The Theory and Politics of Civil-Military Relations. Cambridge, MA: Harvard University Press.

Huntington, S. P. (1991). The Third Wave: Democratization in the Late Twentieth Century. Norman and London: University of Oklahoma Press.

Janowitz, M. (1960). The Professional Soldier: A Social and Political Portrait. Glencoe, Ill: The Free Press.

Kurlantzick, J. (2013). Democracy in Retreat: The Revolt of the Middle Class and the Worldwide Decline of Representative Government. New Haven and London: Yale University Press.

Linz, J. J. & Stepan, A. (1996). Problems of Democratic Transition and Consolidation. Baltimore: John Hopkins University Press.

Mainwaring, S., O'Donnell, G. & Valenzula, J. S. (eds.) (1992). Issues in Democratic Consolidation: The New South American Democracies in Comparative Perspective. Notre Dame: University of Notre Dame Press.

McCargo, D. & Ukrist Pathmanand (2005). The Thaksinization of Thailand. Copenhagen: NIAS Press.

Ockey, J. (2001). 'Thailand: the struggle to redefine civil-military relations', in Alagappa, M. (ed.) Coercion and Governance: Declining Political Role of the Military in Asia. Stanford: Stanford University Press.

O'Donnell, G. & Schmitter, P. (1986). Transitions from Authoritarian Rule. Baltimore: John Hopkins University Press.

Rustow, D. A. (1970). 'Transitions to democracy: toward a dynamic model', Comparative Politics. 2 (13): pp. 337-363.

Serra, N. (2010). The Military Transition: Democratic Reform of the Armed Forces. Cambridge: Cambridge University Press.

Siaroff, A. (2009). Comparing Political Regimes. Toronto: Toronto University Press.

Stepan, A. (1973). 'The new professionalism of internal warfare and military role expansion', in Stepan, A., ed. Authoritarian Brazil: Origins, Policies, and Future. New Haven: Yale University Press.

Thitinan Pongsudhirak (2008). 'Thailand since the coup', Journal of Democracy. 19 (4): pp. 140-153.

Ukrist Pathmanand (2008). 'A different coup d'?tat?', Journal of Contemporary Asia. 38 (1): pp. 124-142.

Varol, O. O. (2012). 'The democratic coup d'?tat', Harvard International Law Journal. 53 (2): pp. 291-356.

Varol, O. O. (2013). 'The military as the guardian of constitutional democracy', Columbia Journal of Transnational Law. 50, pp. 1-79 (Access date: 10 September2013).