การพัฒนาแบบวัดปัญหาพฤติกรรมเด็กระดับประถมศึกษาในเขตกรุงเทพมหานคร

Authors

  • นางสาวทิตญดา โภชนจันทร์
  • ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.สิทธิพงศ์ วัฒนานนท์สกุล

Keywords:

The Exploratory Factor Analysis, Children’s Behavior Problems, The Psychometric Properties

Abstract

This research aims to develop behavior problem scale for children - Teacher Form. The measure was developed based on Conner’s framework (Conners, K., 2009).

The samples include primary school students aged of 6 to 12 years in Bangkok municipality. The first phases, pilot testing of preliminary items using 150 samples.

The second phase, the validation of psychometric properties by using the Exploratory Factor Analysis (EFA) technique with 480 school students. The third Phase, the normative study was tested with 540 school students. The result showed that 86 items meet analytic criterion using discrimination power analysis (t) were statistically significant. Corrected

item-total correlation (CITC) were between 0.31 to 0.97. The Exploratory Factor Analysis (EFA) revealed that children’s behavior problems consist of 5 components, including:

1) Cognitive problem 2) Hyperactivity/Impulsivity 3) Conduct problem 4) Social problem and 5) Oppositional behavior. The standard norm construction used standard T-score.

References

กาญจนา อำลอย. (2550). การเปรียบเทียบแบบสอบถามคัดกรองพฤติกรรมอย่างสั้นกับแบบสอบถาม พฤติกรรมมาตรฐานของเด็กไทย. กรุงเทพฯ: สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี. ชาญวิทย์ พรนภดล. (2557). การพัฒนาแบบคัดกรองโรคสมาธิสั้นในเด็กและวัยรุ่นไทย อายุระหว่าง 3-18ปี. วารสารสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย, 59 (4), 335-354. นารีนารถ บุญสา และสุวิมล อุดมพิริยะศักย์. (2556). ทรรศนะของครูผู้สอนที่มีต่อการจัดการร่วมใน โรงเรียนสาธิตลอออุทิศ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต. วารสารวิจัย มสด สาขามนุษยศาสตร์ และสังคมศาสตร์, 9(3), 51-65. บุญใจ ศรีสถิตย์นรากูล. (2555). การพัฒนาและตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือวิจัย: คุณสมบัติการวัดเชิง จิตวิทยา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. พิศมัย อรทัย. (2540). การสร้างแบบวัดพฤติกรรมการปรับตัวสำหรับเด็กปฐมวัยในเขตกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. Ahmed, M. (2002). The application of the Conner’s Rating Scale to a Sudanese Sample: An analysis of parents’ and teachers’ rating of childhood behavior problems. Psychology and Psychotherapy; Therapy, Research and Practice, 75, 177-187. Alloway, T. (2009). The Diagnotic Utility of Behavior Checklists in Identifying children with ADHD and children with Working Memory Deficits. Child Psychiatry Hum Dev, 40, 353-366. Conners, K. (1997). Conner’ Rating Scales- Revised. New York, NY: Multi-Health Systems Inc. Conners, K. (2009). Conners (3 rd ed.).Toronto: Multi- Health Systems Inc. Elhart, M. (2008). Psychometric Properties of Two Questionnaires Comparing the Conners’ Scale and The FBB-HKS in the General Population of German Children and Adolescents- Results of the BELLA Study. European Child & Adolescent Psychiatry, 17(1), 106-115. Gau, S. (2008). Psychometric Properties of Chinese version of the Swanson, Nolan and Pelham, version IV scale Teacher Form. Journal of Pediatric Psychology, 34(8), 850-861. Hair, J. (2006). Multivariate Data Analysis (4thed.). Upper Saddle River: Prentice- Hall. Hong, L. (2011). Preventing Behavior Problems Among Elementary School Children: Impact of a Universal school- Based Program in China. Journal of School health, 81(5), 270-280. Naglieri, J. (2005). Relationships Between the WISC-III and the Cognitive Assessment System with Conner’s Rating Scale and Continuous Performance Test. Archives of Clinical Neuropsychology, 20(3), 385-401. Parker, D; Nelson, J& Burn, M. (2010). Comparison of Correlates of Classroom Behavior Problems in school with and without a school-wide character Education Program. Psychology in the school, 47(8), 817-827. Pendergast, L. (2011). Factor structure of scores from the conners’ Parent and teacher rating scale- revised among children in Nepal (Doctoral dissertation). Pennsylvania, PA: The Pennsylvania State University. Riley, AW. (2006). Validity of the health-related quality of life assessment In the ADORE study: Parent report from of the CHIP- CE edition. Eur Child Adolesc Psychiatry, 18(3), 194-196. Silva, R. (2005). A Rating Scale for Disruptive Behavior Disorders, Based on the DSM-IV Item Pool. Psychiatric Quarterly, 76(4), 327-339. Sparrow, E. (2010). Essentials of Conners Behavior Assessment. New Jersey, NJ: John Wiley & Sons, Inc. Starfield, B. (1996). Health status of well VS. ill adolescents. N.P.: Arch Pediatric Med. Translated
Thai
References
Amloy, K. (2007). Comparison of the efficacy between Pediatric Symptom Checklist and Thai Youth Behavior Checklist for the Detection of Psychological Problem. Bangkok: Queen Sirikit National Institute of Children Health. (in Thai) Boonsa, N & Udompiriyasak, S. (2013). Teacher’ Viewpoints towards Mainstreaming Educational Manage in La- Orutis Demonstration School- Suan Dusit Rajabhat University. SDU Research Journal Humanities and Social Sciences, 9(3), 51-65.

(in Thai) Orathai, P. (1997). A Construction of adaptive behavior questionnaire for the early childhood in Bangkok (Master’s thesis). Bangkok: Srinakharinwirot University.

(in Thai) Pornnoppadol, CH. (2014). The Development of Screening Scale for Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) in Thai Children and Adolescents Age of 3-18 Years. J Psychiatr Assoc Thailand, 59(4), 335-354. (in Thai) Srisatidnarakul, B. (2012). Development and Validation of Research Instrument: Psychometric Properties. Bangkok: Chulalongkorn University Printing House.

(in Thai)

Downloads

Published

2017-01-01

How to Cite

โภชนจันทร์ น., & วัฒนานนท์สกุล ผ. ด. (2017). การพัฒนาแบบวัดปัญหาพฤติกรรมเด็กระดับประถมศึกษาในเขตกรุงเทพมหานคร. Journal of Multidisciplinary in Social Sciences, 13(1), 91–112. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/sduhs/article/view/186567

Issue

Vol. 13 No. 1 (2017): January - April

Section

Invitation