การศึกษาการออกเสียงภาษาอังกฤษที่คลาดเคลื่อนและปัจจัยที่ส่งผลต่อการออกเสียงของนักศึกษาไทยระดับปริญญาตรี

บทคัดย่อ

การจัดการเรียนการสอนภาษาอังกฤษในประเทศไทยได้รับการพัฒนามาโดยตลอด นับตั้งแต่ ภาษาอังกฤษเริ่มมีบทบาทมากยิ่งขึ้นต่อการดำเนินชีวิตของคนไทย แต่ประสิทธิภาพการใช้ภาษาอังกฤษ ของนักเรียนไทยยังไม่เป็นไปตามที่คาดหวังไว้ นอกจากนี้มีงานวิจัยที่ผ่านมาเปิดเผยว่า นักศึกษาไทย ประสบปัญหาด้านการฟังและการออกเสียงภาษาอังกฤษในระดับมาก งานวิจัยในครั้งนี้จึงมี วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการออกเสียงภาษาอังกฤษที่คลาดเคลื่อนและปัจจัยที่ส่งผลต่อการออกเสียง ภาษาอังกฤษของนักศึกษาไทยระดับปริญญาตรี กลุ่มตัวอย่าง เป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัย ราชภัฏกำแพงเพชร ภาคเรียนที่ 2/2553 จำนวน 30 คน เครื่องมือวิจัยประกอบด้วย แบบทดสอบ การออกเสียงภาษาอังกฤษ แบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง การวิเคราะห์ข้อมูลเชิง ปริมาณ ใช้สถิติพรรณนา และการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ ใช้การวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) นักศึกษาออกเสียงเน้นหนักคลาดเคลื่อนมากที่สุด โดยมักจะไม่ลงเสียงเน้นหนัก หรือลงเสียง เน้นหนักผิดตำแหน่ง มีการออกเสียงสระคลาดเคลื่อนปานกลาง โดยเฉพาะสระเสียงยาวและสระเสียง ประสม และมีการออกเสียงพยัญชนะคลาดเคลื่อนน้อย 2) ปัจจัยที่ส่งผลต่อการออกเสียงภาษาอังกฤษ คลาดเคลื่อนดังกล่าว ได้แก่ นักศึกษาไทยขาดความรู้พื้นฐานด้านการออกเสียงภาษาอังกฤษ มีการออก เสียงภาษาอังกฤษตามวรรณยุกต์และทำนองเสียงภาษาไทย ขาดความตั้งใจและความเคยชินในการพูด โดยทำนองเสียงภาษาอังกฤษ ขาดการใช้ภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวัน และมีความวิตกกังวลมากไป ต่อการใช้ภาษาอังกฤษให้ถูกต้องเมื่อต้องสื่อสารด้วยวาจา