การเกิดความคลาดเคลื่อนทางยาในผู้ป่วยเด็ก
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ความคลาดเคลื่อนทางยา หมายถึงเหตุการณ์ที่สามารถป้องกันได้ ซึ่งอาจเป็นสาเหตุของการใช้ยาอย่างไม่เหมาะสมหรือทำให้เกิดอันตรายแก่ผู้ป่วย โดยที่การใช้ยานั้นอยู่ภายใต้การดูแลของบุคลากรทางการแพทย์หรือผู้ป่วย เหตุการณ์ส่วนใหญ่มีความสัมพันธ์กับการปฏิบัติงานของบุคลากรทางการแพทย์ และกระบวนการรักษาทุกขั้นตอน มีรายงานว่าอัตราการเกิดความคลาดเคลื่อนทางยาในผู้ป่วยเด็กสูงกว่าในผู้ใหญ่ การเกิดความคลาดเคลื่อนทางยาที่พบมากที่สุดในขั้นตอนการสั่งใช้ยาซึ่งได้แก่ การสั่งยาผิดขนาด และการไม่สั่งยาที่ควรใช้ต่อเนื่อง กลุ่มยาที่เกิดความคลาดเคลื่อนทางยามากที่สุด คือ กลุ่มแร่ธาตุและสารน้ำ ส่วนการบริหารยาโดยการฉีดเกิดความคลาดเคลื่อนทางยามากที่สุด ความคลาดเคลื่อนทางยาส่วนใหญ่มีความรุนแรงจัดอยู่ใน Category B สาเหตุสำคัญของการเกิดความคลาดเคลื่อนทางยาส่วนใหญ่คือ ความผิดพลาดจากบุคลากรทางการแพทย์ที่ดูแลผู้ป่วย แนวทางการป้องกันการเกิดความคลาดเคลื่อนทางยาที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดคือ การมีเภสัชกรปฏิบัติงานบนหอผู้ป่วยตลอด 24 ชั่วโมง และการปรับปรุงการสื่อสารระหว่างบุคลากรทางการแพทย์ แต่ความคลาดเคลื่อนทางยาไม่สามารถป้องกันด้วยวิธีการใดวิธีการหนึ่งเพียงวิธีเดียว การผสมผสานหลายๆ วิธีการเข้าด้วยกัน รวมถึงการใช้เทคโนโลยีต่างๆ จะช่วยป้องกันความคลาดเคลื่อนทางยาได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น
Article Details
References
1. World Health Organization. Medication Errors:Technical Series on Safer Primary Care. 2016.
2. Simpson J, Lynch R, Grant J, Alroomi L. Reducing medication errors in the neonatal intensive care unit. Arch Dis Child Fetal Neonatal Ed. 2004;89(6):F480-F2.
3. Kaushal R, Bates DW, Landrigan C, McKenna KJ, Clapp MD, Federico F, et al. Medication errors and adverse drug events in pediatric inpatients. JAMA. 2001;285:2114-20.
4. Fortescue EB, Kaushal R, Landrigan CP, McKenna KJ, Clapp MD, Federico F, et al. Prioritizing strategies for preventing medication errors and adverse drug events in pediatric inpatients. Pediatrics. 2003;111:722-9.
5. Zakharov S, Tomas N, Pelclova D. Medication errors: an enduring problem for children and elderly patients. Ups J Med Sci. 2012;117:309-17.
6. Stucky E. Prevention of medication errors in the pediatric inpatient setting. Pediatrics. 2003;112:431-6.
7. Keerati-Urai S. Pharmaceutical care in multidisciplinary team in pedriatric ward at Maharat Nakornratchasima hospital. [dissertation]. Bangkok: Chulalongkorn University; 2003. 149 p.
8. Bhumibhamon N, Montakantikul P, Sangtawesin V, Suksomboon N. Study of Medication Reconciliation Process in Pediatrics Medical Wards at Queen Sirikit National Institute of Child Health. Thai Pediatric Journal. 2012;19(1):23-30.
9. Hartzema AG, Porta MS, Tilson HH, Jonville A-PE, Autret E, Bavoux F, et al. Characteristics of medication errors in pediatrics. Dicp. 1991;25:1113-8.
10. Hartwig SC, Denger SD, Schneider PJ. Severity-indexed, incident report-based medication error-reporting program. American journal of hospital pharmacy. 199;48:2611-6.
11. Pongsakul C, Pajaree T. Health Information Technology and Patient Safety. Srinagarind Med J. 2012;27:24-6.
12. Thawithangkul S, Thawithangkul W, Wananukul W. Benefits and obstacles of computerized physician order entry (CPOE) system in Ramathibodi Hospital. J Am Med Inform Assoc. 2016;2:128-33.
13. Institue for population and social research Mahidol University. Medical and public health personnels [internet]. 2017 [cited 2018 Feb 17]. Available from: https://www.thaihealthreport.com/index2560-10.
14. American Geriatrics Society. Updated Beers Criteria for Potentially Inappropriate Medication Use in Older Adults. J Am Geriatr Soc. 2015;63:2227-46.
15. O'Mahony D, O'Sullivan D, Byrne S, O'Connor MN, Ryan C, Gallagher P. STOPP/START criteria for potentially inappropriate prescribing in older people: version 2. Age Ageing. 2015;44:213-218.