The Proposal of Social Justice in Thai Sociaty: Pridi Banomyong’s economic plan

Main Article Content

Taweep Mahasingh

Abstract

This article aims to explore the proposal of social justice in Thai society. The studying is based on Pridi Banomyong's economics plan. This plan aims to ensure the economic well-being of the people. Solidarism is most important principles in Pridi’s economic plan. His premise is the "equality" of the people and the state can produce social insurance to protect the people. In conclusion according to his economic plan, he stated that if it was adopted, it would be the dawn of the age of Sri Ariya Mettraya (Utopia).


 

Article Details

How to Cite
Mahasingh, T. (2016). The Proposal of Social Justice in Thai Sociaty: Pridi Banomyong’s economic plan. Political Science and Public Administration Journal, 7(2), 58–78. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/polscicmujournal/article/view/90980
Section
Academic Article

References

ภาษาไทย
กุลภา วจนสาระ. (2550). มองหาความเป็นธรรมผ่านคนชายขอบ. ค้นเมื่อ 1 มีนาคม 2560,
จาก http://www2.ipsr.mahidol.ac.th/ConferenceVIII/Download/Article_Files/1-SocialJustice-Kulapa.pdf

ฉัตรทิพย์ นาถสุภา. (2542). ประสบการณ์และความเห็นบางประการของรัฐบุรุษอาวุโสปรีดีพนมยงค์. กรุงเทพฯ: คณะกรรมการดำเนินงานโครงการฉลอง 100 ปี ชาตกาล นายปรีดี พนมยงค์ รัฐบุรุษอาวุโส.

________. (2530). ความคิดสหกรณ์ของปรีดี พนมยงค์. กรุงเทพฯ: อักษรสาส์น. ชัยอนันต์ สมุทวานิช. (2512). “แนะนำและวิจารณ์หนังสือ: ท่านปรีดี รัฐบุรุษอาวุโสผู้วางแผนเศรษฐกิจคนแรก”, พัฒนบริหารศาสตร์. 9, 4: 752 - 764.

ซิมเมอร์แมน, คาร์ล ซี. (2525). การสำรวจเศรษฐกิจในชนบทแห่งสยาม (ซิม วีระไวทยะ, ผู้แปล). กรุงเทพฯ: มูลนิธิตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.

ฐาปนันท์ นิพิฏฐกุล. (2549). ภารดรภาพนิยม (Solidarisme) ของปรีดี พนมยงค์. กรุงเทพฯ: สถาบันปรีดี พนมยงค์.

ณัฐพล ใจจริง. “วิวาทะของหนังสือเค้าโครงการเศรษฐกิจและพระบรมราชวินิจฉัยฯ กับการเมืองของการผลิตซ้า”. ศิลปวัฒนธรรม. 26, 7 (พฤษภาคม 2548): 76 – 100: 85 -118.

เดือน บุนนาค. (2552). ท่านปรีดีรัฐบุรุษอาวุโสผู้วางแผนเศรษฐกิจไทยคนแรก. กรุงเทพฯ: สายธาร.

ทวีป มหาสิงห์. (2555). ความคิดทางการเมืองของปรีดี พนมยงค์ในการอภิวัติสยาม. รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการปกครอง คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ธเนศ อาภรณ์สุวรรณ.(2532). “ความเป็นอนิจจังของการเมืองไทย”. วารสารธรรมศาสตร์. 4,1: 163-168.

นครินทร์ เมฆไตรรัตน์. (2546) การแสวงหาระบบเศรษฐกิจใหม่ในช่วงหนึ่งทศวรรษภายหลังการปฎิวัติสยาม 2475. ใน ความคิด ความรู้ และอานาจการเมืองในการปฏิวัติสยาม 2475. กรุงเทพฯ: ฟ้าเดียวกัน.

ฟิตี้ย์, ปิแอร์. (2553). โลกพระศรีอารย์ของปรีดี พนมยงค์ (ไมตรี เด่นอุดม, ผู้แปล). กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.

วรวุฒิ หิรัญรักษ์.(2524). ประวัติศาสตร์เศรษฐกิจยุโรป. กรุงเทพฯ: มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์

สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล. (2554). ประวัติศาสตร์ที่เพิ่งสร้าง. กรุงเทพฯ: ๖ ตุลาราลึก.

สฤณี อาชวานันทกุล. (2554). ความยุติธรรม: จากแนวคิดสู่วิถีปฏิบัติ ปาฐกถาพิเศษโดย อมาต
ยา เซน. ค้นเมื่อ 1 มีนาคม 2560, จาก http://www.fringer.org/sites/default/files/report/sen-justice.pdf

สุวรรณา สถาอานันท์. (2550). การใช้ทฤษฎีอธิบายความไม่เป็นธรรมทางสังคม. ค้นเมื่อ 1 มีนาคม 2560, จาก http://social-agenda.org/wp-%20content/uploads/2013/01/Summery_Theory-Philosophy_27-28042555.pdf__

ภาษาอังกฤษ
Nambara, Makoto. (1998). Economic plans and the evolution of economic
nationalism in Siam in the 1930s. London: University of London.