The effects of corporate governance and financial ratios on the corporate social performance disclosure of manufacturing companies registered in the Stock Exchange of Thailand
Article Sidebar
Published:
Jun 21, 2019
Keywords:
corporate governance financial ratios corporate social performance
Main Article Content
Abstract
The goal of this research was to study the effects of corporate governance and financial ratios on corporate social performance disclosure of manufacturing companies registered in the Stock Exchange of Thailand. Independent variables consisted of ownership concentration, foreign shareholders, proportion of independent directors, and CEO duality including profitability and leverage. The data were collected from the financial statements, annual registration statements of the year 2015, and related websites belonging to the 326 manufacturing companies. Multiple regressions technic was employed for analyzing the data.
The result revealed that ownership concentration, foreign shareholders, and profitability had statistically positive effect on corporate social performance disclosure. Therefore, this could be concluded that corporate governance and financial ratios had effects on corporate social performance disclosure of manufacturing companies registered in the Stock Exchange of Thailand.
Article Details
How to Cite
บุญใจ ด., & นาคประสิทธิ์ ช. (2019). The effects of corporate governance and financial ratios on the corporate social performance disclosure of manufacturing companies registered in the Stock Exchange of Thailand. RMUTSB ACADEMIC JOURNAL (HUMANITIES AND SOCIAL SCIENCES), 4(1), 47–60. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/rmutsb-hs/article/view/134978
Section
บทความวิจัย (Research article)
References
กนกกาญจน์ มาละวรรณ. (2557). ปัจจัยที่ผลต่อการเปิดเผยข้อมูลความรับผิดชอบต่อสังคมของธุรกิจของบริษัทที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
กรัณฑรัตน์ บุญญวัฒน์, และศักดิ์ดา มาณวพันธ์. (2554). โครงสร้างการถือหุ้นและคุณภาพของการรายงานทางการเงิน. วารสารนักบริหาร, 31(2), 152-158.
การนิคมอุตสาหกรรมแห่งประเทศ. (2558). นโยบายการพัฒนา Eco ของประเทศไทย. สืบค้น 18 มีนาคม 2562, จาก https://www.
ieat.go.th/eco2/en
ชนิดาภา กัลยานี. (2560). ความสัมพันธ์ระหว่างการกำกับดูแลกิจการกับการเปิดเผยข้อมูลสิ่งแวดล้อมและราคาหลักทรัพย์ของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน, นครราชสีมา.
โชติญาณ์ หิตะพงศ์. (2549). คุณลักษณะของบริษัทที่มีผลต่อระดับการเปิดเผยข้อมูลใน “คำอธิบายและการวิเคราะห์ฐานะทางการเงินและผลการดำเนินงาน” ของบริษัทที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
ฐิติมา กิ่งแก้ว. (2555). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเปิดเผยข้อมูลด้านสิ่งแวดล้อมตามความสมัครใจของบริษัทที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
รองเอก วรรณพฤกษ์. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างผลการดำเนินงานกับการเปิดเผยข้อมูลด้าน สังคมและสิ่งแวดล้อมของกลุ่มอุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์และก่อสร้างที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. สืบค้น 8 กันยายน 2559, จาก https://spucon.spu.ac.th/file2016/SocialSciencesAndHumanitiesTH.pdf
วิภา จงรักษ์สัตย์. (2558). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเปิดเผยความรับผิดชอบต่อสังคมของกิจการในประเทศไทย. วารสารเกษตรศาสตร์ (สังคม), 5(3), 230-243.
ศุกันยา ห้วยผัด. (2550). ความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพการเปิดเผยข้อมูลความรับผิดชอบต่อสังคมและการกำกับดูแลกิจการที่ดีของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
สถาบันไทยพัฒน์. (2562). ผลัดใบ CG สู่ CSR เต็มรูปแบบ. สืบค้น 26 กุมภาพันธ์ 2562, จาก https://www.thaicsr.com/2007/
03/cg-csr.html
สำนักงานคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์. (2558). แผนพัฒนาความยั่งยืนสำหรับบริษัทจดทะเบียน. สืบค้น 26 กุมภาพันธ์ 2562, จาก https://www.sec.or.th/TH/Documents/sd_roadmap/sd_roadmap_p.pdf
Belkaoui, A., & Karpik, P. G. (1989). Determinants of the corporate decision to disclose social information. Accounting, Auditing and Accountability Journal, 2, 36-51.
Cormier, D., Ledoux, M. J., & Magnan, M. (2011). The informational contribution of social and environmental disclosures for investors. Management Decision, 49(8), 1276-1304.
Global Reporting Initiative. (2018). Innovative implementation of EU directive on non-financial reporting. Retrieved February 7, 2018, from: https://www.globalreporting
Habbash, M. (2016). Corporate governance and corporate social responsibility disclosure: evidence from Saudi Arabia. Responsibility Journal, 12(4), 740-754.
Haniffa, R. M., & Cooke, E. T. (2002). Culture, corporate governance and disclosure in Malaysian corporation. Abacus, 38(3), 317-349.
Huang, C. L., & Kung, F., H. (2010). Drivers of environmental disclosure and stakeholder expectation: Evidence from Taiwan. Journal of Business Ethics, 96, 435-451.
Igalens, J., & Gond, J. (2005). Measuring corporate social performance in France: A critical and empirical analysis of ARESE data. Journal of Business Ethics, 56, 131-148.
Kevin Huang, S., & Yang, C. L. (2014). Corporate social performance: why it matters? Case of Taiwan. Chinese Management Studies, 8 , 704-716.
Lanis, R., & Richardson, G. (2012). Corporate social responsibility and tax aggressiveness: An empirical analysis. Journal of Accounting and Public Policy, 31(1), 86-108.
Mahadeo, J. D., Oogarah, V., & Soobaroyen, T. (2011). A longitudinal study of corporate social disclosures in a developing economy. Journal of Business Ethics, 104, 545-558.
Murcia, F. D., & Souza, F. C. (2008) Discretionary -based disclosure the case of social and environmental (Reporting in Brazil). Brazil: Universidad de São Paulo.
Owusu-Ansah, S. (1998). The impact of corporate attributes on the extent of mandatory disclosure and report by listed companies in Zimbabwe. The International Journal of Accounting, 33, 605-631.
Rathner, S. (2013). The industry-specific relationships between corporate financial performance and 11 corporate social performance dimension: Taking a more nuanced perspective. Retrieved March 12, 2019, from https://www.
econstor.eu/bit stream/10419/100642/1/770214681.pdf
Sadeghi, G., Arabsalehi, M., & Hamavandi, M. (2016). Impact of corporate social performance on financial performance of manufacturing companies (IMC) listed on the stock exchange. International Journal of Low and Management, 58, 634-659.
Suto, M. (2015). Estimating the hidden corporate social performance of Japanese firms. Social Responsibility Journal, 12, 438-362.
Wiseman, J. (1982). An evaluation of environmental disclosures made in corporate annual reports. Accounting Organizations and Society, 7, 53-63.
กรัณฑรัตน์ บุญญวัฒน์, และศักดิ์ดา มาณวพันธ์. (2554). โครงสร้างการถือหุ้นและคุณภาพของการรายงานทางการเงิน. วารสารนักบริหาร, 31(2), 152-158.
การนิคมอุตสาหกรรมแห่งประเทศ. (2558). นโยบายการพัฒนา Eco ของประเทศไทย. สืบค้น 18 มีนาคม 2562, จาก https://www.
ieat.go.th/eco2/en
ชนิดาภา กัลยานี. (2560). ความสัมพันธ์ระหว่างการกำกับดูแลกิจการกับการเปิดเผยข้อมูลสิ่งแวดล้อมและราคาหลักทรัพย์ของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน, นครราชสีมา.
โชติญาณ์ หิตะพงศ์. (2549). คุณลักษณะของบริษัทที่มีผลต่อระดับการเปิดเผยข้อมูลใน “คำอธิบายและการวิเคราะห์ฐานะทางการเงินและผลการดำเนินงาน” ของบริษัทที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
ฐิติมา กิ่งแก้ว. (2555). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเปิดเผยข้อมูลด้านสิ่งแวดล้อมตามความสมัครใจของบริษัทที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
รองเอก วรรณพฤกษ์. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างผลการดำเนินงานกับการเปิดเผยข้อมูลด้าน สังคมและสิ่งแวดล้อมของกลุ่มอุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์และก่อสร้างที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. สืบค้น 8 กันยายน 2559, จาก https://spucon.spu.ac.th/file2016/SocialSciencesAndHumanitiesTH.pdf
วิภา จงรักษ์สัตย์. (2558). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเปิดเผยความรับผิดชอบต่อสังคมของกิจการในประเทศไทย. วารสารเกษตรศาสตร์ (สังคม), 5(3), 230-243.
ศุกันยา ห้วยผัด. (2550). ความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพการเปิดเผยข้อมูลความรับผิดชอบต่อสังคมและการกำกับดูแลกิจการที่ดีของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
สถาบันไทยพัฒน์. (2562). ผลัดใบ CG สู่ CSR เต็มรูปแบบ. สืบค้น 26 กุมภาพันธ์ 2562, จาก https://www.thaicsr.com/2007/
03/cg-csr.html
สำนักงานคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์. (2558). แผนพัฒนาความยั่งยืนสำหรับบริษัทจดทะเบียน. สืบค้น 26 กุมภาพันธ์ 2562, จาก https://www.sec.or.th/TH/Documents/sd_roadmap/sd_roadmap_p.pdf
Belkaoui, A., & Karpik, P. G. (1989). Determinants of the corporate decision to disclose social information. Accounting, Auditing and Accountability Journal, 2, 36-51.
Cormier, D., Ledoux, M. J., & Magnan, M. (2011). The informational contribution of social and environmental disclosures for investors. Management Decision, 49(8), 1276-1304.
Global Reporting Initiative. (2018). Innovative implementation of EU directive on non-financial reporting. Retrieved February 7, 2018, from: https://www.globalreporting
Habbash, M. (2016). Corporate governance and corporate social responsibility disclosure: evidence from Saudi Arabia. Responsibility Journal, 12(4), 740-754.
Haniffa, R. M., & Cooke, E. T. (2002). Culture, corporate governance and disclosure in Malaysian corporation. Abacus, 38(3), 317-349.
Huang, C. L., & Kung, F., H. (2010). Drivers of environmental disclosure and stakeholder expectation: Evidence from Taiwan. Journal of Business Ethics, 96, 435-451.
Igalens, J., & Gond, J. (2005). Measuring corporate social performance in France: A critical and empirical analysis of ARESE data. Journal of Business Ethics, 56, 131-148.
Kevin Huang, S., & Yang, C. L. (2014). Corporate social performance: why it matters? Case of Taiwan. Chinese Management Studies, 8 , 704-716.
Lanis, R., & Richardson, G. (2012). Corporate social responsibility and tax aggressiveness: An empirical analysis. Journal of Accounting and Public Policy, 31(1), 86-108.
Mahadeo, J. D., Oogarah, V., & Soobaroyen, T. (2011). A longitudinal study of corporate social disclosures in a developing economy. Journal of Business Ethics, 104, 545-558.
Murcia, F. D., & Souza, F. C. (2008) Discretionary -based disclosure the case of social and environmental (Reporting in Brazil). Brazil: Universidad de São Paulo.
Owusu-Ansah, S. (1998). The impact of corporate attributes on the extent of mandatory disclosure and report by listed companies in Zimbabwe. The International Journal of Accounting, 33, 605-631.
Rathner, S. (2013). The industry-specific relationships between corporate financial performance and 11 corporate social performance dimension: Taking a more nuanced perspective. Retrieved March 12, 2019, from https://www.
econstor.eu/bit stream/10419/100642/1/770214681.pdf
Sadeghi, G., Arabsalehi, M., & Hamavandi, M. (2016). Impact of corporate social performance on financial performance of manufacturing companies (IMC) listed on the stock exchange. International Journal of Low and Management, 58, 634-659.
Suto, M. (2015). Estimating the hidden corporate social performance of Japanese firms. Social Responsibility Journal, 12, 438-362.
Wiseman, J. (1982). An evaluation of environmental disclosures made in corporate annual reports. Accounting Organizations and Society, 7, 53-63.