ผลของการสูดดมกลิ่นน้ำมันเปปเปอร์มินต์ต่อระบบประสาทอัตโนมัติ และความสามารถใน ด้านมิติสัมพันธ์

Main Article Content

James Phungphol

Abstract

ที่มาของปัญหา: เปปเปอร์มินต์ ในตำรายามีการใช้เพื่อช่วยกระตุ้นทำให้สดชื่น มีกำลังและช่วยเพิ่มสมาธิ ซึ่งปัจจุบันยังขาดข้อมูลเชิงคลินิกเกี่ยวกับผลต่อการทำงานของระบบประสาท และการเพิ่มความสามารถในด้านมิติสัมพันธ์


วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาผลของการสูดดมกลิ่นน้ำมันเปปเปอร์มินต์ ต่อระบบประสาทอัตโนมัติ และความสามารถในด้านมิติสัมพันธ์


วัสดุและวิธีการ: อาสาสมัครจำนวน 60 คน แบ่งเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มละ 30 คน กลุ่มควบคุมคืออาสาสมัครที่สูดกลิ่นอัลมอนด์ ส่วนกลุ่มทดลองคืออาสาสมัครที่สูดกลิ่นน้ำมันเปปเปอร์มินต์ วิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงของระบบประสาทอัตโนมัติ ได้แก่ ความดันโลหิต อัตราการเต้นของหัวใจ อัตราการหายใจ และความสามารถในด้านมิติสัมพันธ์ โดยวัดจากเวลาในการทำแบบทดสอบ ด้วยโปรแกรม Deary-Liewald Reaction time tester เปรียบเทียบผลก่อนหลังโดยใช้สถิติ paired t-test และเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มโดยใช้สถิติ Independent sample t-test


ผลการศึกษา: พบว่ากลุ่มที่สูดดมกลิ่นน้ำมันเปปเปอร์มินต์มีการเปลี่ยนแปลงของความดันโลหิตและอัตราการหายใจเพิ่มขึ้น อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) อีกทั้งความสามารถในด้านมิติสัมพันธ์เมื่อวัดจากเวลาจากการทำแบบทดสอบมีค่าลดลงเมื่อเทียบกับกลุ่มที่สูดกลิ่นอัลมอนด์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05)


สรุป: น้ำมันเปปเปอร์มินต์ส่งผลต่อระบบประสาทอัตโนมัติ ได้แก่ ความดันโลหิตและระบบการหายใจเพิ่มขึ้น และความสามารถในด้านมิติสัมพันธ์ คือ ช่วยเพิ่มความไวต่อการตอบสนอง

Article Details

Section
Original Article