Local Administrative Organization and Legal Measures for Tourism Promotion

Main Article Content

Nashayagal Rattanavorragant

Abstract

The purpose of this research were to: 1) analyze the ordinances of the local administrative organizations related to tourism promotion; and 2) analyze the performance in tourism promotion of the local administrative organizations in Ratchaburi Province; and 3)  make the legal standards for the local administrative organizations to promote tourism.  This research applied a mixed method design.


            The results showed that the local ordinances in Ratchaburi had focused on infrastructure development and tourist facilities for tourism. The overall tourism performance of the local administration organizations was at average level. The infrastructure development and facilities for tourism scored the highest. The tourism performance of the local administration organization was classified according to the characteristics of the area and the awards obtained. Ratchaburi Province has various cultural tourist attractions, natural tourist attractions, and historic tourist attractions. Legal measures to promote tourism should be set based on the difference of tourist attraction, scope of law, community participation, local identity, and sustainable tourism management. In order that the earlier mentioned legal measures to be effective, the enforcement of administrative, the criminal enforcement and the civil enforcement should be applicable.

Article Details

Section
บทความวิจัย

References

กาญจนา คงภิรมย์. (2559). แนวทางการพัฒนาการส่งเสริมการท่องเที่ยว แหล่งท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดนครราชสีมา. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 35 (6), 13-25.

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2561). ปี 61 ททท. เน้นโปรโมทการท่องเที่ยวเมืองรอง. (17กุมภาพันธ์ 2561)

สืบค้นจาก https://voicetv.co.th/read/SkJ8CUhQG.

เกียรติสกุล ชลคงคา และคณะ. (2550). มาตรการทางกฎหมายเพื่อการสนับสนุนกิจกรรมการท่องเที่ยวทางธรรมชาติอย่างยั่งยืน

บนพื้นที่เกาะช้าง กิ่งอำเภอเกาะช้าง จังหวัดตราด. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).

คณะกรรมการบริหารงานจังหวัดแบบบูรณาการ จังหวัดราชบุรี. (2560). แผนพัฒนาจังหวัดราชบุรี พ.ศ. 2561– 2564.

คณะกรรมการบริหารงานจังหวัดแบบบูรณาการ จังหวัดราชบุรี.

ช. กษิมา เพ็ชญไพศิษฏ์. (2555). กฎหมายการอนุรักษ์กรุงรัตนโกสินทร์. คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.

ชาคริต ช่วยบำรุง. (2554). บทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน กรณีศึกษา : องค์การบริหารส่วนตำบลเขากอบ อำเภอห้วยยอด จังหวัดตรัง. วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น, ขอนแก่น.

ชาตรี โต๊ะมีนา. (2551). แนวทางพัฒนาการท่องเที่ยวบึงทะเลบันองค์การบริหารส่วนตำบลวังประจัน อำเภอควนโดน จังหวัดสตูล. วิทยาลัยการปกครอง มหาวิทยาลัยขอนแก่น, ขอนแก่น.

ชูวงศ์ ฉายะบุตร. (2539). การปกครองท้องถิ่นไทย. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ : บริษัทพิฆเณศพริ้นติ้ง เซ็นเตอร์ จำกัด.

ณัฐกร วิทิตานนท์. (2556). ความพร้อมของภาครัฐและองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการจัดบริการสาธารณะเพื่อรองรับการท่องเที่ยวในพื้นที่ชายแดน กรณีศึกษาอำเภอเชียงแสน และอำเภอเชียงของ จังหวัดเชียงราย.

สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.).

นฤดม ทิมประเสริฐ. (2554). กระบวนการมีส่วนร่วมของประชาชนที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานของสิทธิชุมชนในการจัดทำ

ข้อบัญญัติท้องถิ่นทางทะเล: กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลท่าศาลา จังหวัดนครศรีธรรมราช.

คณะรัฐประศาสนศาสตร์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, กรุงเทพฯ.

บังอรศรี ถาวรประดิษฐ์. (2554). มาตรการทางกฎหมายในการจัดการแพท่องเที่ยวในเขตอำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุรี.

คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.

ภาวิณี ตันตระกูล. (2552). จุดแข็ง จุดอ่อน โอกาส และอุปสรรคที่มีผลกระทบต่อองค์ประกอบแผนการพัฒนาการท่องเที่ยวจังหวัดราชบุรี : กรณีศึกษาเทศบาลตำบลดำเนินสะดวก. วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น, ขอนแก่น.

วิทูรเทพย์ นวเดโช. (2547). กฎหมายเกี่ยวกับการพัฒนาการท่องเที่ยวขององค์การบริหารส่วนตำบล.

คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง. กรุงเทพฯ.

สุธาทิพย์ โพธิ์ศรี. (2549). มาตรการทางกฎหมายในการจัดการท่องเที่ยวในการจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ.

คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.

เสรี วังส์ไพจิตร และคณะ. (2547). รายงานการศึกษาวิจัยเรื่องโครงสร้างของอุตสาหกรรมท่องเที่ยวไทย.

มหาวิทยาลัยรังสิต, ปทุมธานี.

สำนักงานจังหวัดราชบุรี. (2560). ข้อมูลทั่วไปจังหวัดราชบุรี. (20 กุมภาพันธ์ 2560) สืบค้นจาก www.ratchaburi.go.th/datass/ratchaburi.pdf.

สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. (2558). การแบ่งภูมิภาคทางภูมิศาสตร์. (18 พฤษภาคม2560) สืบค้นจาก

http://www.royin.go.th/?knowledges.

ASTV ผู้จัดการออนไลน์. (2558). “12 เมืองต้องห้าม...พลาด”-พลาดไม่ได้กับ 12 เมืองน่าเที่ยว. (24 พฤษภาคม 2558)

สืบค้นจาก http://www.manager.co.th/travel/viewnews.aspx?NewsID=9570000125455.

Ioan, S. (2013). Ecological Tourism and Public Administration in Romania.

Procedia Social and Behavioral Sciences, 81 , 235-240.

Techera, J. E. & Klein, N. (2013). The Role of Law in Shark – Based Eco- Tourism : Lessons from Australia.

Marine Policy, 39, 21–28.