The Development Strategic Tourism Business in Udonthani Province To Enhance Competitive Advantage

Authors

  • ศราวุธ ผิวแดง Graduate Student, Doctor of Philosophy Program in Tourism University of Phayao
  • เสรี วงษ์มณฑา Associate Professor Dr. of Philosophy Program in Tourism University of Phayao
  • ชวลีย์ ณ ถลาง Associate Professor of Philosophy Program in Tourism University of Phayao
  • สืบชาติ อันทะไชย Associate Professor Dr. of Marketing Program Udon Thani Rajabhat University

Keywords:

Tourism business, Competitive advantages, Strategic tourism business

Abstract

This research aimed to develop tourism business strategies in Udon Thani to enhance competitive advantages. The samples were 400 tourists visiting Udon Thani. The research Instrument was a five-point scale questionnaire on opinions about tourism marketing in order to provide guidelines and develop tourism business strategies in Udon Thani. The data were analyzed using Exploratory Factor Analysis. The findings reveal 10 essential elements and 60 indicators of tourism business as followed: 1) place/process of delivery; 2) people; 3) product; 4) marketing promotion; 5) physical environment; 6) partnership/participation; 7) public policy; 8) package; 9) price; and 10) travel seasons. The total variance explained to indicators is at 51.32%. The findings could be used by the province of Udon Thani, as well as private and government sectors to formulate strategies or plans to enhance competitive advantages of tourism business sectors. Education institutions could utilize the results in conducting further research or in teaching and learning.

References

กุญช์ภัสส์ พงษ์พานิชย์. (2561). การวิเคราะห์องค์ประกอบและตัวบ่งชี้สมรรถนะด้านการจัดการเรียนการสอนของครูผู้สอน นักเรียนระดับปฐมวัยที่ใช้ภาษาไทยเป็นภาษาที่สอง. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, 13(1), 1-12.

ฉลองศรี พิมลสมพงศ์. (2554). การวางแผนและพัฒนาตลาดการท่องเที่ยว. ภาควิชาศิลปาชีพ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. นครปฐม: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ทวีเกียรติ ประพฤทธิ์ตระกูล. (2554). ตัวแบบการจัดการองค์การเพื่อความได้เปรียบทางการแข่งขันในอุตสาหกรรมไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์. วารสารบริหารธุรกิจ, 34(129), 24-40.

เทิดชาย ช่วยบำรุง. (2552). บทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกับการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนบนฐานแนวคิด เศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.

รัฐพล สันสน และเยาวภา ปฐมศิริกุล. (2558). กลยุทธ์การตลาดเพื่อสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขันของธุรกิจค้าปลีกวัสดุก่อสร้างประเทศไทยในการเตรียมความพร้อมเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน. วารสารวิทยาการจัดการ, 32(1), 91-121.

สำนักงานจังหวัดอุดรธานี. (2561). แผนพัฒนาจังหวัดอุดรธานี (2561-2564). สืบค้นเมื่อ 20 มีนาคม 2561, จาก https://www.udonthani.go.th /2014/download/ datacenter/ Development_ Plan61-64 (Recover61).pdf

อัจฉรา เมฆสุวรรณ. (2560). ความได้เปรียบในการแข่งขันของผู้ประกอบการวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมประเภทอุตสาหกรรมแปรรูปการเกษตรภาคเหนือตอนบนของประเทศไทย. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, 12 (ฉบับพิเศษ), 13-26.

Gummesson, E. (1997). Relationship marketing as a paradigm shift: some conclusions from the 30R approach. Management Science, 35(4), 267-272.

Yamane, T. (1973). Statistics, An Introductory Analysis (2nd ed.). New York: Harper and Row.

Downloads

Published

2019-04-29

How to Cite

ผิวแดง ศ., วงษ์มณฑา เ., ณ ถลาง ช., & อันทะไชย ส. (2019). The Development Strategic Tourism Business in Udonthani Province To Enhance Competitive Advantage. Journal of Roi Et Rajabhat University, 13(1), 195–205. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/reru/article/view/186045

Issue

Section

Research Articles