Causal Relationship of Effectiveness of Small-sized Schools Under the Office of Basic Education Commission

Main Article Content

วิสัณห์ พาหะมาก

Abstract

This research aimed to develop and examine the consistency, with the empirical data, of causal relationship of effectiveness of small-sized schools under the Office of Basic Education Commission. The research was divided into two phases. Firstly, based on literature review, the researcher wrote a causal relationship model. The model was developed further by assistance of 7 experts through a semi-structural interview. Secondly, the model of effectiveness of small-sized schools under the Office of Basic Education Commission was examined for its consistency. The data were gained from 402 school administrators, using five rating scale questionnaires. The data analysis was conducted with statistical tools such as percentile, mean, standard deviation and path analysis by LISREL analysis.


            The findings revealed that the model showing causal relationship of the effectiveness of small-sized schools under the Office of Basic Education Commission consisted of 4 factors; administrators’ leadership, teachers’ competency, policy implementation, and management. Schools in the high o-net score group and the low o-net score group had the consistency of the model with empirical data statistically significantly              at the level of .01. That is, administrators’ leadership and policy implementation had a direct influence on the effectiveness of small-sized schools.                 In addition, the policy implementation and administrators’ leadership affected teachers’ competency while the teachers’ competency had indirect influence to the effectiveness of small-sized schools through management.

Article Details

Section
Research Article

References

ธนิต ทองอาจ. (2553). ภาวะผู้นําการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผล ของโรงเรียนในสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามุกดาหาร. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2542). โมเดลลิสเรล: สถิติวิเคราะห์สำหรับการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ยุทธ ไกยวรรณ์. (2545). พื้นฐานการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น.
เรียม สุขกล่ำ. (2553). ความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพชีวิตการทำงานของข้าราชการครูกับประสิทธิผลโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสระแก้ว เขต 1. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2557). นโยบายสํานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ปงบประมาณ 2558. กรุงเทพฯ : โรงพิมพชุมนุมสหกรณการเกษตรแหง ประเทศไทย จํากัด.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2551). แนวทางการกระจายอํานาจ การบริหารและการจัดการการศึกษา. กรุงเทพฯ: สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน สํานักงานวิชาการและพัฒนาคุณภาพการศึกษา.
สำนักทดสอบทางการศึกษา. (2556). คู่มือการจัดสอบO-NET สำหรับศูนย์สอบ 2556. กรุงเทพฯ: สำนักทดสอบทางการศึกษา.
อรวรรณ อุ่นวิเศษ. (2549). คุณภาพชีวิตการทำงานของครูที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสกลนคร เขต 3. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing (5th ed.). New York : Harper Collins Publishers.
Hoy, W.K. and Ferguson, J (1985). A Theoretical Frame work and Exploration of Organizational Effectiveness in School. Educational Administration Quarterly, 21 (2) :121-122.