การวิจัยประเมินหลักสูตรวิชาศึกษาทั่วไป พ.ศ. 2549 มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์:กรณีศึกษากลุ่มวิชาวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ และเทคโนโลยี

Main Article Content

นิติกร อ่อนโยน
ฐาปนา จ้อยเจริญ
จิราภรณ์ เบญจประกายรัตน์

Abstract

             การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินหลักสูตรวิชาศึกษาทั่วไป พ.ศ. 2549 กลุ่มวิชาวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ และเทคโนโลยีกลุ่มตัวอย่าง คือ อาจารย์ผู้สอนประจำหลักสูตรวิชาการศึกษาทั่วไป ในกลุ่มวิชาวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ และเทคโนโลยี ปีการศึกษา 2554 จำนวน40 คน และนักศึกษาระดับปริญญาตรี จำนวน 574 คน เครื่องมือในการวิจัยครั้งนี้เป็นแบบสอบถาม จำนวน 2 ชุด สำหรับอาจารย์และนักศึกษาวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณโดยใช้สถิติเชิงบรรยาย (descriptive statistics) ได้แก่ ค่าความถี่ ร้อยละค่าเฉลี่ยเลขคณิต () และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD) ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ ผลการประเมินหลักสูตรวิชาศึกษาทั่วไป พ.ศ. 2549 กลุ่มวิชาวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ในด้านการบรรลุวัตถุประสงค์ กระบวนการเรียนการสอน และการบริหารจัดการ มีความเหมาะสมอยู่ในระดับปานกลางทุกด้าน โดยมีความสอดคล้องกันทั้งอาจารย์ผู้สอนและนักศึกษา

 

            The purpose of this research was to evaluate the general education curriculum program B.E. 2549 in ValayaAlongkornRajabhat University under the Royal Patronage: a case study of Sciences Mathematics and Technology Area. The sample were 40 lecturers in Sciences Mathematics and Technology Area and 574 students of bachelor’s degree in academic year 2011. The research instruments were 2 questionnaires for lecturers and students. The data were analyzed by descriptive statistics using frequency, percentage, mean (), andstandarddeviation.The research findings was that the evaluation results of the general education curriculum program B.E. 2549 from both lectures and students were correlated; the curriculum was in the medium range in every aspect from the objective, the instruction, and the management.

Article Details

Section
บทความวิจัย
Author Biographies

นิติกร อ่อนโยน

อาจารย์คณะครุศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฎวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์

จังหวัดปทุมธานี

ฐาปนา จ้อยเจริญ

อาจารย์คณะครุศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฎวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์
จังหวัดปทุมธานี

จิราภรณ์ เบญจประกายรัตน์

รองศาสตราจารย์ คณะเทคโนโลยีอุสาหกรรมมหาวิทยาลัยราชภัฎวไลยอลงกรณ์

ในพระบรมราชูปถัมภ์จังหวัดปทุมธานี

References

กรนภา วัชระธำรงกุล. (2552). การสร้างแบบวัดความตระหนักรู้ต่อผลกระทบของสภาวะโลกร้อน สำหรับนักเรียนช่วงชั้นที่ 4 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา กรุงเทพมหานคร เขต 1. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวัดผลการศึกษา, มหาวิทยาลัยศรีนคริทรวิโรฒ.

ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2549). รายงานการวิจัยการประเมินหลักสูตรวิชาศึกษาทั่วไปของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานจัดการศึกษาทั่วไป จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วสันต์ ทองไทย. (2549). การประเมินหลักสูตรวิทยาศาสตรบัณฑิตและวิทยาศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต สาขาการวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ประยุกต์ (หลักสูตรปรับปรุง 2545). กรุงเทพมหานคร: สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ประยุกต์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

วิชัย วงษ์ใหญ่. (2554). การพัฒนาหลักสูตรระดับอุดมศึกษา. กรุงเทพมหานคร: อาร์แอนด์ปริ้น.

ศิริชัย กาญจนวาสี. (2548). ทฤษฎีการทดสอบแบบดั้งเดิม.พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศึกษาธิการ, กระทรวง. (2548). เกณฑ์มาตรฐานหลักสูตร. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการอุดมศึกษา.

อังคณา ตุงคะสมิต. (2550). การพัฒนาระบบการวัดและประเมินผลระดับชั้นเรียนตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544 โดยใช้การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม. วิทยานิพนธ์การศึกษา ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยและพัฒนาหลักสูตร, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

Best, J.W. (1970). Research in Education. Boston: Allyn and Bacon.