FISHER’ S RULES: คิดต่างอย่างปรมาจารย์
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
การเปลี่ยนแปลงทางด้านเทคโนโลยีและข้อมูลข่าวสาร การขยายตัวของสังคมผู้สูงอายุ การพัฒนาด้านกฎหมายการแพทย์ สิทธิผู้ป่วยและเศรษฐกิจสังคมอย่างรวดเร็วก่อให้เกิดความสับสนอย่างมากสำหรับผู้อยู่ในวงการแพทย์ ความจริงที่ปรากฏในขณะนี้คือ
1. ความรู้ต่างๆ เพิ่มมากขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยเพิ่มขึ้นถึงเท่าตัวในระยะเวลาประมาณ 5 ปี ในขณะที่เวลาในการศึกษาแพทย์คงที่ การสอนในรูปแบบเดิมคือ เน้นที่การถ่ายทอดเนื้อหา content oriented) โดยที่ว่าครูเป็นแหล่งสะสมความรู้ ย่อมไม่มีทางที่จะแทรกเนื้อหาที่เพิ่มขึ้น และเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาลงในตารางเรียนเดิมได้
2. ในวงการแพทย์ร่วมสมัย แพทย์จำนวนมากเน้นการตรวจค้นโดยใช้เทคโนโลยีที่มีราคาแพง ละเลยความสามารถพื้นฐาน ในการเก็บข้อมูลทางคลินิก (Bedside data gathering) และวิธีคิดอย่างมีเหตุผล (Clinical reasoning)
3. ในสังคมผู้สูงอายุที่เป็นปัญหาทั่วโลกในปัจจุบัน ความซับซ้อนในการวินิจฉัยและรักษาผู้ป่วยเพิ่มขึ้น น่าแปลกใจที่การใช้เทคโนโลยีต่าง ๆ ไม่ได้ช่วยให้ Diagnostic Errors ลดลงแต่กลับเพิ่มค่าใช้จ่าย ซึ่งเป็นปัญหาระดับนานาชาติ ในโรงเรียนแพทย์ นักเรียนแพทย์ และแพทย์ประจำบ้านต้องพบกับผู้ป่วยที่ซับซ้อนและรับการตรวจค้นทางห้องปฏิบัติการจำนวนมากจนเคยชิน ในอเมริกาจากการศึกษาพบว่าแพทย์ใช้การตรวจค้นทางห้องปฏิบัติการเกินความจำเป็นถึงร้อยละ 30 ซึ่งเป็นผลบางส่วนมาจากความเคยชินระหว่างฝึกอบรมในโรงเรียนแพทย์ จนต้องปรับหลักสูตรการเรียนการสอนแพทย์ประจำบ้านใหม่ เน้นให้ใช้ทักษะและวิธีคิดทางคลินิกมากขึ้นเพื่อลดค่าใช้จ่ายและอันตรายทางเทคโนโลยี (High value cost conscious care)
4. ความสัมพันธ์ระหว่างแพทย์ และผู้ป่วย ซึ่งนับวันจะถูกเทคโนโลยีและระบบการค้าเข้ามาขวางกั้นให้ห่างกันไปทุกที
Article Details
References
Hodgins E. Listen to the patient. N Engl J Med. 1966;274:657-662.
Belianca J, Brandt R. 21st century skills: rethinking how students learn (leading edge). Las Vegas: Solution Tress Press; 2010.
Ambrose S, Bridges MW, DiPietro M, Lovett MC, Norman MK. How learning works: seven research – based principles for smart teaching. Sanfrancisco: Jossey-Bass; 2010.
Singh H, Graber M. Improving diagnosis in health care --the next imperative for patient safety. N Engl J Med. 2015;373(26):2493-2495. doi:10.1056/NEJMp1512241.
Khulla D, Jha A, Jena AB. Reducing diagnostic errors – why now? N Engl J Med. 2015;28:1-3.
Cassel CK, Guest JA. Choosing wisely: helping physicians and patients make smart decisions about their care. JAMA. 2012;307(17):1801-1802. doi:10.1001/jama.2012.476.
Smith CD. Teaching high-value, cost-conscious care to residents: the Alliance for Academic Internal Medicine–American College of Physicians Curriculum. Ann Intern Med. 2012;157(4):284-286.
Fred HL. Hyposkillia: deficiency of clinical skills. Tex Heart Inst J. 2005;32(3):255-257.
Trowbridge R, Rencic JJ, Durning S. Teaching clinical reasoning. Philadelphia: American College of Physicians; 2015.
Phanthumchinda K. Introduction to clinical medicine. Faculty of Medicine, Chulalongkorn University. 1987.
Caplan LR. Fisher’s rules. Arch Neurol. 1982;39:389-390.
Adams R, Richardson EP. Salute to C Miller Fisher. Arch Neurol. 1981;38:137-138.
Croskerry P. The importance of cognitive errors in diagnosis and strategies to minimize them. Acad Med. 2003;78(8):775-780.
Kahnerman D. Thinking, fast and slow. New York: Penguin Group; 2015.
Fisher CM. Quantitation of deficits in clinical neurology. Trans Am Neurol Assoc. 1969;94:263-265.
Howick J. The philosophy of evidence-based medicine. London: Wiley-Blackwell; 2015.
Bean W. Sir William Osler Aphorisms, Springfield III, Charles & Thomas Publishers; 1951:80.
Mark DB, Wong JB. Decision-making in clinical medicine. In: Longo DL, Kasper DL, Jameson JL, Fauci AS, Hauser SL, Loscalzo J. Harrison’s principles of internal medicine 19th ed. London: Mc Graw Hill; 2015:19-28.
Yodnophaklao P. Model of medicine expertise: why teach “throught process”. RMJ. 2013;36:235-240.
Yodnophaklao P. How experts think. Medical Education Center of Surin Hospital; 2014.
Bradley WG, Daroff RB, Fenichel GM, Jankivic J. Neurology in clinical practice: principles of diagnosis and management. Philadelphia: Butterwprth-Heinemann; 1990:XVII.