Thai Passengers’ Attitudes towards Flight Attendants
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The main purpose of this research was to explore Thai passengers’ attitudes towards flight attendants, both positive and negative. This study was a qualitative research. Data were collected from 12 informants who were Thai passengers, selected by a combination of purposive sampling and snowball sampling. Semi-structured interviews and participant observation were used as a means of data collection.The collected data were then analyzed by thematic analysis (Braun & Clarke, 2006). The research findings revealed that Thai passengers had positive attitudes towards flight attendants according to the concept of Ajzen and Fishbein (1980) which included: 1) cognitive component; 2) affective component; and 3) behavioral component. In term of the cognitive component, 7 aspects were identified; having outstanding physical personalities; representing key persons in an airline business; having service mind; having good language skills; being able to deal/ solve problem efficiently; having better opportunities; and requiring limited knowledge and skills to work. As for the affective component, the informants had a variety of feeling ranging from admiring, being indifferent; and feeling pity. Finally, as for the behavioral component, the informants stated that they were impressed and would come back to use the service of an airline in the future; and just saying thank you and smile.
Article Details
References
สายการบินราคาประหยัดและวัฒนธรรมอาชีพแอร์โฮสเตส. วิทยานิพนธ์มานุษยวิทยา
มหาบัณฑิต มานุษยวิทยา, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เกษม พิพัฒน์เสรีธรรม. (2555). หมัดเด็ดกลยุทธครบเครื่องการสื่อสารการตลาด (พิมพ์ครั้งที่ 3).
กรุงเทพฯ: มติชน.
จิตตินันท์ นันทไพบูลย์. (2551). จิตวิทยาการบริการ. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ด ยูเคชั่น.
ชินโชติ เทียมเมธี.(2554). ภาพลักษณ์พนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน และเจตคติของผู้โดยสารต่อ
พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินที่เป็นบุคคลรักเพศเดียวกันที่พยากรณ์ความประทับใจในการบริการของ สายการบิน . วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต วิชาจิตวิทยาสาขาอุตสาหกรรมและองค์การ,มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
ธนพร เรืองพณิชยกุล. (2555). ความคิดเห็นของผู้โดยสารคนไทยที่มีต่อคุณภาพการบริการของ
บริษัท การบินไทย จำกัด (มหาชน). วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต วิทยาการจัดการ,
,มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมมาธิราช.
รวีวรรณ โปรยรุ่งโรจน์. (2551). จิตวิทยาการบริการ. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
สยามรัฐออนไลน์. (2561). วีซ่าเผยผลสำรวจคนไทยใช้เงินเที่ยวบ่อยและมากกว่านักท่องเที่ยวทั่วโลก.
สืบค้นเมื่อ เมษายน 2, 2562, จาก http://siamrath.co.th/n/3885.
ศักดิ์ไทย สุรกิจบวร. (2545). การประชาสัมพันธ์ (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
สุชา จันทน์เอม. (2544). จิตวิทยาทั่วไป (พิมพ์ครั้งที่ 13). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
เสรี วงษ์มณฑา. (2542). การประชาสัมพันธ์: ทฤษฎีและปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: ธีระฟิล์มและไซเท็กซ์.
กรุงเทพธุรกิจ. (2557). อนาคตและความท้าทายของธุรกิจการบินในน่านฟ้าอาเซียน.
สืบค้นเมื่อ พฤษภาคม 31, 2562, จาก https://www.bangkokbiznews.com/blog/detail/
553708.
Ajzen, I. (2005). Attitudes,personality and beheavior (2nd ed.). Berkshire,England: Open
University Press.
Ajzen, I. & Fishbein, M. (1980). Undrestanding attitudes and predicting social behavior.
Englewood cliffs, NJ: Prentice-Hall.
Braun, V. & Clarke, V. (2006). Using thematic analysis in psychology: Qualitative research in
psychology. London: Routledge.
FitzMaurice, K. E. (2011). The attitude is all you need! (2nd ed.). N.p.: FitzMaurice.
Gilbert, D. T., Fiske, S. T. & Linzey, G. (1997). The handbook of social psychology (4th ed.)
(Vol 1). New York: McGraw-Hill.