Principles of Selecting Background Music for Female Character Classical Solo Dances

Authors

  • พัชรินทร์ สันติอัชวรรณ อาจารย์ประจำภาควิชานาฏยศิลป์ คณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

Keywords:

Classical Solo Dances, Selection of Background Music, Music for Thai Dances

Abstract

This article aims to detail the principles behind the selection of background music for classical solo dances performed by female characters. The paper commences by dividing classical solo dances into six types, namely Long Song Song Krueang dance, Chui Chai dance, Chert Ching dance, Chom Sathanthi dance, Truat Phon dance, and ceremonial solo dance. It then describes important features of the
corresponding background music during the beginning, middle, and end of such dances. After that, it provides examples of the selection of background music to suit different play scripts. Finally, it concludes with the principles underpinning the selection of background music, namely the type of classical solo dances; the role and importance of the classical solo dance character; a match between the rhythm, tone, style, length, and meaning of background music and the dance patterns; the musical instruments and type of bands required; and the proficiency of the singer. Careful application of these principles will enhance the authenticity as well as the aesthetic and melodious qualities of a classical solo dance.

Author Biography

พัชรินทร์ สันติอัชวรรณ, อาจารย์ประจำภาควิชานาฏยศิลป์ คณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

อาจารย์ประจำ ภาควิชานาฏยศิลป์ คณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ศศ.ด. (นาฏยศิลป์ไทย) คณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ศศ.ม. (นาฏยศิลป์ไทย) คณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ศป.บ. (นาฏยศิลป์) คณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

References

1. ขำคม พรประสิทธิ์. “รายงานผลการวิจัยเรื่อง อัตลักษณ์ของเพลงฉิ่ง.” ทุนวิจัยกองทุนรัชดาภิเษกสมโภช, 2545.

2. จิรัชญา บุรวัฒน์. “ความสำคัญของเพลงกราวในกับการแสดงบทบาทนางยักษ์” วารสารดนตรีรังสิต 12, 2 (2560): 31-41.

3. ณรงค์ชัย ปิฎกรัชต์. สารานุกรมเพลงไทย. นครปฐม: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยมหิดล, 2557.

4. ผุสดี หลิมสกุล. รำเดี่ยวแบบมาตรฐานตัวนาง เล่ม 1. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2555.

5. พัชรินทร์ สันติอัชวรรณ. “รายงานวิจัย เรื่อง หลักนาฏยประดิษฐ์ไทยจากศิลปินต้นแบบตัวนางสู่นวัตกรรมการสร้างสรรค์รำเดี่ยวมาตรฐาน.” ทุนวิจัยคณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2561.

6. ____________ . “หลักการแสดงของนางมโนห์รา ในละครชาตรีเรื่อง มโนห์รา” วิทยานิพนธ์หลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2551.

7. ไพโรจน์ ทองคำสุก, คุณครูจำเรียง พุธประดับ ศิลปินแห่งชาติ รูปแบบความเป็นครูผู้ถ่ายทอดนาฏศิลป์ไทยแบบโบราณ. กรุงเทพฯ: สำนักการสังคีต กรมศิลปากร, 2547.

8. มนตรี ตราโมท และวิเชียร กุลตัณฑ์. ฟังและเข้าใจเพลงไทย. กรุงเทพฯ: ไทยเขษม, 2523.

9. วิรัช สงเคราะห์, อาจารย์ประจำภาควิชาดุริยางคศิลป์ คณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (ผู้ให้สัมภาษณ์). พัชรินทร์ สันติอัชวรรณ (ผู้สัมภาษณ์). เมื่อวันที่ 1 มีนาคมพ.ศ. 2561.

10. สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์. ประชุมบทละครดึกดำบรรพ์ฉบับบริบูรณ์. มปท., 2486.

Downloads

Published

22.01.2019

How to Cite

สันติอัชวรรณ พัชรินทร์. 2019. “Principles of Selecting Background Music for Female Character Classical Solo Dances”. Rangsit Music Journal 14 (1):12-25. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/rmj/article/view/167517.

Issue

Section

บทความวิชาการ | Academic Article