The Suitable Model of Online Learning and Teaching for Ubon Ratchathani Rajabhat University

Authors

  • สุวัฒน์ บรรลือ

Keywords:

Learning and Teaching Model, Online Teaching, Effectiveness

Abstract

The aims of this research were to 1) develop the suitable model of online learning and teaching
for Ubon Ratchathani Rajabhat University and 2) explore the effectiveness of the developed model of
online learning and teaching. The three steps of research methodology world as follows : The first step
was to study the needs of teachers and students of Ubon Ratchathani Rajabhat University in an online
learning and teaching model in order to analyze and synthesize the framework of online learning and
teaching development. The second step was to develop the suitable online learning and teaching model.And the last was to examine the effectiveness of the developed online learning and teaching model.
The samples were 1) 80 of teachers and students of Ubon Ratchathani Rajabhat University, 2) 3 experts
in designing online learning and teaching, and 3) 84 of students of Computer Science Faculty those
registered for Storage and Retrieval of Information course. The research tools were 1) the questionnaire
2) the assessment form for the expert 3) the prototype of online learning and teaching and 4) the learning
achievement test and t-test statistics. The research results found that:
1. Three steps of the online learning and teaching model for Ubon Ratchathani Rajabhat University
1) Pre-Leaning step consists 1.1) student analysis and 1.2) content analysis, 2) During-Learning step
consists 2.1) orientation course and 2.2) Learning and Teaching management, and 3) Evaluation
process.
2. Developmental testing of an online learning and teaching model found that the statistically
insignificant at level of .05 between developed online learning and normal classroom. Thus, online learning
is effective as a normal classroom.

References

กฤษณา สิกขมาน. (2554). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรายวิชาการสื่อสารภาษาอังกฤษธุรกิจ โดยการใช้การสอน
แบบ E-Learning. กรุงเทพฯ: รายงานการวิจัยมหาวิทยาลัยศรีปทุม.

กวิตา ปานล้าเลิศ และ ณมน จีรังสุวรรณ. (2556). “การออกแบบรูปแบบการเรียนการสอนผ่านเอ็มเลิร์นนิ่งด้วยวิธีการ
เรียนรู้ร่วมกันเพื่อพัฒนาทักษะการทางานร่วมกัน" การประชุมวิชาการแห่งชาติ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
วิทยาเขตกาแพงแสน ครั้งที่ 10. 744-752

จิรภา อรรถพร และประกอบ กรณีกิจ. (2014). "การพัฒนารูปแบบการสอนเชิงรุกออนไลน์เพื่อส่งเสริมพฤติกรรมการเรียนรู้
ของนิสิตปริญญาบัณฑิต" วารสาร OJED, Vol.9,No.4 2014, pp.122-136.

ฐาปนีย์ ธรรมเมธา. (2557). อีเลิร์นนิง: จากทฤษฎีสู่การปฏิบัติ e-Learning: from theory to practice. โครงการ
มหาวิทยาลัยไซเบอร์ไทย. กรุงเทพ: สานักคณะกรรมการการอุดมศึกษา.

ทัศนัย กีรติทัศนะ. (2554). "จุดคุ้มทุนในการจัดการเรียนการสอนผ่านเว็บ." วารสารสารสนเทศ ปีที่ 12 ฉบับที่ 1 มกราคม -
มิถุนายน 2554, pp.1-6.

บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: พิมพ์ครั้งที่ 7 สุรีวิยาสาส์น.

มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. (2559). สารสนเทศประจาปีการศึกษา 2559 มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
เอกสารเลขที่ กนผ.1/2559. พิมพ์ครั้งที่ 1.

ศึกษาธิการ, กระทรวง. (2548). หลักเกณฑ์การขอเปิดและดาเนินการหลักสูตรระดับปริญญา ในระบบการศึกษาทางไกล
พ.ศ.2548. ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ.

สมัครสมร ภักดีเทวา. (2553). การพัฒนารูปแบบการออกแบบการเรียนการสอนอีเลิร์นนิ่ง ระดับบัณฑิตศึกษา
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย
มหาวิทยาลัยศิลปกร.

สานักเลขาธิการสภาการศึกษา. (2548). แนวทางจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสาคัญ. กรุงเทพฯ: ครุสภา ลาดพร้าว.

Downloads

Published

2017-12-31

How to Cite

บรรลือ ส. (2017). The Suitable Model of Online Learning and Teaching for Ubon Ratchathani Rajabhat University. Journal of Roi Et Rajabhat University, 11(2), 250–260. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/reru/article/view/176371

Issue

Section

Research Articles