Behavior reduction of alcohol consumption in community
Keywords:
Behavior, alcohol consumption, communityAbstract
Alcohol consumption in adult population is likely to increase every year as a major problem in the country. Drinking affects both drinkers themselves, families, people around the society. Thus encouraging those with alcohol drinking habits. Reduce drinking habits. It is very useful. However, the reduction of alcohol consumption behavior in adult population has been based on several related factors to help drinkers reduce their behavior. This article presents four main components: 1) the impact of alcohol, 2) factors related to reduce drinking behavior, 3) guidelines for reducing alcohol consumption and 4) factors affecting success in drinking behavior in community. This is the result of the project. "Alcohol Reduction in Adults in the community of Tambon Ban Bua, Muang District, Buriram ".
References
ทรงเกียรติ์ ปิยะกะ และเวทิน ศันนียเวทย์. (2540). ยิ้มสู้ เรียนรู้ยาเสพติด. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มติชน.
ทักษพล ธรรมรังสี และคณะ. (2556). ผลการศึกษาความสัมพันธ์เกี่ยวกับพฤติกรรมการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์กับการบาดเจ็บที่มาเข้ารับการรักษาที่แผนกอุบัติเหตุฉุกเฉิน. กรงุเทพฯ: ศูนย์วิจัยปัญหาสุรา.
นงนุช ตันติธรรม. (2549). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการดื่มสุราของผู้ขับขี่ที่เมาสุราแล้วขับรถในเขตกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
นิพนธ์ พัวพงศกรและคณะ. (2548). โครงการวิจัยพัฒนารูปแบบเพื่อการป้องกันการดื่มสุราและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย.
ปริทรรศ ศิลปกิจ, และพันธุ์นภา กิตติรัตนไพบูลย์. (2552). แบบประเมินปัญหาการดื่มสุรา แนวปฏิบัติสำหรับสถานพยาบาลปฐมภูมิฉบับปรับปรุงครั้งที่สอง. กรุงเทพฯ: ทานตะวันเปเปอร์.
ปัทมา ชะวาลิสันต์ และดารุณี จงอุดมการณ์. (2557). ผลของการทดลองใช้รูปแบบ “กุมภวาปีโมเดล” ต่อสภาพการดื่มสุราไม่พึงประสงค์ในชุมชน: กรณีศึกษาพื้นที่บ้านโนนมะกอก หมู่ที่ 2 ตำบลโคกสว่าง อำเภอหนองกี่ จังหวัดบุรีรัมย์. วารสารการพยาบาลและการดูแล
สุขภาพ. 32(3): 50-60.
พงษ์เดช สารการ และคณะ. (2552). พฤติกรรมการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์กับการกระทำรุนแรงของสามีต่อภรรยา. วารสารวิจัยระบบสาธารณสุข. 3(4): 589-597.
ยุวดี อัครลาวัลย์. (2555). ประสิทธิภาพของการใช้โปรแกรมการบำบัดดูแลเชิงรุกในชุมชนสำหรับผู้ที่เป็นโรคติดสุรา อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ศูนย์วิจัยปัญหาสุรา. (2556). ยุทธศาสตร์นโยบายแอลกอฮอล์ระดับชาติ. กรุงเทพฯ: ศูนย์วิจัยปัญหาสุรา.
สมพร รุ่งเรืองกลกิจ, อิงคฤา โคตนารา และศิริพร จิรวัฒน์กุล. (2555). เริ่มดื่มสุราเป็นเรื่องง่าย...แต่แสนลำบาก ในการเลิกดื่มสุรา. วารสารพยาบาลศาสตร์และสุขภาพ. 35(2): 1-14.
สวรรยา สิริภคมงคล และคณะ. (2552). การป้องกันการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของวัยรุ่น. วารสารประชากร. 2(3): 7-24.
สันติ อุทรังษ์. (2552). พฤติกรรมการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของประชาชน ตำบลคำเหมือดแก้ว อำเภอห้วยเม็ก จังหวัดกาฬสินธ์. วารสารวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ. 2(2): 41-50.
สุรศักดิ์ ไชยสงค์, กัณณพนต์ ภักดีเศรษฐกิจและทักษพล ธรรมรังษี. (2556). รายงานสถานการณ์การบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์รายจังหวัด พ.ศ. 2554. กรุงเทพฯ: ศูนย์วิจัยปัญหาสุราสำนักงานพัฒนานโยบายสุขภาพระหว่างประเทศ.
Fisher JD. and Fisher WD. (1992). The IMB Model, HIV Prevention for Positives, and Adherence. Institute of Human Development and Social Change New York University. U.S.A. October 27.
Fleming M, Brown D. (2004). The efficacy of a-brief alcohol intervention combined with %CDT feedback in patients being treated for type 2 diabetes and /or hypertension. Journal of Studies on alcohol. 65(5): 631-7.
Kunz MF, French MT, Bazargan-Hejazi S. (2004). Cost-effectiveness analysis of a brief intervention delivered to problem drinkers presenting at an inner-city hospital emergency departments. Journal of Studies on Alcohol. 65: 363-70.
Lock CA, Kaner E, Heather N, Doughty J, CrawshawA,McNames P, et al. (2006). Effectiveness of nurse-led brief alcohol intervention : a cluster randomized controlled trial. Journal of Advanced Nursing. 54(4): 426-39.
Luc Djoussé, Kenneth J. Mukamal.(2009). Alcohol Consumption and Risk of Hypertension: Does the Type of Beverage or Drinking Pattern Matter. Rev EspCardiol. 62(06): 603-5.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารนี้ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารฯ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรณ์จากบรรณาธิการวารสารนี้ก่อนเท่านั้น
