การศึกษาการพัฒนาทักษะด้านการร้องเพลงของศิลปินในค่ายโมโนมิวสิค

Main Article Content

ศิวพร ห้วยหงษ์ทอง

Abstract

             การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษากระบวนการจัดการเรียนการสอนการร้องเพลงของค่ายโมโน  มิวสิค และ 2. ศึกษากระบวนการพัฒนาทักษะด้านการร้องเพลงของศิลปินในค่ายโมโนมิวสิค โดยกลุ่มผู้ให้ข้อมูลมีจำนวนทั้งหมด 17 ท่าน โดยแบ่งเป็นผู้บริหารค่ายโมโนมิวสิค ครูผู้สอนร้องเพลงในค่ายโมโนมิวสิค และศิลปินในค่ายโมโนมิวสิค เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลประกอบด้วย แบบสัมภาษณ์ในลักษณะการสนทนาในประเด็นต่างๆ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนา

              ผลการวิจัยพบว่า

                 1. กระบวนการจัดการเรียนการสอนร้องเพลงของค่ายโมโนมิวสิคนั้นประกอบไปด้วย 4 ปัจจัย ได้แก่ 1) ผู้สอน 2) ผู้เรียน 3) หลักสูตรและการจัดการเรียนการสอน และ 4) สิ่งอำนวยความสะดวก

                 2. กระบวนการพัฒนาทักษะด้านการร้องเพลงของศิลปินในค่ายโมโนมิวสิคประกอบไปด้วย 3 ส่วนหลัก ได้แก่  การพัฒนาทักษะจากตำราและทฤษฎี การพัฒนาทักษะจากประสบการณ์ของครูผู้สอน และการพัฒนาทักษะโดยใช้กิจกรรมเสริม

 

               The purposes of this research were 1. to study the learning management of singing lessons of Mono Music and 2. to study the processes of singing skill development of the artists under Mono Music. The participants included seventeen individuals – executives, singing teachers, and artists. Data were collected using interview, and were descriptively analyzed.

               The findings revealed as follows.

               1. The learning management of singing lessons of Mono Music involved four factors, i.e., 1) teachers 2) students 3) curriculum and instruction, and 4) facilities.

               2. The processes of singing skill development of the artists under Mono Music delineated three parts, i.e., skill development based on textbooks and theories, skill development based on teachers’ experiences, and skill development based on extra-curricular activities.



Article Details

Section
บทความวิจัย
Author Biography

ศิวพร ห้วยหงษ์ทอง

นักศึกษาปริญญาโท สาขาดนตรี สถาบันราชภัฎบ้านสมเด็จเจ้าพระยา

References

ชีพจรโลกธุรกิจ.(2556) แกรมมี่” โกยรายได้ 2,710 ล้านบาท.1ตุลาคม 2556. http://www.naewna.com/business/64485

ฐีระ ประวาลพฤกษ์. (2538). การพัฒนาบุคลากรและการฝึกอบรม. ตำราเอกสารวิชาการฉบับที่ 83.กรุงเทพฯ: หน่วยศึกษานิเทศก์ สำนักงานสภาสถาบันราชภัฏ, 2538.

ดวงใจ อมาตยกุล. (2545). เอกสารคำสอนวิชาการสอนขับร้องภาควิชาดุริยางค์ศิลป์ คณะศิลปะศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ไทยรัฐออนไลน์. (2556). อาร์เอสกำไรพุงปลิ้น 110 ล้านลั่นเงินแข็งแกร่งธุรกิจ, 12 ตุลาคม 2556. http://www.thairath.co.th/content/362367

บุญชม ศรีสะอาด. (2541). การพัฒนาการสอน. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ : ชมรมเด็ก

เอกวินิต พรมรักษา.(2555) แนวคิดและทฤษฎี Edward Damming, 7 ตุลาคม 2558. http://promrucsa-dba04.blogspot.com/2012/10/pdca.html

Dreher, George F. and Thomas W. Dougherty. (2001). Haman Resource Strategy: A Behavioral Perspective for the General Manager. New York: McGraw-Hill.